Page 210 - "Xəzər"

Taqanka Teatrına bilet söz vermişdiz, unut- – Kimə əl eləyirsən? – arvadı soruşdu.

mamısız ki? – Heç, onu bir tanışıma oxşatdım.

Samoylovun yadına düşdü: teatrın Samoylov onun gündəlik həyatında

yeni bədii rəhbəri Valeri Zolotuxinlə danışıb, az-az rastlaşdığı adamlardan idi. Rejissor,

xahiş etmişdi ki, rus dili olimpiadasında vidalaşırmış kimi, dönüb teatr binasına

qalib gələn məktəblilər üçün bilet məsə- baxdı – ömrünün, demək olar, əlli ilini bu

ləsini həll etsin. Xeyli bilet ayırmaq lazım binada keçirmişdi.

idi, odur ki, Valeri Sergeyeviçlə Samoylov – Gör hər şey necə məhv olub gedir…

görüşməliydilər. Mənə elə gəlirdi ki, əbədiyyət üçün çalışırıq,

– Narahat olmayın, Natalya Fyodorov- amma sən saydığını say… Tanrının işlərini

na, unutmamışam, bu gün teatra gedə- bilmək olmur, – o, qurumuş dodaqlarını

cəyəm, – dedi. Sonra onlar tədbirin proqra- güclə tərpədirdi.

mını və mükafat fondunu dəqiqləşdirib, – Həyəcanlanma, bu, Tanrının işi de-

sağollaşdılar. yil, – arvadı dedi, – Tanrının öz işi başından

Görüşə saat yarım qalmış Samoylov aşır.

Peredelkinonu tərk edib, elektrik qatarı Birgə yaşadıqları illərdə arvadı ona

210 stansiyasına doğru addımladı. nəyi necə deməyi öyrənmişdi. Rus zərb-

məsəllərindən xoşu gəlirdi, Rusiyada ya-
2016 şadığı dövrdə onların bir çoxunu əzbərlə-

*** mişdi.

O gün səhər-səhər Y.P.Lübimovu xəstə- Yaşıl işıq yandı və maşın yerindən

xanaya yerləşdirməliydilər. Evdən çıxanda tərpəndi. Kumir kədərli baxışlarla bir daha

Katerina ərini qabaqlayıb, sürücüyə dedi: teatr binasını süzdü. Reklam lövhəsi alışıb-

– Nikolay, maşını başqa yolla sürərsən, yanırdı, tamaşaların adları ürək yarası

o, teatrı görməsə yaxşıdır. kimi keçmişləri xatırladırdı, hər şey həmi-

Sürücü fikirliydi deyə, ya deyiləni eşit- şəki kimiydi, çatışmayan bircə onun özüy-

Valeri İvanov-Taqanski. Zəfər və ilğım mədi, ya da başa düşmədi. dü.

– Dolayı yolla gedərik, oldu? – Arxa Bundan sonra sürücü “Mersedes”i

oturacağa əyləşən qadın, üzünə ciddi xəstəxanayacan heç yerdə saxlamadı.

ifadə verib təkrarladı. Tezliklə “Sklif”ə çatdılar. Onları baş həkim

Yolda Kumir arvadı ilə sürücünün qarşıladı və pasientlə arvadını onlar üçün

sözləşdiyini başa düşüb, sürücüyə maşını ayrılmış palataya apardı. Kumir vanna

teatrın yanından sürməyi tapşırdı. Maşın otağına keçib, paltarını dəyişdi və xəstə-

Yuxarı Radişşevski küçəsindəki işıqforun xana pijamasında arvadıyla vidalaşmağa

qırmızı işığında dayandı. Elə bu an Lübi- başladı. Qəm dəryasına qərq olmuş qadın

mov Taqanka Teatrının keçmiş aktyoru başını onun sinəsinə qoydu. Katerina hər

Viktor Samoylovu gördü. O, keçidin önündə dəfə ərini xəstəxanaya aparanda özünün

dayanmışdı. Onlar on beş il olardı ki, gö- əlavə resurslarını da işə salırdı: eyni za-

rüşmürdülər. manda həm həkim olurdu, həm xəstə ba-

“Onun burada nə işi var?” – Kumir Sa- xıcısı, həm də aşpaz.

moylovun da onu gördüyünü sezdi və əlini – Yaxşı, Katya, evə qayıt, narahat ol-

yelləyərək, salam verdi. ma, hər şey yaxşıdır, – Kumir qalın şüşəli