Page 173 - "Xəzər"
P. 173
Bu arada, bildiyiniz kimi, bu ilin Dunayın sahilində, Belqradın 173
iyun ayında Diomidi, Novi şəhərindən yaxınlığında Leandrı tutdular. Yaxın- 2015
bir az aralıda, Srevlyar Bakiçin laşan türk zabiti onun saçlarının
qayığında qasırğaya düşmüş, qayıq altından qulağını nəvazişlə axtarıb Milorad Paviç. Küləyin astar üzü
aşmışdı. Onun batdığı gündən mən tapdı və dedi:
ancaq öz günlərimi saymaqla məşğu-
lam. Nəhayət, ağlıma bir fikir gəldi. – Deyəsən, budu. Özüdür ki, var.
Yenə də Koeni tapdım, xahiş elədim Qulaq əvəzinə göbək. Bunu Dədə
ki, xəritədə qalanın qarşısında gördüyü- Oçuzun yanına aparın. Çoxdan bunu
müz ümumi ölümümüzü dəyişsin, ya axtarır.
da vaxtı bir az o tərəfə çəksin. Üzünə
baxanda bilmək olurdu ki, cavab – Hə, kimlər gəldi, kimlər getdi bu
verməyə hazırlaşır. dünyadan... Fikirləşəndə ki, nə vaxtdan
yaşayıram; fikirləşəndə ki, daha
– Mənim buna gücüm catmır, – yaşamayacağam... – Dədə Oçuz
dedi, – tarixi dəyişmək olmaz. Mən dodağının altında deyirdi.
ancaq özüm özümə ad günü hədiyyəsi
eləyə bilərəm. Üç canımdan ikisini və O, iki Dunayın (bu yerlərdə hələ
iki günümü, iki artıq günümü bəxşiş arqonavtların zamanından Savanı
verərəm. Mən onları qalan iki “qərbi Dunay” adlandırırdılar) qovuş-
canımdan, iki gün az yaşayacaq duğu, 1739-cu ildə Avstriya qoşunlarıyla
canımdan götürəcəyəm… dolu olan Belqrada ən qısa yolla
gəlmişdi. Onun dəstəsində komandirin
Və xəritədə yazılmış tarixin əvəzinə hamıdan əvvəl Belqrada girib,
yeni tarix yazdı: 24 aprel 1739-cu il. Müqəddəs Ananın şərəfinə tikilmiş Ru-
jitsa kilsəsini tutmağa and içdiyini
– Bəs mənimçün? – soruşdum. bilməyən yox idi. Bu səbəbdən ordu
– Sənin üç yox, bir canın var; sən gündoğandan günbatana aparan yolun
öz ölümünü üç yerə bölə bilməzsən”. böyük hissəsini, gün atların gözünə
düşüb onları hürkütməmiş, hərəkəti
*** yavaşıtmamış qət eləməyə tələsirdi.
Dostu Diomidi Subbotanın ölümün-
dən və Dubrovnikdən, orda eşitdiyi “Məqsədə gedən yolun hardan
öncəgörmədən sonra Leandr evə keçməsi vacib deyil”, – komandir belə
qayıtdı. Yol uzunu dua kimi bu sözləri düşünürdü və dəstəsinə uyğun gedişlər
pıçıldayırdı: tapmaq üçün ən gözlənilməz vasitələr-
– Allahım, sənə şükürlər olsun. Sən dən istifadə edirdi. Qılıncoynatmada
vaxta böyümək üçün rüsxət verdin. ad çıxarmış kəllə ovçusu Dədə Oçuz
Sonsuzluğa qədər. Sən ona böyümək 1709-cu ildə Prutda ruslara qarşı
və ölməkçün məkan verdin. Çünki vuruşmuşdu. Rus generallarının yürüş
ölüm var, doğum yoxdur. Bax, zaman zamanı qərargahla birlikdə onları
doğulmayıb, amma öləcək... əyləndirən balet truppası, xor və teatr
aktyorları daşıdıqlarını da orda
iyun ayında Diomidi, Novi şəhərindən yaxınlığında Leandrı tutdular. Yaxın- 2015
bir az aralıda, Srevlyar Bakiçin laşan türk zabiti onun saçlarının
qayığında qasırğaya düşmüş, qayıq altından qulağını nəvazişlə axtarıb Milorad Paviç. Küləyin astar üzü
aşmışdı. Onun batdığı gündən mən tapdı və dedi:
ancaq öz günlərimi saymaqla məşğu-
lam. Nəhayət, ağlıma bir fikir gəldi. – Deyəsən, budu. Özüdür ki, var.
