Page 36 - "Xəzər"

heç nə başa düşmürdülər. Onları evdən bədənim əsir... Niyə? Müharibəyə

götürüb, əllərinə silah verdilər. Onlara qədər nəqliyyat texnikumunu qurtar-

deyirdilər, söz verirdilər: müqəddəs iş mışdım, ona görə batalyon komandirini

üçün gedirsiniz, Vətən sizi unutmaya- gəzdirirdim. Xidmətdən şikayətim yox-

caq. İndi gözlərini onlardan yayındırırlar, du. Ancaq tez-tez sovet ordusunun

bu müharibəni unutmağa çalışırlar. Әfqanistandakı məhdud kontingentin-

Hamı! Әn birinci də bizi ora göndə- dən danışmağa başlamışdılar, bir dənə

rənlər. Hətta biz özümüz görüşəndə də siyasi məşğələ bundan yan keçmir-

get-gedə müharibədən az danışırıq. di: ordumuz Vətənimizin sərhədlərini

Bu müharibəni heç kim xoşlamır. möhkəm qoruyur, dost xalqa kömək

İntəhası, Әfqanistanın himni çalınanda göstərir. Narahat olmağa başlamışdıq

indi də ağlayıram. Әfqan musiqisini – bizi müharibəyə yollaya bilərdilər.

sevirəm. Bu, narkotik kimi bir şeydi. İndi başa düşürəm ki, bizi qorxutma-

Bu yaxınlarda avtobusda bir əsgərlə maq üçün aldatmağa qərar vermişdilər.

rastlaşdım. Onu müalicə etmişdik. Sağ Hərbi hissə komandirinin yanına

36 əli kəsilmişdi. Onu yaxşı xatırlayırdım, çağırıb soruşdular:
o da leninqradlıydı. – Uşaqlar, təzə maşında işləmək

2015 – Seryoja, bəlkə sənə bir kömək istəyirsiniz?

lazımdı? Təbii ki, bir ağızdan “hə” dedik.

O isə hirslə çımxırdı: Sonra bildirdilər ki, ancaq əvvəlcə xam

– Get, başımdan ol! torpaqlara gedib, taxıl yığımına kömək

Bilirəm, məni tapıb üzr istəyəcək. eləməliyik. Hamı razılaşdı.

Bəs ondan kim üzr istəyəcək? Orda Təyyarədə təsadüfən eşitdik ki,

olanların hamısından, həyatlarını Daşkəndə uçuruq. O saat şübhələn-

sındırdıqlarından. Hələ şikəstləri dim: xam torpağamı uçuruq? Doğrudan

Svetlana Aleksiyeviç. Tabut oğlanlar demirəm. Gərək öz xalqını bu qədər da Daşkəndə endik. Cərgə ilə aero-

sevməyəsən ki, onu belə bir şeyə yol- dromun yaxınlığındakı məftillə çəpərlən-

layasan. Mən indi müharibə nədi, miş yerə apardılar. Oturmuşuq. Koman-

uşaqların dava-dalaşına da nifrət dirlər həyəcanlı halda gəzişib, öz

eləyirəm. Mənə müharibənin aralarında pıçıldaşırdılar. Nahar vaxtı

qurtardığını deməyin. Yayda isti qum çatanda, gözlədiyimiz yerə yeşiklə

üzü qarsıyır, durğun sular parıldayır, araq daşımağa başladılar.

qurumuş güllərin tünd qoxusu gəlir... – Sıra ilə iki cərgə düzlən!

Elə bil gicgahından vururlar... Həyatımız Sıra ilə düzüb elan etdilər ki, bir

boyu bunlar bizdən əl çəkməyəcək... neçə saat sonra arxamızca təyyarə

gələcək – öz hərbi borcumuzu yerinə

Tibb bacısı yetirmək üçün Әfqanıstan Respubli-

kasına uçuruq. Dərhal həngamə qopdu!

– Artıq müharibədən uzaqlaşmışam, Qorxu, təlaş adamları özündən çıxar-

olanları necə çatdırım... Hirsimdən mışdı. Kimsə haqsızlıqdan ağlayırdı,