Page 73 - "Xəzər"
P. 73
Sonra onlar – Jerar de Lafonje və çəkir, bilmirəm… Qoy olsun! Mən 73
artıq Natalya de Lafonje dodaq-dodağa bilirəm, hətta əminəm ki, bu sınağın 2016
öpüşdülər. Onların o öpüşlərindən doğan qorxunc nəticələri ola bilər, mənim
xoşbəxtlik, səadət dalğaları görünən o sevgim məni günaha sürükləyir, ancaq,
məkanda bütün ətrafa yayıldı və bütün knyaz, bu məni qorxutmur və belə bir
ətrafa yayılan o xoşbəxtlik, səadət dalğasını cəsarətə görə müdhiş bir heyrət mənim
Jerar və Natalya de Lafonjenlərin toy bütün varlığımı bürüyür. Yalnız Sizə,
mərasiminə yığışmış o insanlar hiss knyaz, Sizə sevgim sayəsində mən bu
etmədi. çıxılmaz sarsıntıya dözə bilirəm. Yuxuya
gedə bilmədiyim bütün bu əzablı gecələr
Ancaq O, həmin xoşbəxtlik və səadət ərzində fikirləşirəm ki, mən bu hissləri
dalğalarını aydın görürdü və Natalyanın Sizə bildirməyi bacaracağammı? Yox,
ürəkdən gələn isti bir pıçıltı ilə markiz bu mümkün deyil, fikirləşirəm, mənim
Jerar de Lafonjenin qulağına pıçldadığı qürurum, heysiyyətim və şərəfim buna
sözləri də – “ Mənim sevimlim!.. Bizi yalnız imkan verməyəcək. Ancaq bu sevgi
ölüm ayıra bilər!..” – yalnız O, eşitdi… mənim varlığıma o qədər hakimdir ki,
bu hissləri Sizə bildirməyə yox,
*** bildirməməyə gücüm çatmır. Və mən
fikirləşirəm: məgər sevmək bu dərəcədə
Həmin xoşbəxtlik, səadət dalğaları bir qəbahətdir ki, bu qədər əzab
əriyərək yox oldu. çəkəsən? Bu sevgini sevdiyin insandan
gizlədəsən? Knyaz, mən Sizi sevirəm
Və görünən o məkanı bürümüş gecə və mən bu sevgini bütün ətrafımdan
qaranlığı içində Natalya de Lafonje yaxası gizlədə bilsəm də, Sizdən gizlədə
açılmış gecə köynəyində mizin arxasında bilmirəm. Əgər Yaradan bu sevginin
oturub, şam işığında həyəcanla məktub mənim qəlbimə girməyinə izn veribsə,
yazırdı və məktub yaza-yaza həyəcanla onu nə üçün Sizdən gizlətməliyəm?
nəfəs aldıqca, şam işığında ağappaq Və mən bütün içimdən axıb gələn bir
ağaran dolu döşləri, elə bil yaxası açıq o ehtirasla deyirəm: mən Sizi sevirəm,
gecə köynəyinə sığışmırdı, atılıb knyaz!..”
köynəkdən çıxmaq itəyirdi..
