Page 47 - "Xəzər"
P. 47
otu gәtirdi, üçüncü şagird qara – Sәn әminsәn ki, cüt rәqәmlәrdәn 47
klavişli, ağ yarımtonlu pianonun qorxmursan? 2015
arxasına keçdi, axırda isә aramızda
әn mәşhurumuz sayılan skripkaçı – Qorxmuram, – tәәccüblә cavab Milorad Paviç. Külәyin astar üzü
peyda oldu. Buna qәdәr mәn onu heç verdim. – Onların nәyindәn qorxacam?
vaxt yaxından görmәmişdim, amma
belqradlı hәmyerlim Manassiya Bukur – Axı cüt rәqәmlәr ölülәrin rәqәmidir!
vә onun eyni vaxtda hәm ağzı, hәm Güllәrin tәk sayını dirilәrә gәtirirlәr,
dә sinәsiylә gülәn gözәl bacısı cüt saylı güllәr isә qәbristanlıqlara
Geroneya haqqında tez-tez eşidirdim. mәxsusdur. Tәk rәqәmlәr – başlan-
O vaxtlar qara mika daşından üzük ğıcdadır, cüt rәqәmlәr – sonda…
taxmaq vә öz ölüm maskalarını qabaq-
cadan sifariş etmәk dәb idi. Manassi- Düymә әvәzinә onun paltarında
yanın bu dәbin pәrәstişkarlarından qulpu mişarlanmış vә tikiş üçün
olduğunu söylәyirdilәr. Barәsindә bir üzәrindә bir cüt deşik açılmış gümüş
dә onu danışırdılar ki, guya bayramları çay qaşıqları sıralanırdı, dincәlmәk
qaraçı adәtiylә – sirkә vә qıtıqotu ilә – istәyәndә isә vaxtını şәn keçirmәk
keçirir, sonra isә bir neçә aylığa yoxa üçün triqonometriyadan mәsәlәlәr hәll
çıxırdı, hәtta ardınca cutla sarınmış etmәyә girişirdi.
giş kisәdә möhürlü mәktub göndәrәn
maestro Şevçikin xәbәrdarlığını da – Bilirsәn nә var, – bir axşamüstü
çox vaxt vecinә almırdı. Manassiyanın laklı dırnaqlarıyla bakenbardlarını
imtahanlarını hәmişә xüsusi maraqla darayıb mәnә dedi. – Bu ifadәni heç
gözlәyirdilәr. Hәmin günlәr, adәtәn, dә nahaq yerә işlәtmirlәr: “Burda
konservatoriyanın zalı ağzınacan dolu dördgöz olmaq lazımdır!” Mәn bu barәdә
olurdu. Eyş-işrәtә qurşananda isә onun çox düşündüm, axırda belә qәnaәtә
mәclisindә gecә keçirmәk bir aylıq gәldim ki, bu ifadә hansısa dördgözlü
әylәncәyә dәyәrdi. әcaibә yox, gözlәrindә nәsә ortaq şey
olan iki insana aiddir. Sağ gözün
İçәri girәndә onun barmağında arasından sol gözlә baxmaq mümkün
hәqiqәtәn mika üzük gördüm, sol әlinin olduğu kimi, tamamilә mümkündür ki,
lak çәkilmiş dırnaqları isә hәrәsi bir öz gözlәrinlә özgәsinin gözlәri arasından
rәngdәydi, buna görә dә skripkaya baxasan. Sadәcә, bunları birlәşdirәn
divan tutanda hansı barmağının nә hәmin o ümumi nöqtәni tapmaq lazımdır.
hәrәkәt etdiyi aydın görünürdü. Özün azından yüz dәfә görmüsәn ki,
gözlәrin müxtәlif dәrinliyi, müxtәlif dә
Biz tanış olduq, mәşqdәn sonra rәngi olur. Bu dәrinliyi triqonometrik
isә pivәxanaya getdik. İçdiyi pivәnin üsulla tam dәqiqliyinәcәn hesablamaq
köpüyünü o nәdәnsә başqa parçlara mümkündür. Mәn bәzi tәdqiqatlar
üfürürdü. aparmışam, artıq tam әminәm ki, eyni
rәngә vә eyni dәrinliyә malik gözlәrdә
Bir axşam pivә köpüyündәn ağar- hansısa ümumi әlamәtlәr var…
mış kipriklәri arasından diqqәtlә üzümә
baxıb soruşdu: Manassiya bir anlığa susdu, fikir
verib gördüm ki, onun sağ gözü bir
klavişli, ağ yarımtonlu pianonun qorxmursan? 2015
arxasına keçdi, axırda isә aramızda
әn mәşhurumuz sayılan skripkaçı – Qorxmuram, – tәәccüblә cavab Milorad Paviç. Külәyin astar üzü
peyda oldu. Buna qәdәr mәn onu heç verdim. – Onların nәyindәn qorxacam?
