Page 144 - "Xəzər"
P. 144
Öz-özümә dedim: “Onsuz da axırda edәn tәki, hücum çәkdim ona. Ay işı-
polisin әlinә düşәcәm”. Bunu dedim ğını xatırladan zәrif bәdәni - arvadımın
vә özümdә fövqәlbәşәr bir güc duydum, bәdәni kobra kimi qıvrılıb mәni öz
alnım soyudu, qalxıb sarı xәlәtimi ağuşuna aldı. Döşlәrinin rayihәsindәn
çiynimә atdım, şalımı boynuma iki-üç başım gicәllәnir, boynuma dolanmış
dәfә doladım, belimi büküb içәri otağa әllәrinin tәmasından bәdәnim zәrif bir
keçdim, sümükdәstә bıçağımı mücrü- hәrarәt alırdı. Mәn hәyatımın elә bu
dәn götürdüm, barmaqlarımın ucunda saniyә bitmәsini dәli kimi arzulayırdım.
o fahişәnin otağına tәrәf getdim. Qapıya Bir neçә an ötdü vә bütün nifrәtim
yaxınlaşanda, gördüm otaq qaranlıqdır. buxarlanıb yox oldu, indi çalışırdım
Diqqәt kәsilib onun sәsini eşitdim. ağlamayam... Ayaqları heç bilmәdim
Deyirdi: “Gәldin? Şalını boynundan nә vaxt adamotu rişәsi kimi mәnim
aç!” Onun sәsindә xoşagәlәn bir cingilti ayaqlarıma dolanıb kilidlәndi, әllәri
vardı – lap uşaqlıq vaxtlarının sәsinә boynumun dalında bir-birinә bağlandı.
144 oxşayırdı. Yatmış halda ağızdan qeyri- Zәrif, isti vә nәm vücudun şәfaverici
2015 ixtiyari çıxan zümzümәyә bәnzәyirdi... hәrarәtini hiss edirdim, bәdәnimin
Mәn bu sәsi әvvәllәr dә, dәrin yuxuda bütün hüceyrәlәri bu istiliyi әmirdi.
olanda eşitmişdim. Bәlkә indi dә hәmin Mәni bir yem kimi öz bәtninә necә
çәkdiyini aydın hiss edir, amma bu
yuxunu o görürdü? Sәsi bir az boğuq, halımdan hәm qorxur, hәm dә böyük
bәm çıxırdı – lap Surәn gölünün kәna- lәzzәt alırdım. Onun ağzından acı
rında mәnim gizlәnpaç oynadığım bal- xiyar tamı gәlirdi. Bütün vücudumu
aca qızın sәsi kimi. Bir az dayanıb әsdirәn bir darlığın keyfini yaşayırdım,
durdum vә hәmin sәsi yenә eşitdim: tәr dabanımdan sel kimi gedir, za-
“Gir içәri, şalını çıxar!”
man-zaman az qalırdım huşumu ta-
Mәn astaca qaranlıq otağa keçdim, mam itirәm.
xәlәtimi çıxardım, şalımı açdım. Tamam
Sadiq Hidayәt. Kor bayquş İndi mәni şüurum deyil, bәdәnim,
soyundum vә nәdәnsә onun yanına onun ayrı-ayrı hüceyrәlәri idarә edirdi.
әlimdә bıçaq uzandım. Çarpayısının İndi onlar hakimi-mütlәq idilәr, uca
istisi elә bil mәnә tәzә can verdi. Sonra sәslә üzәrimdә çaldıqları qәlәbәdәn
Surәn sahilindә gizlәnpaç oynadığım danışırdılar. Mәnim isә – bu nәhayәtsiz
o solğun bәnizli, arıq, iri türkmәn dәnizdә mәzlum vә çarәsiz qalmış
gözlәrindә bir heyranlıq olan qızı mәnim isә dalğaların zoru qarşısında
xatırlayıb onun incә, ilıq vә bir azca boyun әymәkdәn savayı yolum yox
da nәm bәdәnini qucdum. Yox, idi. Sonra üz-üzә sıxıldıq. Onun
qucmadım, içimdәki dәrin nifrәtә bәnzәrsiz rayihәli saçları üzümә yapışdı
rәğmәn, ac bir yırtıcı ovuna hәmlә vә hәr ikimizin vücudu sevinc hayqır-
polisin әlinә düşәcәm”. Bunu dedim ğını xatırladan zәrif bәdәni - arvadımın
vә özümdә fövqәlbәşәr bir güc duydum, bәdәni kobra kimi qıvrılıb mәni öz
alnım soyudu, qalxıb sarı xәlәtimi ağuşuna aldı. Döşlәrinin rayihәsindәn
çiynimә atdım, şalımı boynuma iki-üç başım gicәllәnir, boynuma dolanmış
dәfә doladım, belimi büküb içәri otağa әllәrinin tәmasından bәdәnim zәrif bir
keçdim, sümükdәstә bıçağımı mücrü- hәrarәt alırdı. Mәn hәyatımın elә bu
dәn götürdüm, barmaqlarımın ucunda saniyә bitmәsini dәli kimi arzulayırdım.
