Page 179 - "Xəzər"

onio Maçado
DAĞ KӘPӘNӘYİ
Xuan Ramon Ximenesin
“Eşşək və mən” kitabı üçün
Bu kimsəsiz dağların,
bu dərin yarğanların
ruhu sən deyilmisən;
bu əlçatmaz zirvələrdə
qanadlı ruhtək süzən
sən deyilmisən, kəpənək?!
Öz sehrli çubuğuyla
daş fırtınasını belə
bir gün dayandırdı pəri –
qanad açasan deyə.
Sonra da zəncirlədi
uca-uca dağları bir-birinə.
Qanadları qara, qızılı,
qanadları qonur, narıncı
dağ kəpənəkləri
uçar-uçar rozmarinlər boyunca:
gah açar, gah yığar qanadlarını, təptəzə, bakirə bir kilsə zəngitək.
ya oynayar günəşlə
ya ildırımlar üstdə
çarmıxa çəkilən işıqla.
Dağ kəpənəyi –
kimsəsiz dağların,
uca zirvələrin
dərin yarğanların mələyi,
heç kəs, heç kəs
sənin təsvirini verəmməz!
Orijinaldan tərcümə: Səxavət Sahil
Yaşayarsan: əlvan qanadlarınla 179
səmada, günəşdə 2015
və bir də üstündə rozmarinlərin
elə azad, elə xoşsan –
səpələyər səninçün fransız lirələrin
Xuan Ramon Ximenes.
YUXUMDA GÖRDÜM Kİ... Antonio Maçado. Şeirlər
Yuxumda gördüm ki,
aparırsan məni –
ağappaq bir səkiylə,
yaşıl tarla içində
sakit bir səhərçağı;
aparırsan məni –
mavi təpələrə,
mavi dağlara doğru.
Hiss edirəm əllərimi
əllərinin içində –
bir yaz şəfəqində:
doğulmamış qızının səsi gəlir –