Page 187 - 2017-3
P. 187
də gördüyüm yeganə tamaşa bu idi) lər. Dənizə gedirlər, razılığa gəlib tanıma- 187
da həmin günlərdə Parisdə tez-tez nüma- dıqları ayrı-ayrı tərəf-müqabilləri ilə bir 2017
yiş edildiyinə inanmıram. O sərgidən ya- gecə keçirirlər. Ertəsi gün də, sonrakı
dımda bircə rəsm əsəri qaldı. Bəlkə də, günlər də o gecə haqqında bir-birilə da- Mirça Kerteresku. Hekayələr
psixəm. Bəzən bir rəsm əsərinə elə vuru- nışmaqdan qaçırlar. Әslində isə, həmin
luram ki, sözün birbaşa mənasında oğur- gecəni həmişə xatırlayırlar. Beləliklə də,
luq eləmək, qapıları sındırıb rəsmi mu- onların münasibətləri darmadağın olur)
zeydən alıb qaçmaq istəyirəm. Həmin vaxtında xatırladım, hərçənd mənim ya-
əsər Maqrittin “Le soir qui tombe” (“Ax- şadığım hadisə bir az fərqli olmuşdu.
şamçağı”) tablosu idi: sınıq pəncərə, uzun,
dik durmuş şüşə qırıntıları və o şüşələrin Dostlarım bu iş üçün onların evində
müxtəlif künclərində qürub etməkdə olan keçirəcəyim son gecəni seçmişdilər. Bəl-
günəşin əksi. kə də, uzun zaman müzakirə eləmişdilər,
bəlkə də, bu fantaziya əvvəlki gecə ya-
Sonra şəhərə çıxdıq. Həyat (ilin bu taqda bir-birlərini əzizləyəndə ağıllarına
fəslində Paris pivəxanalarının ətrafı sidik gəlmişdi. Ya da onlar, ümumiyyətlə, belə
və lanqust iyi verir) qaynayırdı. “Le Le- şeyləri tez-tez edirmişlər, bəlkə, orada
vant” restoranında çox erkəndən şam et- çoxları bu cür işlərlə məşğul olur, bilmi-
dik (dostlarıma sürpriz oldu, çünki mənim rəm. O gecə o qədər qrappa2 içdik ki, on-
“Levant”1 kitabım yenicə çapdan çıxmış- ların masanın üstünə sallanan lampanı
dı). Orda sarı hərflərlə yazılmış böyük yandırmadıqlarını belə hiss etmədim. Bir-
lövhənin altında şəklimi çəkdilər. Sonra birimizin sifətini güclə seçdiyimiz o qa-
metronun labirintində yaxşı mənada azıb, ranlıqda stəkanları götürüb, onların əv-
nəhayət, evimizə gəlib çıxdıq. Gecə çox- vəllər yalnız yarıörtülü qapıdan gördüyüm
dan düşmüşdü. yataq otaqlarına keçəndə də ağlıma baş-
qa şey gətirmədim. Çarpayının üstünə
Sonralar tez-tez özümdən soruşur- göy-sarı zolaqlı mələfə sərilmişdi. Biz isə
dum ki, o gecə, doğrudan, arvadıma xə- gah Rene, gah Brassens, gah Bernar
yanət eləmişəm? Amma heç indi də bu Büffe haqqında dayanmadan mübahisə
suala doğru-dürüst cavab verə bilmirəm. edirdik. Yalnız o (adını çəkməmək üçün
Doğrudu, indi bu sual məni o səhər təy- özümü güclə saxlayıram), yadımda deyil,
yarə ilə Buxarestə uçarkən və yaxud ae- hansısa baletmeyster haqqında danışa-
roportda arvadımı qucaqlayarkən düşün- danışa bluzunu əynindən çıxarıb sinəsini
dürdüyündən daha az düşündürür. Başlı- açıq qoyanda məsələnin nə yerdə oldu-
cası isə, arvadım yanımda yatarkən, saç- ğunu anladım. Әlcəzairli mənə sarı dönüb
larını oxşayarkən bir gün əvvəlki gecəni soruşdu ki, onun arvadı ilə ikimizin birgə
xatırlayır, göz yaşlarımı güclə saxlayır- məhəbbətlə məşğul olmağımızı istəyirəm-
dım. Az qalırdım, baş verənlərin (ya da mi? Görünür, nə cavab verəcəyimi bilirdi,
verməyənlərin, dəqiq bilmirəm) hamısını buna görə də cavabımı gözləmədən qa-
ona danışım, amma Kortasarın hekayə- dını yatağa uzadıb özü də yanında uzan-
sini (o hekayədə sevgili olan qadın və ki- dı. O sarışın qadını heç vaxt belə görmə-
şi çoxdankı fantaziyalarını gerçəkləşdirir-
1 Levant – Mirça Kertereskunun nəzm (poetik) epopeyası
2 Qrappa – üzümdən çəkilmiş italyan alkoqol içkisi
da həmin günlərdə Parisdə tez-tez nüma- dıqları ayrı-ayrı tərəf-müqabilləri ilə bir 2017
yiş edildiyinə inanmıram. O sərgidən ya- gecə keçirirlər. Ertəsi gün də, sonrakı
dımda bircə rəsm əsəri qaldı. Bəlkə də, günlər də o gecə haqqında bir-birilə da- Mirça Kerteresku. Hekayələr
psixəm. Bəzən bir rəsm əsərinə elə vuru- nışmaqdan qaçırlar. Әslində isə, həmin
luram ki, sözün birbaşa mənasında oğur- gecəni həmişə xatırlayırlar. Beləliklə də,
luq eləmək, qapıları sındırıb rəsmi mu- onların münasibətləri darmadağın olur)
zeydən alıb qaçmaq istəyirəm. Həmin vaxtında xatırladım, hərçənd mənim ya-
əsər Maqrittin “Le soir qui tombe” (“Ax- şadığım hadisə bir az fərqli olmuşdu.
