Page 138 - "Xəzər"
P. 138
hardayam. Fevralın şaxtasında buranın çörəyin Avala necə gətirildiyini gördü
durnabalığı əcəb tilova gəlir. və bunu ömürlük yadında saxladı.
Amma Çixoriçlərin xəbəri olmurdu Dunaydan Avala qədər bütün yolboyu
ki, ataları öz vaxtını harda keçirir, nə atlılar çörəyi əldən-ələ elə sürətlə
işlə məşğul olur, ailəni necə dolandırır. ötürürdülər ki, çörək despotların
Onlara təkcə bunu deyərdi ki, bir suyun, süfrəsinə isti-isti, soyumamış halda
bir də ölümün hesabına yaşayır, çünki gəlib çatırdı; masada oturanlar onu
yaşamaq məhz ölümün sayəsində kəsib öz aralarında bölüşdürür, Jrnov
mümkündür. Doğrudan da, Leandrın duzuna batırıb yeyirdilər.
atası evə gec, özü də təpədən-dırnağa – Biz hamımız bənnayıq, – Çixoriç
islanmış halda gələrdi – gah Dunay- baba, adətən axşam yeməyi vaxtı Le-
dan, gah Savadan. Hardan gəldiyini andra deyirdi, – amma işləmək üçün
müəyyən eləmək çətin deyildi, çünki bizə qeyri-adi mərmər verilir: saatlar,
hər çayın özünəməxsus qoxusu var. günlər, illər; yuxu və şərab isə, sadəcə
Həmişə də gecəyarısı, canı hələ tam hörgü məhluludur. Biz hamımız
138 qurumamış düz on dəfə asqırardı, lap zamanın bənnalarıyıq, kölgələrin
2015 elə bil sayırdı. dalınca sürünürük, suyu xəlbirlə
Uşaqlıqda adına Radaç və Milko götürürük: hər kəs saatlardan öz
deyilən Leandr çox kiçik yaşlarından yuvasını qurur, hər kəs zamandan
babası və əmiləri kimi tikinti işini pətək hörüb öz balını yığır. Cibdə mis
öyrənirdi ki, ailə sənətini davam etdirsin. pullarla qızıl dukatlar, çəməndə ağ
O, çox yaxşı dülgər və daşyonandı, qoyunlarla qara qoyunlar bir-birinə
xüsusən də, mərmər işini yaxşı necə qarışırsa, bizim də əlimizdə qu-
bacarırdı. Bundan başqa, arı pətəklərini rub-yaratmaq üçün ağ və qara
rəsmlərlə bəzəməkdə və arı topasını mərmərlər var. Vay o kəsin halına ki,
tutmaqda anadangəlmə istedadı vardı. cibində mis pulun çoxluğundan qızıl
Milorad Paviç. Küləyin astar üzü Onda, hələ Hersoqovinada yaşadıqları dukatlar görünməz olsun. Vay o kəsin
vaxt yayın cırhacırında iyirmi güllə halına ki, gecənin arxasındakı gündüzü
məsafəsində olan çaya getmək lazım görə bilmir. Belələri pis havada, həm
gələndə, ora həmişə Leandrı göndərər- də pis tikmək məcburiyyətindədir...
dilər və çaydan balıq tutmağı, içalatını Bunu dinlədikcə Leandr sabahı yox,
çıxarıb təmizləməyi, xarab olmasın o biri günü düşünür və təəccüblə fikir
deyə gicitkana büküb evə gətirməyi verirdi ki, özü üç qaşıq paxla yeyənəcən
yalnız o bacarırdı. Sonralar belə atası qaşığı cəmi bircə dəfə ağzına
səfərlərin birində Leandr despot Curc aparır. Ailədə hər kəsin payına
Brankoviçin xatirəsinə hörmət əlaməti əvvəlcədən müəyyənləşdirilmiş həcm-
olaraq, Dunay suyu ilə yoğrulmuş və də yemək düşərdi, heç kim də bu
Smederevskdəki Müqəddəs Məryəm qaydanı pozmazdı. Elə Leandr da
Ana məbədində halallığı verilmiş başqaları qədər yeyirdi, sadəcə o
durnabalığı əcəb tilova gəlir. və bunu ömürlük yadında saxladı.
