Page 69 - "Xəzər"
P. 69
Müridlərdən biri (adamların Mənsur (heysizləşir, başını qaldırıb 69
arasından Mənsura, qəhərlə). Bizi tərk göylərə). Bu ağrıdan qovrulan – 2015
etmə, şeyx! Müridlərini bu “dünya” adlı mənimlə sənin aranda olan miskin
məhbəsdə tənha qoyma! varlıqdı! (Səsi enir.) Ona fikir vermə… A.Məsud. Mənsur Həllac
(başı sinəsinə düşür.)
Mənsur (ağrıdan sərxoş baxışlarla
Müridə). Yadındadı, məndən “sevgi Cəllad növbəti həmləni endirməkdən ötrü
nədi?” soruşmuşdun… (Meydana sa- baltanı havaya qaldırır.
kitlik çökür. Adamlar Mənsura diqqət
kəsilirlər). Bu gördüyün odu! Sən onu İzdihamdan bağırtı səsləri. Sultan İbrahim
sabah da, o biri gün də görəcəksən... izdihamı yarıb irəli çıxır.
O biri mürid (ucadan). Dünya Cəlladın əli havadan asıla qalır.
mərifətə can atır! Sənsə Allaha! Ona
olan eşqin səni hamıdan ayırdı… Sultan İbrahim. Dayanın! Әl
(Qəhərlə) Müstəsna etdi!.. saxlayın!
Gizirin işarəsi ilə qamçılar susur. Təbillər Həmid ibn Abbas (yanaşı oturan
çalınır. Edam kürsüsünə vəzir Həbib ibn Müsəlləmə). Bu kimdi?..
üzübağlı cəllad qalxır. Cəllad Mənsurun Sultan İbrahim (ağlar səslə
qollarını kötüyün üstünə qoyub adamlara). Siz nə edirsiz? Allah bu
günahı bizə bağışlamayacaq! Siz məni
qandalını açır. Baltasını havaya qaldırır. öldürün! Qanımı sizə halal edirəm!..
İzdihamdan qışqırıq səsləri.
Həmid ibn Abbas (duruxmuş halda
Cəllad baltanı kötüyün üstünə endirir. Həbib ibn Müsəlləmə, astadan). Bu
Mənsurun biləkdən vurulmuş qollarının qanı adamın səsi mənə tanış gəlir. (Qəfildən
Sultan İbrahimi tanıyır, ilan çalmış kimi,
adamların üzünə sıçrayır. İnsanlar dəhşət vəzirə astadan) Onu həbs edin! (Vəzir
içində geriyə çəkilirlər. Şeyxlər üzlərini yana işarə vermək üçün əlini qaldıranda,
onu saxlayır) İndi yox.
çevirir, müridlər başlarını tutub ağlayır.
Mənsur kəsik qollarının qanını üzünə, İzdiham uğultusu.
boyun-boğazına yaxıb, al qana boyayır. İn-
sanlar bu mənzərədən dəhşətə gəlirlər. Adamlardan biri. Mən onu tanı-
yıram! Bu dərviş Mənsur müridlərin-
Heyrət səsləri. dəndi! Daşqalaq edin onu!
Musiqi. Adamlar yerdən daş götürüb Sultan
İbrahimə atırlar.
Mənsur (şövqlə). Baxın! Mənə
baxın!.. Dar ağacında doğulana tamaşa Sultan İbrahim (üzü, başı yaralana-
edin!.. (Gözü adamların arasında yaralana). Hökmümü geri götürürəm!
dayanan Əbu Bəkr əş-Şibliyə sataşır). Ona dəyməyin! O, günahsızdı! (Səsi
Әbu Bəkr əş-Şibli! izdiham uğultusunun içində itir, heysiz
təslimlə yerə çökür) Bizi bağışlama-
(Əbu Bəkr əş-Şibli izdihamı yarıb yacaqlar…
irəli çıxır) Novruz dediyin budu, bax!
(Ağrıdan nəfəsi kəsilə-kəsilə) Qanımla
dəstəmaz aldım...
Әbu Bəkr əş-Şibli (ağlar səslə).
