Page 137 - "Xəzər"
P. 137
orad Paviç Tərcümə: Mahir N. Qarayev

KÜLӘYİN
ASTAR ÜZÜ

Gero və Leandr haqqında
ROMAN

Leandr 137
O, nəyinsə yarısıydı. Güclü, gözəl, 2015
qabiliyyətli nəyinsə yarısı. Bəlkə, yarısı
olduğu həmin şey onun özündən də
güclü, böyük və gözəl idi. Beləliklə,
kişi əzəmətli və dərkolunmaz nəyinsə
sehrli yarısıydı. Qadın isə mükəmməl
bir tam idi. Kiçik və qeyri-müəyyən,
nisbətən zəif, yaxud harmonik bir tam
olmasa da, hər halda, tam idi.

1 ya da arıçı. Təkcə Leandrın atası istis- Milorad Paviç. Küləyin astar üzü
– Gələcəyin bir böyük üstünlüyü na idi. Bu nəsil vaxtilə Hersoqovinadan
var: o, reallıqda heç vaxt sənin təsəvvür köçüb gəlmişdi, Belqradın yaxınlığında,
elədiyin kimi olmur, – atası Leandra Dunay sahilində məskunlaşmışdı.
deyirdi. Onların doğma diyarındakı kilsədə
O zamanlar Leandr hələ tam nəğmə dərslərini əlifbadan əvvəl
yetkinləşməmişdi. Elə bir savadı da öyrədirlər. Oralarda çaylar iki müxtəlif
yoxdu, amma qəşəng idi. Onu heç dənizə tökülür. Yağış damın bir ucun-
kim “Leandr” deyə çağırmazdı. Anası dan süzülüb qərbə – Neretvaya, ordan
onun saçını eynən holland krujevası da Adriatik dənizinə axır, o biri ucundan
kimi hörürdü ki, yolda daramaq lazım isə Drina vasitəsilə Savaya, Savadan
gəlməsin. Yola salanda atası ardınca Dunaya, Dunaydan Qara dənizə. Təkcə
baxıb demişdi: Leandrın atası tikib-qurmaqda dədə-
– Qu boynu kimi gözəl, uzun boynu babalarına çəkməmişdi, heç bu barədə
var; Allah qılınca tuş gətirməsin. eşitmək də istəmirdi.
Leandr bu sözləri qulağında ömürlük
sırğa elədi. – Vyanada, ya Budimdə təzəlikcə
Çixoriçlər nəslində zaman-zaman tikilmiş binaların arasına düşəndə
hamı ya inşaatçı olurdu, ya dəmirçi, özümü unuduram. Yalnız Dunay sahili-
nə çıxarkən dərk edirəm ki, kiməm və
   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142