Page 214 - "Xəzər"

olmuşdu, heç nə görmürdü. Çirkli su ilə – Əlbəttə, yadımdadır. Saatlarla sənət

birgə çimdirdiyimiz uşağı da atdıq, haqqında danışırdıq. Bir bolqar qəzetində

müstəqilliyimizi də. Teatr – dövlətdir. Aydın şəklimiz də çıxmışdı. Teatrın şərəfinə

məsələdir ki, dövlətin məhvəri titrəyəndə, düzəldilmiş “Taqanka” arağının təqdimat

divarlarında çat yaranır. Yuri Petroviç bizim mərasimindən çəkilmiş şəkil idi. Həmin

hamımızı dahi kimi tanıtdı. Buna baxma- qəzeti hələ də saxlayıram. Yadınızdadı?

yaraq, biz indi qamçı görməyən sürü – Yadımdadı, yadımdadı. Yanılmıram-

kimiyik. Bu, şeytan vəsvəsəsidir, Viktor! sa, sərhəd zonasındaydıq. Türkiyə səfə-

Bu üz qarasından ömür boyu qurtula rindən sonra. Sən bir yeşik araq gətirmiş-

bilməyəcəyik. din. Etiketdə əla deviz yazılmışdı: “İç,

Lübimıy!”1. Varnaya gedib çatana kimi,

altısaatlıq yolda mənim qoçularım hamısını

*** içdi, heç veclərinə də olmadı.

Elə həmin axşam Samoylova Zolotu- – Hə, dəmir kimi möhkəm truppaydı.

xindən SMS gəldi. Xəstəxanaya bir az – Onda abır-həya deyilən şeylər vardı,

gec zəng vurdu, şefin vəziyyəti ilə bağlı Viktor. Sənə bağışladığım şəkli saxlayır-

214 növbətçi həkimi sorğu-suala tutandan son- san?

ra. Bir müddət gözləməli oldu – dəstəyi – Əlbəttə, saxlayıram.
2016 heç kəs götürmürdü. Birdən: – O şəklin arxasında nə yazılıb?

– Hə-hə-hə, eşidirəm! – Dəstəkdən – “Görüşənədək, Samoylov!”

səs gəldi. – Qoy təkrarlayım: “Görüşənədək,

– Yuri Petroviç, axşamınız xeyir, aktyor Samoylov”.

Samoylovdu, mən… Ertəsi gün Samoylov xəstəxanaya gəl-

– Səni Taqankada gördüm, – şef incik di və onlar nahar fasiləsini də nəzərə al-

səslə dedi. – Orda nə işin vardı? O… – maqla, iki saata yaxın söhbətləşdilər. Son-

Lübimov sözünü yarımçıq qoyub, birbaşa ra söhbəti telefonda da davam etdirdilər.

Valeri İvanov-Taqanski. Zəfər və ilğım mətləbə keçdi: – Nə əcəb zəng eləmisən? Telefonda az danışdılar, təxminən on də-

– Sizinlə görüşmək istəyirəm… İca- qiqə. Arvadı Lübimovun yanındaydı, odur

zənizlə. Teatrda baş vermiş hadisələr ba- ki, tez sağollaşdılar. Onlara bir daha görüş-

rədə məqalə üzərində işləyirəm. Mən bəzi mək nəsib olmadı.

yaramazların uydurduğu cəfəngiyyata Samoylov o söhbəti kiçik “Sony” dik-

inanmıram. tofonuna yazdırmışdı. Lübimovla şərtləş-

– Yaxşı, amma bu gün gecdir, həkim mişdilər ki, söhbətin böyük bir qismi mət-

prosedurundan indicə çıxmışam, bədənim buata verilməsin, qalan hissəsini Samoylov

dəlmə-deşikdir… Səni sabah saat on birdə istədiyi kimi istifadə eləyə bilərdi. Qarşı-

gözləyirəm. Harada olduğumu bilirsən? sında iki kiçik diktofon vardı. O, müxtəlif

– Bilirəm, “Sklif”dəsiniz. illərə aid səs yazılarını dinləyərək sevinirdi

– Tapşıracağam, səni qarşılayıb, yanı- ki, həmin görüşlər bu sətirlərin meydana

ma ötürsünlər. Bir az tez gəl. Yadındadır, çıxmasını şərtləndirir.

Bolqarıstanda necə vaxt keçirirdik?

1 Lübimıy – “Lübimov” soyadından variasiya – (tərc.)