Page 619 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 619
Ìèðçÿ Ôÿòÿëè Àõóíäçàäÿ
– Siz kimsiniz?
Әzim bәy pişxidmәtbaşı cavab verdi ki:
– Biz sizin kәminә nökәrlәriniz, pişxidmәtlәrik, mәn buların rәisiyәm,
bular da mәnә tabedirlәr.
Yusif şah soruşdu ki:
– Bәs o dişqarıda görükәnlәr kimdir?
Әzim bәy cavab verdi ki:
– Olar da firqeyi-fәrraşdır ki, hәmişә xidmәt üçün kәmәrbәstәdirlәr.
Yusif şah buyurdu ki:
– Siz dәxi çölә çıxın. Xacә Mübarәk, sәnin zirdәstlәrin dә çölә
çıxsınlar, sәn qal! Elә ki hamısı qayib oldu, Yusif şah xacә Mübarәki yanına
çağırıb dedi ki:
– Sәnin bәşәrәndәn mәn görürәm ki, sәn gәrәk yaxşı adam olasan. Sәn
Allah, mәnә söylә görüm ki, bu qәziyyәyә sәbәb nәdir? Çünki sәn hәmişә
Şah Abbasın әndәrununda olubsan, mümkün deyil ki, bu qәziyyә sәnә 43
mәlum olmasın.
Xacә Mübarәk vaqiәn çox saf vә sadiq adam idi. Fikir etdi ki, qibleyi-
alәmin sualında hәqiqәti gizlәtmәk cayiz deyil. Çünki hәmişә şah Abbas
oturan otağın qapısının dalında dururdu ki, çağırılan saat xidmәt üçün hazır
olsun, ona binaәn, keçәn gündә vaqe olan güzarişi vә әrkani-mәşvәrәtin
göftgusunu tamam eşitmişdi, әhvalatdan xәbәrdar idi. Qәziyyәni ibtidadan
intihayadәk Yusif şaha nәql etdi.
Yusif şah soruşdu ki:
– Bәs Şah Abbas haradadır?
Xacә Mübarәk cavab verdi ki:
– Bir gәda libası ilә mülәbbәs olub napәdid oldu. Mәlum deyil ki,
hardadır.
Yusif şah aqil adam idi. Kәvakibdәn onun hәrgiz qorxusu yox idi.
Ancaq bu növ qeyri-mütәar әf tәriq ilә tәrәqqi etmәk onun ürәyinә bir vәhşәt
vә qorxu salırdı. Nәhayәt, bir belә cәmaәtin vücudu ilә sәltәnәtdәn özünü
kәnar tutmağa әsla çarә görmәdi. Naçar ümuri-sәltәnәtin icrasına iqdam
etdi. İbtida fәrraşbaşı Әsәd bәyi ehzar elәdi, buyurdu ki:
– Bu saatda on iki fәrraş özünlә götürәrsәn, gedәrsәn mollabaşı Axund
Sәmәdi vә sәrdar Zaman xanı vә vәzir Mirzә Möhsünü vә müstövfi Mirzә
Yәhyanı vә münәccimbaşı Sәdrәddini vә mövlana Cәmalәddini tutarsan,
apararsan salarsan Әrkdә olan zindana, qayıdarsan gәlәrsәn, әncami-
fәrmayişi mәnә әrz elәrsәn!
Әsәd bәy baş vurub rәvanә oldu. Sonra Yusif şah pişxidmәtbaşı Әzim
bәyi ehzar edib buyurdu ki:
