Page 176 - "Xəzər"

inşaatçıları, qapıları, girişləri, sərvəti, vaxt, bir dəfə olduğu yerin yolunu tap-

sakinləri, kilsələri, bir sözlə, hər şeyi mayan ov itini xatırladırdı. Axtardığı

barədə məlumat. Vaxtımız bir gecədir, yer çadırın bayırında deyildi, onun

amma nə qədər ömrümüz var, onu hüdudlarından çox-çox uzaqdaydı və

bilmirik. Nə qədər çörək qaldığını Dədə Oçuz Leandrı, uzun zaman

bilmədən onu bərabər bölmək çətindir. axtardığı tanış qoxunun xatirələrini

Ona görə də hər şeyi ətraflı danış. oyadıb, onu axtardığı yerə aparacağı

Olduğu kimi. Nə əskik, nə artıq. Hələ ümidiylə dinləyirdi.

artıq de, əskik demə. Hə, kimlər gəldi, Leandr sinidə yazılanları oxuyur,

kimlər getdi bu dünyadan... Bir düşün: Dədə Oçuz isə söhbətin şəhərə hücum

nə vaxtdan yaşayırsan? Sonra da üçün əlverişli yerin üstünə gəlib

düşün: daha yaşamayacağam... Amma çıxacağı anı həyəcanla gözləyirdi;

boynun əcəb qılınca gəlir... gerisini özü həll edəcək, hücumu

Döşəkcənin üstündə oturub qarşı- genişləndirəcəkdi. O gecə çadırda otu-

sındakı sinini ağır-ağır çevirə-çevirə rub Leandrın söhbətini dinləyənlərin

176 Leandr ağaya baxır və ona elə gəlirdi hamısına sultanın hərbi yürüşü,

2015 ki, Dədə Oçuzun bığ-saqqalı indicə gözlənilməz bir anda alovlanacaq
ocaqdan od alacaq. Mis lövhədə (ağa buna and içmişdi) daxili yürüşdən

yazılanları kitab kimi oxumağa başladı. daha əhəmiyyətsiz göründü. Hər halda,

Nəbzini gicgahında hiss eləyirdi; geriyə çadırdakılar belə düşünürdülər.

işləyən saat kimi. Kobudlaşmış alnının Dədə Oçuz isə saqqalını qoxlaya-

tükləri isə kəpənək qanadları kimi qoxlaya ayrı şey düşünürdü: toza

titrəyirdi. Elə bil beynində onun özü bürünmüş bu günlərin birində hərbi

üçün də gözlənilmədən işləməyə manevr zamanı elə bir şey görmüşdü

başlayan saat, onun öz vaxtını, hansısa ki, nə olduğunu əminliklə deyə bilmirdi.

dəqiq bir zamanı hesablayıb sonra Yəhərində oturub yolunu kəsən itə

Milorad Paviç. Küləyin astar üzü dayanmalıydı... baxırdı. İt işıldaquşu tutmağa çalışırdı.

Leandr danışıb qurtarınca Dədə Birdən hər şey yoxa çıxdı. Bilmədi

Oçuz yerində tərpənmədən, qımıldan- onun gördüklərini dəstədən kimsə

madan oturdu. Saqqalını əlində elə gördü, ya yox. O saat da ağlından

tutmuşdu ki, elə bil ovcuna balaca keçirdi: “Mən də işıldaquşu tutmağa

heyvancığaz alıb onu yüngülcə iyləyir, çalışıram. Amma o, məndədir, mənsə

iylədikcə də gözləri alışıb-yanırdı. hələ də onun dalınca qaçır, onu

Deyilənə görə, yürüş tonqallarının tutmağa çalışıram. Udmaq – hələ hər

ucbatından Dədə Oçuz görmə şey demək deyil. Onu udandan sonra

qabiliyyətini itirib, atdan düşəndə yeri da işığı fəth eləməyə davam

görmür, özünə gəlib təkrar atın belinə etməlisən...”

qalxırdı. Leandrın bütün danışığını Leandr sözünü bitirəndə saqqalının

guya etinasız halda dinləyir, amma bu başqa tərəfini oxşayan Dədə Oçuz