o fahişәnin otağına tәrәf getdim. Qapıya Bir neçә an ötdü vә bütün nifrәtim
yaxınlaşanda, gördüm otaq qaranlıqdır. buxarlanıb yox oldu, indi çalışırdım
Diqqәt kәsilib onun sәsini eşitdim. ağlamayam... Ayaqları heç bilmәdim
Deyirdi: “Gәldin? Şalını boynundan nә vaxt adamotu rişәsi kimi mәnim
aç!” Onun sәsindә xoşagәlәn bir cingilti ayaqlarıma dolanıb kilidlәndi, әllәri
vardı – lap uşaqlıq vaxtlarının sәsinә boynumun dalında bir-birinә bağlandı.
144 oxşayırdı. Yatmış halda ağızdan qeyri- Zәrif, isti vә nәm vücudun şәfaverici
2015 ixtiyari çıxan zümzümәyә bәnzәyirdi... hәrarәtini hiss edirdim, bәdәnimin
Mәn bu sәsi әvvәllәr dә, dәrin yuxuda bütün hüceyrәlәri bu istiliyi әmirdi.
olanda eşitmişdim. Bәlkә indi dә hәmin Mәni bir yem kimi öz bәtninә necә
çәkdiyini aydın hiss edir, amma bu
yuxunu o görürdü? Sәsi bir az boğuq, halımdan hәm qorxur, hәm dә böyük
bәm çıxırdı – lap Surәn gölünün kәna- lәzzәt alırdım. Onun ağzından acı
rında mәnim gizlәnpaç oynadığım bal- xiyar tamı gәlirdi. Bütün vücudumu
aca qızın sәsi kimi. Bir az dayanıb әsdirәn bir darlığın keyfini yaşayırdım,
durdum vә hәmin sәsi yenә eşitdim: tәr dabanımdan sel kimi gedir, za-
“Gir içәri, şalını çıxar!”
man-zaman az qalırdım huşumu ta-
Mәn astaca qaranlıq otağa keçdim, mam itirәm.
xәlәtimi çıxardım, şalımı açdım. Tamam
Sadiq Hidayәt. Kor bayquş İndi mәni şüurum deyil, bәdәnim,
soyundum vә nәdәnsә onun yanına onun ayrı-ayrı hüceyrәlәri idarә edirdi.
әlimdә bıçaq uzandım. Çarpayısının İndi onlar hakimi-mütlәq idilәr, uca
istisi elә bil mәnә tәzә can verdi. Sonra sәslә üzәrimdә çaldıqları qәlәbәdәn
Surәn sahilindә gizlәnpaç oynadığım danışırdılar. Mәnim isә – bu nәhayәtsiz
o solğun bәnizli, arıq, iri türkmәn dәnizdә mәzlum vә çarәsiz qalmış
gözlәrindә bir heyranlıq olan qızı mәnim isә dalğaların zoru qarşısında
xatırlayıb onun incә, ilıq vә bir azca boyun әymәkdәn savayı yolum yox
da nәm bәdәnini qucdum. Yox, idi. Sonra üz-üzә sıxıldıq. Onun
qucmadım, içimdәki dәrin nifrәtә bәnzәrsiz rayihәli saçları üzümә yapışdı
rәğmәn, ac bir yırtıcı ovuna hәmlә vә hәr ikimizin vücudu sevinc hayqır-
