Page 123 - "Xəzər" 2017
P. 123
ım Kurreji əzablardan xilas edirdi. Qoy O, görüşəqədərki günləri necə keçirməyi 123
o, yalnız bir cür sevgi tanısın – arxasınca də bilirdi. Әn yaxşı sığınacağı laboratori- 2017
qaçdığı əlçatmaz adamdan, heç olmasa, ya idi. Burada Mariya haqqında düşüncə-
şəfqət dolu bir baxış qoparmağa gücü lərindən ayrılır, onun Talans kilsəsi ya- Fransua Moriak. Sevgi səhrası
çatmayanda həkimin başqa qadınla ayrı nındakı evinin kandarından içəri girdiyi
cür davranmasını ağlına gətirə bilməsin. dəqiqəyəcən məşğul olduğu elmi iş sanki
Yox, o inanmaq istəmirdi ki, bir damcı çir- zamanı dəyişdirir, saatları udurdu.
ki və qanı iki şüşə arasında sürtüb müşa-
hidə aparan həkimi onun əlçatmaz dünya- Başı sevgi iztirablarına qarışmış hə-
sından qopara biləcək bir qadın var. Bə- kim həmin yay oğluna yaxşı nəzarət edə
zən axşamlar laboratoriyanın boşaldığını bilməmişdi. O, tez-tez utanc gətirən bəzi
və Polun onu gözləyən xəstələri də unu- gizlinlər barədə deyirdi: «Nədənsə, düşü-
daraq yarıqaranlıq, bürkülü qonaq ota- nürük ki, «hadisə» adlandırılan şeylərin
ğında qarşısında uzanmış qadına baxdı- bizə dəxli yoxdu, qətl, intihar, namussuz-
ğını illər uzunu bilməmək onun alnına ya- luq başqalarının alın yazısıdı, amma...»
zılmışdı. Amma o, heç zaman bilmədi ki, öldürücü
istiləri olan həmin avqust günlərində oğlu
İş vaxtı bu gizli fasilələri əldə etmək az qala düzəlməsi mümkünsüz olan bir
üçün həkim ikiqat gərginliklə işləməyə səhv buraxacaq. Raymon qaçıb getmək,
məcbur idi. Yolundakı əngəlləri aradan eyni zamanda, gizlənmək, gözəgörünməz
qaldırandan sonra sevgi dolu gözlərini o olmaq istəyirdi. Kafeyə, mağazaya gir-
qadından çəkmədən səssizcə ehtirasını məyə çəkinirdi. Bəzən hansısa qapını aç-
söndürürdü. Bəzən həsrətini çəkdiyi bu mazdan qabaq, yanından on dəfə keçir-
görüş vaxtına az qalmış Mariyadan ona di. Bu fobiya qaçmaq məsələsini mümkün-
kağız gələrdi ki, bu gün məşğuldu, asılı süz edir, evdə isə bağrı çatlayırdı. Bəzən
olduğu adam şəhərkənarı restoranda qo- axşamlar ona elə gəlirdi ki, ən sadə çıxış
naqlıq verir. Qadın görüş üçün başqa yolu ölümdü. Bu zaman yazı masasının
gün, başqa saat təyin etməsəydi, həki- siyirməsindən atasının köhnə revolverini
min yaşamaq həvəsi ölərdi. götürür, amma Tanrının lütfündən gülləni
tapa bilmirdi. Bir dəfə gündüz, üzümlüyün
Sanki onun bütün həyatı sehrli çu- sallaq budaqları arasından keçərək, yan-
buqla yeni görüşə köklənirdi: nə qədər işi mış çəmənliklə aşağıya çəpəki enib balıq
olsa da, mahir şahmatçı kimi mümkün tutulan gölməçələrin yanına gəldi. Ümid
kombinasiyaları bir baxışla nəzərdən ke- edirdi ki, yosunlar və mamırlar onun ayaq-
çirir və bilirdi ki, o bürkülü, məxmərli qo- larına dolaşacaq, bu iylənmiş sudan çı-
naq otağında anında peyda olması, səs- xıb qurtula bilməyəcək, gözləri, ağzı ba-
sizcə kresloda oturub qarşısında uzan- taqlığın lili, lehməsiylə dolacaq və... heç
mış qadına tamaşa etməsi üçün nələrin kim onu bir daha görməyəcək, bir daha
yerini dəyişmək lazımdı. Qadının onu xə- yad baxışlara dözməli olmayacaq. Nohu-
bərdar etməyə macal tapmadığından, tə- run səthində milçəklər rəqs edir, dibində,
yin olunmuş vaxtı boş yerə gözlədiyi hal- üzündə sirli bir həyat qaynaşan tutqun
larda isə özünə təsəlli verirdi: «Bu vaxt suları sahildən daş kimi atılan qurbağalar
görüşümüz onsuz da başa çatmış olma-
lıydı, deməli, xoşbəxtlik hələ irəlidədi».
