Page 128 - "Xəzər"
P. 128
– Allah ona rəhmət eləsin – kürənsaçlı Breton zadəganları da tüfənglərini, şpa-

Dyu Qrannlar nəslindəndi. Bəs sizi bura qalarını işə salıb, topları ələ keçirmək is-

hansı küləklər atıb, cənab kapitan? Yoxsa təyirlər. Әgər ölü olmasaydım, burdakı-

bu hündür otların içində hansısa kral ların hamısından əsil-nəcabətli olduğuma

freqatı itib? görə, komandirliyi üstümə götürərdim.

Kapitan fənəri və bir az sakitləşən iti Bunu deyib sinəsini qürurla qabartdı.

çobana verdi, polkovniklə astadan nəsə Bıçağın ucu ilə torpaqda əsas yolu bildirən

danışmağa başladı. Dornlu notarius, gö- xətt çəkdi, ondan sağda bir dairə cızdı –

rünür, bu karvansaranı tanıyırdı və qalanları bu meşə idi, onların harda durduğunu

qaladan soldakı çardağın altına apardı; göstərən başqa bir dairəni isə solda cızdı,

orda yolçular dairə vurub oturdular, pol- dedi ki, şuanlar meşədə pusqu quracaqlar,

kovnikin ləngidiyini görüb, hisə verilmiş o, Kelvanlı zadəgan və cənab de Nansi

siyənək balığı və soyutma yumurta ilə pusqudakı şuanlardan fikri yayındırmaq

təzə çaxır içməyə girişdilər. Musiqiçi üçün atın üstündə respublikaçılara tərəf

Elqoatedə çovdar çörəyi almışdı və doktor çapacaqlar; bu vaxt otluqda gizlənmiş

Sabat xoşladığına görə indi kənarının musiqiçi və doktor Sabat hay-küy sala-

128 qızarmış yerindən qoparıb ona verirdi. caqlar: şuanlardan birinin verdiyi tapan-

Yarım saat keçdi, polkovnik hələ də kapi- çadan doktor atəş açacaq, musiqiçi isə
2016 tanla söhbət eləyirdi, musiqiçi üçün isə elə bir oynaq marş çalacaq ki, səsi hücuma

gecələr cansıxıcı idi, hər dəfə yerlərini çağıran döyüş trubasına oxşasın. Xanım

rahatlayıb, guya çoxdan heç kimə məlum de Sen-Vass və başqaları çardağın altında

deyilmiş kimi, bir-birlərinə öz tarixçələrini döyüş iştirakçılarını gözləyəcəklər.

danışırdılar və məşum bir xor alınırdı, – Bəs mən? – notarius incikliklə so-

başqasına qulaq asmadan hərə öz ruşdu.

əhvalatını danışırdı. Hekayətlərinin ortasına – Döyüşdə notariusdan arayış tələb

çatmışdılar ki, nəhayət, polkovnik gəlib olunmur, cənab Plevan! – Kelvanlı zadəgan

Alvaro Kunkero. Musiqiçinin qeydləri səsini xora qatdı. Bu dəfə tez-tez danışırdı nərildədi; şpaqasını axır ki, çəlikdən burub

və hekayəti həmişəkindən qısa oldu, onun çıxara bildi, o, hətta keçmiş pikardiyalı

ardınca da qalanları tələsdi və tezliklə Qinin zəif işığında belə parıldayan polad

kakofoniya1 bitdi. tiyəni indi hirslə başının üstündə yellədirdi.

Polkovnik skamyadan qalxdı, əllərini Bu vaxt bayquş üç dəfə uladı. Polkovnik

şpaqanın qəbzəsinə qoydu, sakit danışsa öz döyüşçüləriylə eşiyə çıxdı, musiqiçi və

da, səsində həyəcan qarışıq sevinc hiss doktor Sabata ot basmış, gövdəsi əyri

olunurdu. şabalıd ağacı olan alçaq təpəni göstərdi.

– Qalanın alt qatındakı, bir vaxtlar Şuanlar atlara sıçradılar, Dyu Qrann öz

mətbəx olan o biri çardağın altında kuzenim qurdbasan itini də öz atının sağrısına

Dyu Qrannın başçılığıyla indi doqquz oturtmuşdu. Yüksəkdə dayanan bədir-

şuan2 var, bu xəlvətə ona görə çəkiliblər lənmiş Ay hər yanı gündüzdə olduğu kimi

ki, respublikaçılar səhər tezdən Sen- işıqlandırmışdı. Külək qalxdı, Ay bədir-

Briyedən Morleyə iki top aparacaqlar, bu lənəndə Bretanda həmişə külək əsir.

1 kakofoniya – səslərin qulağa xoş gəlməyən birləşməsi
2 şuan – Böyük Fransa inqilabı zamanı kralın Vandeyalı tərəfdarları
   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132   133