şamçağı”) tablosu idi: sınıq pəncərə, uzun,
dik durmuş şüşə qırıntıları və o şüşələrin Dostlarım bu iş üçün onların evində
müxtəlif künclərində qürub etməkdə olan keçirəcəyim son gecəni seçmişdilər. Bəl-
günəşin əksi. kə də, uzun zaman müzakirə eləmişdilər,
bəlkə də, bu fantaziya əvvəlki gecə ya-
Sonra şəhərə çıxdıq. Həyat (ilin bu taqda bir-birlərini əzizləyəndə ağıllarına
fəslində Paris pivəxanalarının ətrafı sidik gəlmişdi. Ya da onlar, ümumiyyətlə, belə
və lanqust iyi verir) qaynayırdı. “Le Le- şeyləri tez-tez edirmişlər, bəlkə, orada
vant” restoranında çox erkəndən şam et- çoxları bu cür işlərlə məşğul olur, bilmi-
dik (dostlarıma sürpriz oldu, çünki mənim rəm. O gecə o qədər qrappa2 içdik ki, on-
“Levant”1 kitabım yenicə çapdan çıxmış- ların masanın üstünə sallanan lampanı
dı). Orda sarı hərflərlə yazılmış böyük yandırmadıqlarını belə hiss etmədim. Bir-
lövhənin altında şəklimi çəkdilər. Sonra birimizin sifətini güclə seçdiyimiz o qa-
metronun labirintində yaxşı mənada azıb, ranlıqda stəkanları götürüb, onların əv-
nəhayət, evimizə gəlib çıxdıq. Gecə çox- vəllər yalnız yarıörtülü qapıdan gördüyüm
dan düşmüşdü. yataq otaqlarına keçəndə də ağlıma baş-
qa şey gətirmədim. Çarpayının üstünə
Sonralar tez-tez özümdən soruşur- göy-sarı zolaqlı mələfə sərilmişdi. Biz isə
dum ki, o gecə, doğrudan, arvadıma xə- gah Rene, gah Brassens, gah Bernar
yanət eləmişəm? Amma heç indi də bu Büffe haqqında dayanmadan mübahisə
suala doğru-dürüst cavab verə bilmirəm. edirdik. Yalnız o (adını çəkməmək üçün
Doğrudu, indi bu sual məni o səhər təy- özümü güclə saxlayıram), yadımda deyil,
yarə ilə Buxarestə uçarkən və yaxud ae- hansısa baletmeyster haqqında danışa-
roportda arvadımı qucaqlayarkən düşün- danışa bluzunu əynindən çıxarıb sinəsini
dürdüyündən daha az düşündürür. Başlı- açıq qoyanda məsələnin nə yerdə oldu-
cası isə, arvadım yanımda yatarkən, saç- ğunu anladım. Әlcəzairli mənə sarı dönüb
larını oxşayarkən bir gün əvvəlki gecəni soruşdu ki, onun arvadı ilə ikimizin birgə
xatırlayır, göz yaşlarımı güclə saxlayır- məhəbbətlə məşğul olmağımızı istəyirəm-
dım. Az qalırdım, baş verənlərin (ya da mi? Görünür, nə cavab verəcəyimi bilirdi,
verməyənlərin, dəqiq bilmirəm) hamısını buna görə də cavabımı gözləmədən qa-
ona danışım, amma Kortasarın hekayə- dını yatağa uzadıb özü də yanında uzan-
sini (o hekayədə sevgili olan qadın və ki- dı. O sarışın qadını heç vaxt belə görmə-
şi çoxdankı fantaziyalarını gerçəkləşdirir-
1 Levant – Mirça Kertereskunun nəzm (poetik) epopeyası
2 Qrappa – üzümdən çəkilmiş italyan alkoqol içkisi
