Page 125 - "Xəzər"
P. 125
rafında qızılağaclar bitmiş Qutik kәndinin I 125
yaxınlığındakı mәnzәrәli meşәdә yoxa çıxan Kareta Elqoata ətrafındakı düzəngahla 2016
bәrbad kәndarası yola buruldu. Bir az da gedirdi, yol palçıq idi və musiqiçi Topal
gedib talada dayandı. Bu yolla çoxdandı Mamerdən icazə istəyib qozlaya çıxdı; o, Alvaro Kunkero. Musiqiçinin qeydləri
heç kimin getmәdiyi hiss olunurdu, çünki atların ayaqlarıyla gölməçənin suyunu
tәkәr izlәrini kol-kos basmışdı. Taladakı sıçratmasına baxmağı xoşlayırdı. Artıq
bulağın yanında köhnә daxma var idi. qayğısız azad həyata öyrəşmişdi. İndi
həmin gün səhər qoşduğu marşı bom-
– Cәnab musiqiçi, kim ki gecә yatmır, bardində çalırdı və ona elə gəlirdi ki, atlar
yuxusunu gündüz alır, – Kulenkur әlini musiqinin ahənginə uyğun qaçırlar. Yol
bombardinin futlyarına şappıldatdı. – Bu dağa qalxırdı, sürətlə axan dumduru, kiçik
daxmada siestanı gözәl keçirәcәyik. Oln çayının dayaz yerinə çatanda Mamer
yüyəni çəkdi və cavan bir oğlan perşeronun
– Biz mәgәr bütün Bretanı dolaşma- belində karetaya yetişdi; o, ayaqyalındı,
yacağıq? – bizim musiqiçi soruşdu. rəngi bozarmış köhnə plaş geyinmişdi,
ancaq başında hərbi formalı üçkünc təzə
– Gecә düşәn kimi Karedә prixod keşi- şlyapa vardı; oğlan qızğın normand atının
şinin baxçasında әdviyyәli sousda bişmiş yüyənini bərk-bərk çəkdi. Yəhərin qaşına
kәklik yeyәcәyik. qayışla iki tapança bağlanmışdı. Oğlanın
səmimi sifəti vardı, gözləri sevinclə
Mamerin faytondan açdığı atlar bulağın parıldayırdı, sanki ömründə ilk dəfə səfərə
yanındakı talada otlamağa başladı, dәstә, çıxmışdı. Kareta ilə bərabərləşib, pən-
çovdar külәşi döşәnmiş komaya girdi; kim cərədən içəri boylandı və təmiz breton
harda gәldi oturdu, musiqiçi isә xanımın ləhcəsiylə nəzakətlə salamlaşıb, fransızca
yanında özünә yer elәdi; xanım de Sen- soruşdu:
Vass ona çox yaraşan bәnövşәyi şala büründü. – Cənablar madmazel de Tul-Qulikin
toyuna gedirlər?
Kulenkur üzünә qara ipәk yaylıq atıb, – Bəs mənim bacım qızı kimə ərə
hәrbi plaşa bürünәrәk dedi: gedir? – polkovnik de Kulenkur maraqlandı.
– Tanrı onu qorusun! Allanlı buğda
– Di axşama qәdәr. tacirinə ərə gedir.
Xanım de Sen-Vass әllәrini başının altına – Nədi, Bretanda ona layiq zadəgan
qoyanda, poplin bluzu sürüşdü vә qollarının tapılmadı?
ağlığı musiqiçinin gözlәrini qamaşdırdı. – Eh, verən oldu ki! – oğlan kədərlə
Demәk lazımdır ki, musiqiçini tәrbiyә edәn dedi və onu anladığını təbəssümüylə
topçu qadın yaxşı bitsin deyә uşaqlıqdan bildirən xanım de Sen-Vassla baxışıb atını
onun kirpiklәrini kәsmişdi, buna görә onlar çayın dayaz yerinə sürdü; çayın nisbətən
uzun idi vә de Krozon yuxuya gedә-gedә dərin olan ortasında su ətrafa sıçradı.
başını qaldırsa, kirpiklәri xanımın, az qala, – Bu gənc sizin bacınız qızına vurulub,
qoltuğunun altını qıdıqlayacağını düşünür- cənab polkovnik! – cənab de Nansi dedi.
dü. Bunu düşünmәk dodaqlarına tәbәssüm – Qız buna dəyər! Toyda süfrəyə, yəqin
qondurdu, elә bu bәxtiyar tәbәssümlә dә ki, bişmiş alma ilə şirəli toyuq verəcəklər!
yuxuladı. Vә yuxuda gördü ki, xanımla
Kelvan yaxınlığındakı alma bağında yaşayır
vә korsetinә tikmәk üçün xanım onun
kirpiklәrini dartıb qoparır. Bu da ona xoş
gәlirdi.
   120   121   122   123   124   125   126   127   128   129   130