Yenə də Koeni tapdım, xahiş elədim Qulaq əvəzinə göbək. Bunu Dədə
ki, xəritədə qalanın qarşısında gördüyü- Oçuzun yanına aparın. Çoxdan bunu
müz ümumi ölümümüzü dəyişsin, ya axtarır.
da vaxtı bir az o tərəfə çəksin. Üzünə
baxanda bilmək olurdu ki, cavab – Hə, kimlər gəldi, kimlər getdi bu
verməyə hazırlaşır. dünyadan... Fikirləşəndə ki, nə vaxtdan
yaşayıram; fikirləşəndə ki, daha
– Mənim buna gücüm catmır, – yaşamayacağam... – Dədə Oçuz
dedi, – tarixi dəyişmək olmaz. Mən dodağının altında deyirdi.
ancaq özüm özümə ad günü hədiyyəsi
eləyə bilərəm. Üç canımdan ikisini və O, iki Dunayın (bu yerlərdə hələ
iki günümü, iki artıq günümü bəxşiş arqonavtların zamanından Savanı
verərəm. Mən onları qalan iki “qərbi Dunay” adlandırırdılar) qovuş-
canımdan, iki gün az yaşayacaq duğu, 1739-cu ildə Avstriya qoşunlarıyla
canımdan götürəcəyəm… dolu olan Belqrada ən qısa yolla
gəlmişdi. Onun dəstəsində komandirin
Və xəritədə yazılmış tarixin əvəzinə hamıdan əvvəl Belqrada girib,
yeni tarix yazdı: 24 aprel 1739-cu il. Müqəddəs Ananın şərəfinə tikilmiş Ru-
jitsa kilsəsini tutmağa and içdiyini
– Bəs mənimçün? – soruşdum. bilməyən yox idi. Bu səbəbdən ordu
– Sənin üç yox, bir canın var; sən gündoğandan günbatana aparan yolun
öz ölümünü üç yerə bölə bilməzsən”. böyük hissəsini, gün atların gözünə
düşüb onları hürkütməmiş, hərəkəti
*** yavaşıtmamış qət eləməyə tələsirdi.
Dostu Diomidi Subbotanın ölümün-
dən və Dubrovnikdən, orda eşitdiyi “Məqsədə gedən yolun hardan
öncəgörmədən sonra Leandr evə keçməsi vacib deyil”, – komandir belə
qayıtdı. Yol uzunu dua kimi bu sözləri düşünürdü və dəstəsinə uyğun gedişlər
pıçıldayırdı: tapmaq üçün ən gözlənilməz vasitələr-
– Allahım, sənə şükürlər olsun. Sən dən istifadə edirdi. Qılıncoynatmada
vaxta böyümək üçün rüsxət verdin. ad çıxarmış kəllə ovçusu Dədə Oçuz
Sonsuzluğa qədər. Sən ona böyümək 1709-cu ildə Prutda ruslara qarşı
və ölməkçün məkan verdin. Çünki vuruşmuşdu. Rus generallarının yürüş
ölüm var, doğum yoxdur. Bax, zaman zamanı qərargahla birlikdə onları
doğulmayıb, amma öləcək... əyləndirən balet truppası, xor və teatr
aktyorları daşıdıqlarını da orda
