Page 78 - "Xəzər"
P. 78
poeziyasından seçmәlәr. Semyon Nadson78 SEMYON NADSON
2015
Nadson (1862-1887) bütün hәyatı mәhrumiyyәtlәr içindә keçmiş nakam taleli
rus şairidir. 1862-ci il dekabrın 14-dә Peterburqda doğulan şair iki yaşında
atasını itirir. Anası onu vә kiçik bacısını götürüb Kiyevә köçür. Nadsonun yeddi
yaşı olanda ailә maddi çәtinliklәr ucbatından tәzәdәn Peterburqa qayıdır. Burda
anası mәcburәn ikinci dәfә әrә gedir vә uşaqlarını da götürüb kiyevli mәmurun
evinә köçür. Amma bu izdivac da uğursuz alınır: Kiyevdә onların güzәranı
әvvәlkindәn dә pis keçir, bu azmış kimi, psixi durumu getdikcә şiddәtlәnәn
mәmur özünә qәsd edir. Ailә tәzәdәn Peterburqa qayıtmalı olur. Dayıları on yaşlı
Nadsonu hәrbi gimnaziyanın pansionuna verirlәr. Bir il sonra ana da vәfat edir:
iki dayıdan biri Nadsonu, biri bacısını himayәyә götürür. Belәcә, Nadson doğma
bacısından da ayrı düşüb büsbütün tәnhalığa qapılır. Bu vaxt xoş bir tәsadüf baş
verir: gimnaziya dövründә Nadson gözәl bir qıza vurulur. Ürәkdәn sevdiyi bu qız
ümid işartısı kimi gәnc şairin hәyatında yeganә tәsәlliyә çevrilir. Amma xoş
günlәr uzun çәkmir: sevdiyi qız qәfildәn vәfat edir. Nakam sevgisini ömrünün
sonunacan qәlbindә yaşadan vә ona hәmişә sadiq qalan şair yeganә poetik
toplusunu da mәhz ilk mәhәbbәtinә hәsr edir. Az sonra vәrәm xәstәliyinә tutulan
Nadsonu sәhhәti ilә әlaqәdar Qafqaza köçürürlәr. 1882-ci ildә Nadson candәrdi
tәhsil aldığı gimnaziyanı bitirib podporuçik kimi Kronştadta, Xәzәr alayına
göndәrilir. Hәrbi xidmәtdәn әzab çәkәn, gündәliyindә «mәnim hәyatım büsbütün
kәdәrdәn vә zülmәtdәn ibarәtdir» qeydini ürәk ağrısıyla yazan 24 yaşlı şair
1887-ci ildә Yaltada vәfat edir. Peterburqa gәtirilәn cәnazәni onun gәnc
pәrәstişkarları dәfn olunduğu Volkov qәbristanına qәdәr çiyinlәrindә aparırlar…
2015
Nadson (1862-1887) bütün hәyatı mәhrumiyyәtlәr içindә keçmiş nakam taleli
rus şairidir. 1862-ci il dekabrın 14-dә Peterburqda doğulan şair iki yaşında
atasını itirir. Anası onu vә kiçik bacısını götürüb Kiyevә köçür. Nadsonun yeddi
yaşı olanda ailә maddi çәtinliklәr ucbatından tәzәdәn Peterburqa qayıdır. Burda
anası mәcburәn ikinci dәfә әrә gedir vә uşaqlarını da götürüb kiyevli mәmurun
evinә köçür. Amma bu izdivac da uğursuz alınır: Kiyevdә onların güzәranı
әvvәlkindәn dә pis keçir, bu azmış kimi, psixi durumu getdikcә şiddәtlәnәn
mәmur özünә qәsd edir. Ailә tәzәdәn Peterburqa qayıtmalı olur. Dayıları on yaşlı
Nadsonu hәrbi gimnaziyanın pansionuna verirlәr. Bir il sonra ana da vәfat edir:
iki dayıdan biri Nadsonu, biri bacısını himayәyә götürür. Belәcә, Nadson doğma
bacısından da ayrı düşüb büsbütün tәnhalığa qapılır. Bu vaxt xoş bir tәsadüf baş
verir: gimnaziya dövründә Nadson gözәl bir qıza vurulur. Ürәkdәn sevdiyi bu qız
ümid işartısı kimi gәnc şairin hәyatında yeganә tәsәlliyә çevrilir. Amma xoş
günlәr uzun çәkmir: sevdiyi qız qәfildәn vәfat edir. Nakam sevgisini ömrünün
sonunacan qәlbindә yaşadan vә ona hәmişә sadiq qalan şair yeganә poetik
toplusunu da mәhz ilk mәhәbbәtinә hәsr edir. Az sonra vәrәm xәstәliyinә tutulan
Nadsonu sәhhәti ilә әlaqәdar Qafqaza köçürürlәr. 1882-ci ildә Nadson candәrdi
tәhsil aldığı gimnaziyanı bitirib podporuçik kimi Kronştadta, Xәzәr alayına
göndәrilir. Hәrbi xidmәtdәn әzab çәkәn, gündәliyindә «mәnim hәyatım büsbütün
kәdәrdәn vә zülmәtdәn ibarәtdir» qeydini ürәk ağrısıyla yazan 24 yaşlı şair
1887-ci ildә Yaltada vәfat edir. Peterburqa gәtirilәn cәnazәni onun gәnc
pәrәstişkarları dәfn olunduğu Volkov qәbristanına qәdәr çiyinlәrindә aparırlar…
