Page 206 - 2017-3
P. 206
ha! (Errikoya.) Don Erri, mən sizə demiş- yanında, üzü tamaşaçılar tərəfə özlərinə
dim… Hamımız türməlik olacağıq! (Tələsik yer eləyirlər. Oturmazdan əvvəl hər ikisi
öz hücrəsinə tərəf istiqamət alır.) yaxalarına iri, ağ üzlük taxıb, başlarına
Amaliya (çox həyəcanlı halda özləriylə gətirdikləri və buradaca
Amedeoya). Malakeş Paskualinoyla keşişi açdıqları rahib kapyuşonunu keçirirlər.
də çağır. Onların sifətləri görünmür. Bu arada
Amedeo. Mən bura gələndə yolda on- Amaliya Mariya Rozariya, Amedeo, Ade-
lara da dəymişəm. İndilərdə gəlib çıxarlar. laida və Errikonun köməkliyi ilə
Erriko (təmkinlidi və belə vəziyyətlərdə çarpayının ətrafına yanar şamla dörd
özünü necə aparmağın yollarını bilir, qəndil düzür.
Amaliyaya). Donna Ama, həyəcanlanma-
yın… (Pafosla.) Mən getməyəcəyəm! Sizin Amaliya (yenidən ərini tələsdirərək).
dərdiniz mənim dərdimdi. Mən burada otu- Cennaro, sənə nə oldu, tez elə!
racam (göstərir) və özümü sizin qohumunuz Adelaida. Don Cenni, tələsin!
kimi qələmə verəcəm! Cennaro (ağır-ağır gəlib çıxır. Əynində
Amedeo (şərti siqnalı sezib qətiyyətlə). uzun, ağ gecə köynəyi var: bir neçə dəfə
Siçan Quyruğu qəlyanını alışdırdı! düyün vurulmuş ağ, iri dəsmal buxağından
206 Cennaro (öz hücrəsinin arakəsməsin- sallanır. O, əlinə ağ əlcəklər taxıb çarpayıya
2017 dən çıxaraq.) Qəlyanını alışdırdı? yaxınlaşır). Görürsüz də, acından ölməmək
Amedeo (donna Vinçençanı nəzərdə üçün nələrdən keçmək lazımdı. (Ümidsiz
tutaraq). Hər halda, o yaramaz arvad halda Amaliyaya, o cümlədən də jestlərlə
sözünün üstündə durdu! (Çölə baxıb onu tələsdirənlərin hamısına.) Amma sizin
yüngülləşir.) Nəhayət ki! Malakeş Paskuali- bütün bu inadkarlığınız… Bu inadkar-
Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri noyla keşiş gəlir. lığınız…
Adelaida. Tez elə, don Cenna, indi
Hamı həyəcan içində nəsə bir vaxtı deyil…
əlahiddə hadisəyə hazırlaşır. Amaliya. Tez elə, tez elə uzan!
Cennaro. Ax, sənin o sifətinə necə də
Amaliya (həyət tərəfə hiddətlə). Mari, ilişdirərdim! (Onun şillədən üzünün necə
lobyanı qoy bir yana, tez bura qaç! şişəcəyini göstərir. Çarpayıya yaxınlaşır
və itaətlə mərasimin nə vaxt sona çatacağını
Mariya Rozariya daxil olur və bu gözləyir.)
hazırlığa qoşulur.
Amaliya pambıqla onun üzünü bir
Cennaro, tələs! xeyli pudralayandan sonra yatağa
Cennaro (hücrəsindən çıxır və elə bil uzandırır, Mariya Rozariya isə şifonerin
bu tələskənlikdə nəyinsə öhdəsindən gələ üstündə olan müqəddəs təsvirdəki
bilmədiyinə görə çaşbaş qalır.) E… E… çiçəkləri alıb atasının “nəşi” üzərindəki
Hay-küy qaldırmaq lazım deyil! Malakeş örtüyə səpələyir. Hamı sanki əvvəlcədən
Paskualinonu çağırın! müəyyən olunmuş şəkildə öz yerini tutur.
