Page 129 - "Xəzər" 2017
P. 129
*** nə olduğundan əvvəlcə baş aça bilmədi. 129
– Hə, ata, uşaqlarınızın xatirinə özü- Eşələyib kibrit tapdı. Yandıranda gördü 2017
nüzü qoruyun. ki, burnunun sol deşiyindən qan açılaraq,
Həkim cavab vermədən yemək ota- köynəyini, yatağını bulaşdırıb. Ayağa du- Fransua Moriak. Sevgi səhrası
ğından çıxdı. rub soyuqdan üşüyə-üşüyə güzgüdə bə-
Bask cütlüyü bir az gözləyib, yataq dəninə baxdı. Bədənini al-qırmızı qan lə-
otağına çəkilib (bu müqəddəs yer barədə kələri bürümüşdü. Qanın yapışqan kimi
xanım Kurrej deyirdi: «Ayağımı da ora bir-birinə bitişdirdiyi barmaqlarını sinəsi-
basmaram, Madlena hiss elətdirib ki, be- nə sildi. Özünü eyni zamanda həm qatil,
lə şeyləri xoşlamır. İkinci dəfə deməyə həm də qətlə yetirilmiş kimi təsəvvür edə-
ehtiyac yoxdu, mən sözü göydə tutu- rək, istehzayla qana bulaşmış sifətinə
ram».) səssizcə soyunmağa başladılar. baxdı.
Çarpayının yanında leytenant birdən ar-
vadına sarı dönüb soruşdu: 4
– Bu əmlak ümumi mülkə daxildimi? Yanvarın sonuydu. Adi axşamlardan
–? biriydi. Bu vaxt həmin yerlərdə qış artıq
– Söz soruşuram axı, valideynlərin bu- yumşalmağa doğru gedir. Raymon fəhlə
nu evlənəndən sonra alıblar? tramvayında gedərkən qarşı tərəfində
Madlena belə olduğunu təxmin edirdi, oturmuş bu qadını görüb təəccübləndi.
amma dəqiq bilmirdi. Hər axşam bu insan kütləsinin arasında
– Bilsəydik, yaxşı olardı, əgər sənin olmasından zərrə qədər də əzab çəkmə-
zavallı atan... mülkün yarısına haqqımız dən özünə təlqin edirdi ki, guya mühacir-
çatacaq. di və gecənin zülmətini yaran bir gəminin
O, yenidən susdu. Sonra birdən Ray- aşağı göyərtəsində oturub. Ağaclar, mər-
monun neçə yaşı olduğunu soruşdu və canlar, piyadalar və karetlər isə qaranlıq-
biləndə ki, onun hələ cəmi on yeddi yaşı da ayırd edə bilmədiyi dəniz dibinin canlı-
var, məyus oldu. larıdı. Səyahət çox elə uzun çəkmirdi ki,
– Bunların nə əhəmiyyəti, niyə soru- istədiyini sınaqdan keçirməyə macal tap-
şursan? sın. Әtrafındakılar da onun kimi səliqəsiz
– Elə-belə... və qulluq görməmiş adamlar idi. Raymon
Yəqin, fikirləşirdi ki, ailədə həddi-bü- qarşılaşdığı yad baxışlarda istehza gör-
luğa çatmamış kimsə olanda miras mə- mürdü. Düzdü, onun alt paltarı, deyək ki,
sələsi düyünə düşür: bax o sinəsi tüklü gümrah adamın şalva-
– Məncə, atanız bizi bir neçə ildən ra naqolay salınmış köynəyindən təmiz
sonra yox, daha tez tərk edəcək. idi. Bu adamların əhatəsində özünü inamlı
Alaqaranlıqda ər-arvadın qarşısında- hiss edirdi, amma anlamırdı ki, onlarla öz
kı böyük taxt açıldı və onlar, sadəcə uzan- arasında qəfil uçurum yaranması və in-
dılar. Sanki yemək masasına oturmuşdu- sanları siniflərə bölməsi üçün bircə kəl-
lar. mə söz bəs edər. Onların arasında ümu-
Həmin gecələrin birində Raymon qəf- mi olan təkcə bu idi ki, şəhərkənarının
lətən yuxudan oyandı və üzünə süzülə- qaranlığını yaran tramvaya minib-düşən-
rək ağzında laxtalanan isti, qatı mayenin də bir-birlərinə yüngülcə toxunurdular.