o, yalnız bir cür sevgi tanısın – arxasınca də bilirdi. Әn yaxşı sığınacağı laboratori- 2017
qaçdığı əlçatmaz adamdan, heç olmasa, ya idi. Burada Mariya haqqında düşüncə-
şəfqət dolu bir baxış qoparmağa gücü lərindən ayrılır, onun Talans kilsəsi ya- Fransua Moriak. Sevgi səhrası
çatmayanda həkimin başqa qadınla ayrı nındakı evinin kandarından içəri girdiyi
cür davranmasını ağlına gətirə bilməsin. dəqiqəyəcən məşğul olduğu elmi iş sanki
Yox, o inanmaq istəmirdi ki, bir damcı çir- zamanı dəyişdirir, saatları udurdu.
ki və qanı iki şüşə arasında sürtüb müşa-
hidə aparan həkimi onun əlçatmaz dünya- Başı sevgi iztirablarına qarışmış hə-
sından qopara biləcək bir qadın var. Bə- kim həmin yay oğluna yaxşı nəzarət edə
zən axşamlar laboratoriyanın boşaldığını bilməmişdi. O, tez-tez utanc gətirən bəzi
və Polun onu gözləyən xəstələri də unu- gizlinlər barədə deyirdi: «Nədənsə, düşü-
daraq yarıqaranlıq, bürkülü qonaq ota- nürük ki, «hadisə» adlandırılan şeylərin
ğında qarşısında uzanmış qadına baxdı- bizə dəxli yoxdu, qətl, intihar, namussuz-
ğını illər uzunu bilməmək onun alnına ya- luq başqalarının alın yazısıdı, amma...»
zılmışdı. Amma o, heç zaman bilmədi ki, öldürücü
istiləri olan həmin avqust günlərində oğlu
İş vaxtı bu gizli fasilələri əldə etmək az qala düzəlməsi mümkünsüz olan bir
üçün həkim ikiqat gərginliklə işləməyə səhv buraxacaq. Raymon qaçıb getmək,
məcbur idi. Yolundakı əngəlləri aradan eyni zamanda, gizlənmək, gözəgörünməz
qaldırandan sonra sevgi dolu gözlərini o olmaq istəyirdi. Kafeyə, mağazaya gir-
qadından çəkmədən səssizcə ehtirasını məyə çəkinirdi. Bəzən hansısa qapını aç-
söndürürdü. Bəzən həsrətini çəkdiyi bu mazdan qabaq, yanından on dəfə keçir-
görüş vaxtına az qalmış Mariyadan ona di. Bu fobiya qaçmaq məsələsini mümkün-
kağız gələrdi ki, bu gün məşğuldu, asılı süz edir, evdə isə bağrı çatlayırdı. Bəzən
olduğu adam şəhərkənarı restoranda qo- axşamlar ona elə gəlirdi ki, ən sadə çıxış
naqlıq verir. Qadın görüş üçün başqa yolu ölümdü. Bu zaman yazı masasının
gün, başqa saat təyin etməsəydi, həki- siyirməsindən atasının köhnə revolverini
min yaşamaq həvəsi ölərdi. götürür, amma Tanrının lütfündən gülləni
tapa bilmirdi. Bir dəfə gündüz, üzümlüyün
Sanki onun bütün həyatı sehrli çu- sallaq budaqları arasından keçərək, yan-
buqla yeni görüşə köklənirdi: nə qədər işi mış çəmənliklə aşağıya çəpəki enib balıq
olsa da, mahir şahmatçı kimi mümkün tutulan gölməçələrin yanına gəldi. Ümid
kombinasiyaları bir baxışla nəzərdən ke- edirdi ki, yosunlar və mamırlar onun ayaq-
çirir və bilirdi ki, o bürkülü, məxmərli qo- larına dolaşacaq, bu iylənmiş sudan çı-
naq otağında anında peyda olması, səs- xıb qurtula bilməyəcək, gözləri, ağzı ba-
sizcə kresloda oturub qarşısında uzan- taqlığın lili, lehməsiylə dolacaq və... heç
mış qadına tamaşa etməsi üçün nələrin kim onu bir daha görməyəcək, bir daha
yerini dəyişmək lazımdı. Qadının onu xə- yad baxışlara dözməli olmayacaq. Nohu-
bərdar etməyə macal tapmadığından, tə- run səthində milçəklər rəqs edir, dibində,
yin olunmuş vaxtı boş yerə gözlədiyi hal- üzündə sirli bir həyat qaynaşan tutqun
larda isə özünə təsəlli verirdi: «Bu vaxt suları sahildən daş kimi atılan qurbağalar
görüşümüz onsuz da başa çatmış olma-
lıydı, deməli, xoşbəxtlik hələ irəlidədi».
