Page 74 - "Xəzər"

“ – Mənim əzizim!.. – deyirdi. – Mənim ***

sevgilim!.. Mənim həyatım!..”

Və markiza de Lafonje ONUN tüklü …ONUN oyanmış yaddaşı heç bir

sinəsini öpə-öpə bu sözləri deyərkən, sərhəd tanımırdı və epizodlar eləcə bir-

görünən o məkanda bütün ətrafa bir birini əvəz edirdi…

xoşbəxtlik, səadət dalğaları yayılırdı və … ONUN oyanmış yaddaşı, elə bil

geniş çarpayıda ehtirasla sevişən o kimdənsə, nədənsə kiminsə, nəyinsə

sevgililərin ikisi də görünən o məkanda intiqamını alırdı...

həqiqət zənn etdikləri o xoşbəxtliyin, o

səadətin içində idilər.

Ehtirasdan inildəyən Natalya de Lafonje ***

və elə həmin anlarda da markizanın o

iniltisindən ruhlanan knyaz Sisianov bu … Keçən müddət Natalya de Lafonjeni

gözəl qadından daha da güclü bir inilti daha sevimli etmişdi, onun çılpaq bədəni,

eşitmək hərisliyi ilə markizanın ağappaq elə bil görünən o məkandakı bütün

və hərarətdən buğlanan döşlərini, boynunu şuxluğu, sevdanı və şəfqəti öz içinə

74 öpürdü… yığmışdı…

Və çılpaq Natalya de Lafonje o geniş
2016 çarpayıda uzanmış Kolyanın tüksüz

*** sinəsini ehtirasla öpə-öpə: “ – Mən heç

vaxt heç kimi səni sevdiyim qədər

…Dörd-beş yaşlı Mişel: “ – Papa gəldi!.. sevməmişəm, Kolya, mənim sevgilim,

Papa gəldi!..” – deyə imarətin qarşısındakı mənim əzizim!.. – deyirdi. – Mən bütün

meydançada qaça-qaça özünü markiz həyatım boyu yalnız səni gözləmişəm,

Jerar de Lafonjenin qucağına atdı. Kolya!.. Sən hardan gəldin? Mən bilirəm,

Markiz bütün daxilindən gələn bir səni mənim qızlıq xəyallarım göndərib,

məhəbbət və fərəhlə: “ – Sevimli oğlum Kolya!..”

mənim!..” – deyərək, Mişeli sinəsinə sıxdı. O, görünən o məkanda Kolyaya –

Və O, hiss etdi ki, ONUN şəffaf və hələ yaralanmamış, sağlam qraf Nikolay

çəkisiz varlığına yenə də yad, bu şəffaflıq İvanoviç Timofeyev-Boqoyavlenskiyə

və çəkisizliklə heç vəchlə uyuşmayan bir tamam bir biganəlik içində baxırdı.

qayğı yüngülcə toxundu: görünən o Natalya de Lafonje isə eləcə bir

məkana nə üçün bu qədər xəyanət, riya şəhvətlə Kolyanı öpə-öpə: “ Mən qorxuram,

və qəlplik göndərilmişdi? Kolya, mənim əzizim, mənim həyatım!..

Elçin. Baş Bu xəyanət, riya və qəlplik görünən o Sən Bonapartla müharibəyə gedirsən,

məkanda nə üçün bu qədər həqiqət do- deyirlər o, Şeytan törəməsidir… Yaradanın

nuna bürünmüşdü, nə üçün həqiqəti bu yox, Şeytanın övladıdır… Mən qorxuram,

qədər əvəz edirdi? Kolya, çox qorxuram… Mən gecə də,

…Sonra o qayğı ONUN şəffaf və gündüz də sənin üçün dua oxuyacağam…

çəkisiz varlığına yüngülcə toxunduğu kimi, Yaradan məni eşidəcək… Ancaq mən

eləcə bir yüngüllüklə də ayrıldı, yox oldu… qorxuram… Çox qorxuram…”