Page 73 - "Xəzər"

Vitya, mәn daim yalqız olmuşam. 73
Yuxusuz gecәlәrimi ağlamaqla 2015
keçirirdim. Amma bunu heç kәs bilmirdi.
Sәnә öz hәyatım haqqında danışaca- Yekaterina Vitis. Cәhәnnәmdәn mәktub
ğım düşüncәsi mәnә tәskinlik verirdi.
Atanla niyә ayrılmağımız haqqında,
niyә bu uzun illәr boyu yalqız yaşadığım
barәdә danışacaqdım sәnә. Vә tez-
tez fikirlәşirdim: yәqin, Vitya da anasının
necә sәhvlәr, necә çılğınlıqlar etdiyini,
qısqanıldığını bilәndә, yәni bilәndә ki,
başqa gәnclәrdәn heç bir fәrqi olmayıb,
necә dә tәәccüblәnәcәk. Lakin
qismәtim belә oldu ki, hәyatımı sәninlә
bölüşmәdәn, yalqız başa vururam.

Bu da axırı... Daim sevdiklәrinlә,
sәni әhatә edәnlәrlә, anandan yaxın
olanlarla xoşbәxt ol. Bağışla mәni.
Küçәdәn qadınların ağlaşma sәslәri,
polisayların söyüşlәri eşidilir, mәnsә
bu vәrәqlәrә baxıram vә sanıram ki,
әzab dolu bu dәhşәtli dünyadan
müdafiә olunmuşam. Mәktubumu necә
bitirim? Hardan güc-qüvvә tapım, oğul?
Sәnә olan mәhәbbәtimi insan dilindә
ifadә etmәyә gücü yetәn sözlәr varmı?

Sәnin gözlәrini, alnını, saçlarını
öpürәm. Yadında saxla ki, xoşbәxt vә
dәrdli günlәrindә ana mәhәbbәti daim
sәninlәdir, onu öldürmәyә heç kimin
gücü yetmәz. Vityam mәnim... Bu da
sәnә ananın sonuncu mәktubunun so-
nuncu cümlәsi: “Yaşa, yaşa... әbәdi
yaşa...”

Sənin anan.