– Hə, ata, uşaqlarınızın xatirinə özü- Eşələyib kibrit tapdı. Yandıranda gördü 2017
nüzü qoruyun. ki, burnunun sol deşiyindən qan açılaraq,
Həkim cavab vermədən yemək ota- köynəyini, yatağını bulaşdırıb. Ayağa du- Fransua Moriak. Sevgi səhrası
ğından çıxdı. rub soyuqdan üşüyə-üşüyə güzgüdə bə-
Bask cütlüyü bir az gözləyib, yataq dəninə baxdı. Bədənini al-qırmızı qan lə-
otağına çəkilib (bu müqəddəs yer barədə kələri bürümüşdü. Qanın yapışqan kimi
xanım Kurrej deyirdi: «Ayağımı da ora bir-birinə bitişdirdiyi barmaqlarını sinəsi-
basmaram, Madlena hiss elətdirib ki, be- nə sildi. Özünü eyni zamanda həm qatil,
lə şeyləri xoşlamır. İkinci dəfə deməyə həm də qətlə yetirilmiş kimi təsəvvür edə-
ehtiyac yoxdu, mən sözü göydə tutu- rək, istehzayla qana bulaşmış sifətinə
ram».) səssizcə soyunmağa başladılar. baxdı.
Çarpayının yanında leytenant birdən ar-
vadına sarı dönüb soruşdu: 4
– Bu əmlak ümumi mülkə daxildimi? Yanvarın sonuydu. Adi axşamlardan
–? biriydi. Bu vaxt həmin yerlərdə qış artıq
– Söz soruşuram axı, valideynlərin bu- yumşalmağa doğru gedir. Raymon fəhlə
nu evlənəndən sonra alıblar? tramvayında gedərkən qarşı tərəfində
Madlena belə olduğunu təxmin edirdi, oturmuş bu qadını görüb təəccübləndi.
amma dəqiq bilmirdi. Hər axşam bu insan kütləsinin arasında
– Bilsəydik, yaxşı olardı, əgər sənin olmasından zərrə qədər də əzab çəkmə-
zavallı atan... mülkün yarısına haqqımız dən özünə təlqin edirdi ki, guya mühacir-
çatacaq. di və gecənin zülmətini yaran bir gəminin
O, yenidən susdu. Sonra birdən Ray- aşağı göyərtəsində oturub. Ağaclar, mər-
monun neçə yaşı olduğunu soruşdu və canlar, piyadalar və karetlər isə qaranlıq-
biləndə ki, onun hələ cəmi on yeddi yaşı da ayırd edə bilmədiyi dəniz dibinin canlı-
var, məyus oldu. larıdı. Səyahət çox elə uzun çəkmirdi ki,
– Bunların nə əhəmiyyəti, niyə soru- istədiyini sınaqdan keçirməyə macal tap-
şursan? sın. Әtrafındakılar da onun kimi səliqəsiz
– Elə-belə... və qulluq görməmiş adamlar idi. Raymon
Yəqin, fikirləşirdi ki, ailədə həddi-bü- qarşılaşdığı yad baxışlarda istehza gör-
luğa çatmamış kimsə olanda miras mə- mürdü. Düzdü, onun alt paltarı, deyək ki,
sələsi düyünə düşür: bax o sinəsi tüklü gümrah adamın şalva-
– Məncə, atanız bizi bir neçə ildən ra naqolay salınmış köynəyindən təmiz
sonra yox, daha tez tərk edəcək. idi. Bu adamların əhatəsində özünü inamlı
Alaqaranlıqda ər-arvadın qarşısında- hiss edirdi, amma anlamırdı ki, onlarla öz
kı böyük taxt açıldı və onlar, sadəcə uzan- arasında qəfil uçurum yaranması və in-
dılar. Sanki yemək masasına oturmuşdu- sanları siniflərə bölməsi üçün bircə kəl-
lar. mə söz bəs edər. Onların arasında ümu-
Həmin gecələrin birində Raymon qəf- mi olan təkcə bu idi ki, şəhərkənarının
lətən yuxudan oyandı və üzünə süzülə- qaranlığını yaran tramvaya minib-düşən-
rək ağzında laxtalanan isti, qatı mayenin də bir-birlərinə yüngülcə toxunurdular.