vaxt yaxından görmәmişdim, amma
belqradlı hәmyerlim Manassiya Bukur – Axı cüt rәqәmlәr ölülәrin rәqәmidir!
vә onun eyni vaxtda hәm ağzı, hәm Güllәrin tәk sayını dirilәrә gәtirirlәr,
dә sinәsiylә gülәn gözәl bacısı cüt saylı güllәr isә qәbristanlıqlara
Geroneya haqqında tez-tez eşidirdim. mәxsusdur. Tәk rәqәmlәr – başlan-
O vaxtlar qara mika daşından üzük ğıcdadır, cüt rәqәmlәr – sonda…
taxmaq vә öz ölüm maskalarını qabaq-
cadan sifariş etmәk dәb idi. Manassi- Düymә әvәzinә onun paltarında
yanın bu dәbin pәrәstişkarlarından qulpu mişarlanmış vә tikiş üçün
olduğunu söylәyirdilәr. Barәsindә bir üzәrindә bir cüt deşik açılmış gümüş
dә onu danışırdılar ki, guya bayramları çay qaşıqları sıralanırdı, dincәlmәk
qaraçı adәtiylә – sirkә vә qıtıqotu ilә – istәyәndә isә vaxtını şәn keçirmәk
keçirir, sonra isә bir neçә aylığa yoxa üçün triqonometriyadan mәsәlәlәr hәll
çıxırdı, hәtta ardınca cutla sarınmış etmәyә girişirdi.
giş kisәdә möhürlü mәktub göndәrәn
maestro Şevçikin xәbәrdarlığını da – Bilirsәn nә var, – bir axşamüstü
çox vaxt vecinә almırdı. Manassiyanın laklı dırnaqlarıyla bakenbardlarını
imtahanlarını hәmişә xüsusi maraqla darayıb mәnә dedi. – Bu ifadәni heç
gözlәyirdilәr. Hәmin günlәr, adәtәn, dә nahaq yerә işlәtmirlәr: “Burda
konservatoriyanın zalı ağzınacan dolu dördgöz olmaq lazımdır!” Mәn bu barәdә
olurdu. Eyş-işrәtә qurşananda isә onun çox düşündüm, axırda belә qәnaәtә
mәclisindә gecә keçirmәk bir aylıq gәldim ki, bu ifadә hansısa dördgözlü
әylәncәyә dәyәrdi. әcaibә yox, gözlәrindә nәsә ortaq şey
olan iki insana aiddir. Sağ gözün
İçәri girәndә onun barmağında arasından sol gözlә baxmaq mümkün
hәqiqәtәn mika üzük gördüm, sol әlinin olduğu kimi, tamamilә mümkündür ki,
lak çәkilmiş dırnaqları isә hәrәsi bir öz gözlәrinlә özgәsinin gözlәri arasından
rәngdәydi, buna görә dә skripkaya baxasan. Sadәcә, bunları birlәşdirәn
divan tutanda hansı barmağının nә hәmin o ümumi nöqtәni tapmaq lazımdır.
hәrәkәt etdiyi aydın görünürdü. Özün azından yüz dәfә görmüsәn ki,
gözlәrin müxtәlif dәrinliyi, müxtәlif dә
Biz tanış olduq, mәşqdәn sonra rәngi olur. Bu dәrinliyi triqonometrik
isә pivәxanaya getdik. İçdiyi pivәnin üsulla tam dәqiqliyinәcәn hesablamaq
köpüyünü o nәdәnsә başqa parçlara mümkündür. Mәn bәzi tәdqiqatlar
üfürürdü. aparmışam, artıq tam әminәm ki, eyni
rәngә vә eyni dәrinliyә malik gözlәrdә
Bir axşam pivә köpüyündәn ağar- hansısa ümumi әlamәtlәr var…
mış kipriklәri arasından diqqәtlә üzümә
baxıb soruşdu: Manassiya bir anlığa susdu, fikir
verib gördüm ki, onun sağ gözü bir