… Və Natalya o məktubu “markiza de
… O, Natalya de Lafonjenin gözəl Lafonje” yox, sadəcə “Natalya” kimi
xətti ilə ONA yazılmış həmin məktubu imzalamışdı…
yenidən oxudu:
…“Mən Sizi sevirəm, knyaz. Mən *** Elçin. Baş
öz hisslərimlə heç nə edə bilmirəm,
onlar mənim iradəmdən güclüdür, mən … Əynindəki tül gecə köynəyinin
onlarla bacarmıram. Mən gözlərimi yu- altından ağappaq çiyni, döşləri görünən
manda yalnız və yalnız Sizin, knyaz, Natalya – markiza de Lafonje – çılpaq
alışıb yanan baxışlarınızı görürəm. knyaz Sisianovun tüklü sinəsini öpə-öpə:
Bilmirəm, bəlkə, Yaradan məni sınağa
artıq Natalya de Lafonje dodaq-dodağa bilirəm, hətta əminəm ki, bu sınağın 2016
öpüşdülər. Onların o öpüşlərindən doğan qorxunc nəticələri ola bilər, mənim
xoşbəxtlik, səadət dalğaları görünən o sevgim məni günaha sürükləyir, ancaq,
məkanda bütün ətrafa yayıldı və bütün knyaz, bu məni qorxutmur və belə bir
ətrafa yayılan o xoşbəxtlik, səadət dalğasını cəsarətə görə müdhiş bir heyrət mənim
Jerar və Natalya de Lafonjenlərin toy bütün varlığımı bürüyür. Yalnız Sizə,
mərasiminə yığışmış o insanlar hiss knyaz, Sizə sevgim sayəsində mən bu
etmədi. çıxılmaz sarsıntıya dözə bilirəm. Yuxuya
gedə bilmədiyim bütün bu əzablı gecələr
Ancaq O, həmin xoşbəxtlik və səadət ərzində fikirləşirəm ki, mən bu hissləri
dalğalarını aydın görürdü və Natalyanın Sizə bildirməyi bacaracağammı? Yox,
ürəkdən gələn isti bir pıçıltı ilə markiz bu mümkün deyil, fikirləşirəm, mənim
Jerar de Lafonjenin qulağına pıçldadığı qürurum, heysiyyətim və şərəfim buna
sözləri də – “ Mənim sevimlim!.. Bizi yalnız imkan verməyəcək. Ancaq bu sevgi
ölüm ayıra bilər!..” – yalnız O, eşitdi… mənim varlığıma o qədər hakimdir ki,
bu hissləri Sizə bildirməyə yox,
*** bildirməməyə gücüm çatmır. Və mən
fikirləşirəm: məgər sevmək bu dərəcədə
Həmin xoşbəxtlik, səadət dalğaları bir qəbahətdir ki, bu qədər əzab
əriyərək yox oldu. çəkəsən? Bu sevgini sevdiyin insandan
gizlədəsən? Knyaz, mən Sizi sevirəm
Və görünən o məkanı bürümüş gecə və mən bu sevgini bütün ətrafımdan
qaranlığı içində Natalya de Lafonje yaxası gizlədə bilsəm də, Sizdən gizlədə
açılmış gecə köynəyində mizin arxasında bilmirəm. Əgər Yaradan bu sevginin
oturub, şam işığında həyəcanla məktub mənim qəlbimə girməyinə izn veribsə,
yazırdı və məktub yaza-yaza həyəcanla onu nə üçün Sizdən gizlətməliyəm?
nəfəs aldıqca, şam işığında ağappaq Və mən bütün içimdən axıb gələn bir
ağaran dolu döşləri, elə bil yaxası açıq o ehtirasla deyirəm: mən Sizi sevirəm,
gecə köynəyinə sığışmırdı, atılıb knyaz!..”
köynəkdən çıxmaq itəyirdi..
… Və Natalya o məktubu “markiza de
… O, Natalya de Lafonjenin gözəl Lafonje” yox, sadəcə “Natalya” kimi
xətti ilə ONA yazılmış həmin məktubu imzalamışdı…
yenidən oxudu:
…“Mən Sizi sevirəm, knyaz. Mən *** Elçin. Baş
öz hisslərimlə heç nə edə bilmirəm,
onlar mənim iradəmdən güclüdür, mən … Əynindəki tül gecə köynəyinin
onlarla bacarmıram. Mən gözlərimi yu- altından ağappaq çiyni, döşləri görünən
manda yalnız və yalnız Sizin, knyaz, Natalya – markiza de Lafonje – çılpaq
alışıb yanan baxışlarınızı görürəm. knyaz Sisianovun tüklü sinəsini öpə-öpə:
Bilmirəm, bəlkə, Yaradan məni sınağa