Sənin bu iztirabların inamın qələbəsidi,
şeyx!
arasından Mənsura, qəhərlə). Bizi tərk göylərə). Bu ağrıdan qovrulan – 2015
etmə, şeyx! Müridlərini bu “dünya” adlı mənimlə sənin aranda olan miskin
məhbəsdə tənha qoyma! varlıqdı! (Səsi enir.) Ona fikir vermə… A.Məsud. Mənsur Həllac
(başı sinəsinə düşür.)
Mənsur (ağrıdan sərxoş baxışlarla
Müridə). Yadındadı, məndən “sevgi Cəllad növbəti həmləni endirməkdən ötrü
nədi?” soruşmuşdun… (Meydana sa- baltanı havaya qaldırır.
kitlik çökür. Adamlar Mənsura diqqət
kəsilirlər). Bu gördüyün odu! Sən onu İzdihamdan bağırtı səsləri. Sultan İbrahim
sabah da, o biri gün də görəcəksən... izdihamı yarıb irəli çıxır.
O biri mürid (ucadan). Dünya Cəlladın əli havadan asıla qalır.
mərifətə can atır! Sənsə Allaha! Ona
olan eşqin səni hamıdan ayırdı… Sultan İbrahim. Dayanın! Әl
(Qəhərlə) Müstəsna etdi!.. saxlayın!
Gizirin işarəsi ilə qamçılar susur. Təbillər Həmid ibn Abbas (yanaşı oturan
çalınır. Edam kürsüsünə vəzir Həbib ibn Müsəlləmə). Bu kimdi?..
üzübağlı cəllad qalxır. Cəllad Mənsurun Sultan İbrahim (ağlar səslə
qollarını kötüyün üstünə qoyub adamlara). Siz nə edirsiz? Allah bu
günahı bizə bağışlamayacaq! Siz məni
qandalını açır. Baltasını havaya qaldırır. öldürün! Qanımı sizə halal edirəm!..
İzdihamdan qışqırıq səsləri.
Həmid ibn Abbas (duruxmuş halda
Cəllad baltanı kötüyün üstünə endirir. Həbib ibn Müsəlləmə, astadan). Bu
Mənsurun biləkdən vurulmuş qollarının qanı adamın səsi mənə tanış gəlir. (Qəfildən
Sultan İbrahimi tanıyır, ilan çalmış kimi,
adamların üzünə sıçrayır. İnsanlar dəhşət vəzirə astadan) Onu həbs edin! (Vəzir
içində geriyə çəkilirlər. Şeyxlər üzlərini yana işarə vermək üçün əlini qaldıranda,
onu saxlayır) İndi yox.
çevirir, müridlər başlarını tutub ağlayır.
Mənsur kəsik qollarının qanını üzünə, İzdiham uğultusu.
boyun-boğazına yaxıb, al qana boyayır. İn-
sanlar bu mənzərədən dəhşətə gəlirlər. Adamlardan biri. Mən onu tanı-
yıram! Bu dərviş Mənsur müridlərin-
Heyrət səsləri. dəndi! Daşqalaq edin onu!
Musiqi. Adamlar yerdən daş götürüb Sultan
İbrahimə atırlar.
Mənsur (şövqlə). Baxın! Mənə
baxın!.. Dar ağacında doğulana tamaşa Sultan İbrahim (üzü, başı yaralana-
edin!.. (Gözü adamların arasında yaralana). Hökmümü geri götürürəm!
dayanan Əbu Bəkr əş-Şibliyə sataşır). Ona dəyməyin! O, günahsızdı! (Səsi
Әbu Bəkr əş-Şibli! izdiham uğultusunun içində itir, heysiz
təslimlə yerə çökür) Bizi bağışlama-
(Əbu Bəkr əş-Şibli izdihamı yarıb yacaqlar…
irəli çıxır) Novruz dediyin budu, bax!
(Ağrıdan nəfəsi kəsilə-kəsilə) Qanımla
dəstəmaz aldım...
Әbu Bəkr əş-Şibli (ağlar səslə).
Sənin bu iztirabların inamın qələbəsidi,
şeyx!