Amma Çixoriçlərin xəbəri olmurdu Dunaydan Avala qədər bütün yolboyu
ki, ataları öz vaxtını harda keçirir, nə atlılar çörəyi əldən-ələ elə sürətlə
işlə məşğul olur, ailəni necə dolandırır. ötürürdülər ki, çörək despotların
Onlara təkcə bunu deyərdi ki, bir suyun, süfrəsinə isti-isti, soyumamış halda
bir də ölümün hesabına yaşayır, çünki gəlib çatırdı; masada oturanlar onu
yaşamaq məhz ölümün sayəsində kəsib öz aralarında bölüşdürür, Jrnov
mümkündür. Doğrudan da, Leandrın duzuna batırıb yeyirdilər.
atası evə gec, özü də təpədən-dırnağa – Biz hamımız bənnayıq, – Çixoriç
islanmış halda gələrdi – gah Dunay- baba, adətən axşam yeməyi vaxtı Le-
dan, gah Savadan. Hardan gəldiyini andra deyirdi, – amma işləmək üçün
müəyyən eləmək çətin deyildi, çünki bizə qeyri-adi mərmər verilir: saatlar,
hər çayın özünəməxsus qoxusu var. günlər, illər; yuxu və şərab isə, sadəcə
Həmişə də gecəyarısı, canı hələ tam hörgü məhluludur. Biz hamımız
138 qurumamış düz on dəfə asqırardı, lap zamanın bənnalarıyıq, kölgələrin
2015 elə bil sayırdı. dalınca sürünürük, suyu xəlbirlə
Uşaqlıqda adına Radaç və Milko götürürük: hər kəs saatlardan öz
deyilən Leandr çox kiçik yaşlarından yuvasını qurur, hər kəs zamandan
babası və əmiləri kimi tikinti işini pətək hörüb öz balını yığır. Cibdə mis
öyrənirdi ki, ailə sənətini davam etdirsin. pullarla qızıl dukatlar, çəməndə ağ
O, çox yaxşı dülgər və daşyonandı, qoyunlarla qara qoyunlar bir-birinə
xüsusən də, mərmər işini yaxşı necə qarışırsa, bizim də əlimizdə qu-
bacarırdı. Bundan başqa, arı pətəklərini rub-yaratmaq üçün ağ və qara
rəsmlərlə bəzəməkdə və arı topasını mərmərlər var. Vay o kəsin halına ki,
tutmaqda anadangəlmə istedadı vardı. cibində mis pulun çoxluğundan qızıl
Milorad Paviç. Küləyin astar üzü Onda, hələ Hersoqovinada yaşadıqları dukatlar görünməz olsun. Vay o kəsin
vaxt yayın cırhacırında iyirmi güllə halına ki, gecənin arxasındakı gündüzü
məsafəsində olan çaya getmək lazım görə bilmir. Belələri pis havada, həm
gələndə, ora həmişə Leandrı göndərər- də pis tikmək məcburiyyətindədir...
dilər və çaydan balıq tutmağı, içalatını Bunu dinlədikcə Leandr sabahı yox,
çıxarıb təmizləməyi, xarab olmasın o biri günü düşünür və təəccüblə fikir
deyə gicitkana büküb evə gətirməyi verirdi ki, özü üç qaşıq paxla yeyənəcən
yalnız o bacarırdı. Sonralar belə atası qaşığı cəmi bircə dəfə ağzına
səfərlərin birində Leandr despot Curc aparır. Ailədə hər kəsin payına
Brankoviçin xatirəsinə hörmət əlaməti əvvəlcədən müəyyənləşdirilmiş həcm-
olaraq, Dunay suyu ilə yoğrulmuş və də yemək düşərdi, heç kim də bu
Smederevskdəki Müqəddəs Məryəm qaydanı pozmazdı. Elə Leandr da
Ana məbədində halallığı verilmiş başqaları qədər yeyirdi, sadəcə o