Amedeo. Gəlir! Keşiş də gəlir! Olduqca faciəvi və dözülməz mənzərə
yaranır. Amedeo şüşəli giriş qapısını və
İki qapalı şəxs daxil olur. Bir kəlmə də taxta örtükləri bağlayır, saçlarını dağıdıb
dinib-danışmadan çarpayının sol çarpayının baş tərəfində dramatik poza
dim… Hamımız türməlik olacağıq! (Tələsik yer eləyirlər. Oturmazdan əvvəl hər ikisi
öz hücrəsinə tərəf istiqamət alır.) yaxalarına iri, ağ üzlük taxıb, başlarına
Amaliya (çox həyəcanlı halda özləriylə gətirdikləri və buradaca
Amedeoya). Malakeş Paskualinoyla keşişi açdıqları rahib kapyuşonunu keçirirlər.
də çağır. Onların sifətləri görünmür. Bu arada
Amedeo. Mən bura gələndə yolda on- Amaliya Mariya Rozariya, Amedeo, Ade-
lara da dəymişəm. İndilərdə gəlib çıxarlar. laida və Errikonun köməkliyi ilə
Erriko (təmkinlidi və belə vəziyyətlərdə çarpayının ətrafına yanar şamla dörd
özünü necə aparmağın yollarını bilir, qəndil düzür.
Amaliyaya). Donna Ama, həyəcanlanma-
yın… (Pafosla.) Mən getməyəcəyəm! Sizin Amaliya (yenidən ərini tələsdirərək).
dərdiniz mənim dərdimdi. Mən burada otu- Cennaro, sənə nə oldu, tez elə!
racam (göstərir) və özümü sizin qohumunuz Adelaida. Don Cenni, tələsin!
kimi qələmə verəcəm! Cennaro (ağır-ağır gəlib çıxır. Əynində
Amedeo (şərti siqnalı sezib qətiyyətlə). uzun, ağ gecə köynəyi var: bir neçə dəfə
Siçan Quyruğu qəlyanını alışdırdı! düyün vurulmuş ağ, iri dəsmal buxağından
206 Cennaro (öz hücrəsinin arakəsməsin- sallanır. O, əlinə ağ əlcəklər taxıb çarpayıya
2017 dən çıxaraq.) Qəlyanını alışdırdı? yaxınlaşır). Görürsüz də, acından ölməmək
Amedeo (donna Vinçençanı nəzərdə üçün nələrdən keçmək lazımdı. (Ümidsiz
tutaraq). Hər halda, o yaramaz arvad halda Amaliyaya, o cümlədən də jestlərlə
sözünün üstündə durdu! (Çölə baxıb onu tələsdirənlərin hamısına.) Amma sizin
yüngülləşir.) Nəhayət ki! Malakeş Paskuali- bütün bu inadkarlığınız… Bu inadkar-
Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri noyla keşiş gəlir. lığınız…
Adelaida. Tez elə, don Cenna, indi
Hamı həyəcan içində nəsə bir vaxtı deyil…
əlahiddə hadisəyə hazırlaşır. Amaliya. Tez elə, tez elə uzan!
Cennaro. Ax, sənin o sifətinə necə də
Amaliya (həyət tərəfə hiddətlə). Mari, ilişdirərdim! (Onun şillədən üzünün necə
lobyanı qoy bir yana, tez bura qaç! şişəcəyini göstərir. Çarpayıya yaxınlaşır
və itaətlə mərasimin nə vaxt sona çatacağını
Mariya Rozariya daxil olur və bu gözləyir.)
hazırlığa qoşulur.
Amaliya pambıqla onun üzünü bir
Cennaro, tələs! xeyli pudralayandan sonra yatağa
Cennaro (hücrəsindən çıxır və elə bil uzandırır, Mariya Rozariya isə şifonerin
bu tələskənlikdə nəyinsə öhdəsindən gələ üstündə olan müqəddəs təsvirdəki
bilmədiyinə görə çaşbaş qalır.) E… E… çiçəkləri alıb atasının “nəşi” üzərindəki
Hay-küy qaldırmaq lazım deyil! Malakeş örtüyə səpələyir. Hamı sanki əvvəlcədən
Paskualinonu çağırın! müəyyən olunmuş şəkildə öz yerini tutur.
Amedeo. Gəlir! Keşiş də gəlir! Olduqca faciəvi və dözülməz mənzərə
yaranır. Amedeo şüşəli giriş qapısını və
İki qapalı şəxs daxil olur. Bir kəlmə də taxta örtükləri bağlayır, saçlarını dağıdıb
dinib-danışmadan çarpayının sol çarpayının baş tərəfində dramatik poza