Page 209 - "Xəzər"
P. 209
Zəfər və ilğım
(Taqanka Teatrı haqqında qeydlər)
Bəlkə də, belə yaxşıdır, qoy nəyin düz, nəyin
yalan olduğunu oxucu özü müəyyənləşdirsin.
Y. Lübimov,
“Köhnə boşboğazın söylədikləri”
“O məsud günlərdə yaşayanları, yenə minnət-
darlıqla xatırlayıram.”
İ.Höte,
“Faust”
Bu qeydlər üçüncü şəxsin – yazıçı İş burasındadır ki, Samoylov ingilis 209
Viktor Samoylovun adından qə- ədəbiyyatının bilicisi və vurğunu idi. O, 2016
ləmə alınmışdır. Bunun iki sə- ingilis dilini öyrənəndə yaşının elə vaxtı idi
bəbi var – hadisələrə kənardan baxmaq ki, bunu yalnız fədakarlıq kimi qiymət- Valeri İvanov-Taqanski. Zəfər və ilğım
və görkəmli sənətkarların arasında öz ləndirmək olardı. Həm də, bu yaşda dil
“Mən”ini qabartmamaq istəyi. Kitabda öyrənmək kimə lazımdır axı? Bu, fransız
müxtəlif illərdə, xüsusilə də teatrın Bolqa- dilinin öz mövqelərini itirdiyi, ingilis dilinin
rıstana təkrar qastrol səfəri zamanı apa- isə dəbə mindiyi vaxtlar idi. Yəqin, öz gənc-
rılmış qeydlərdən istifadə olunmuşdur – lik arzusunu bu şəkildə gerçəkləşdirirdi –
o vaxtlar müəlliflə Y.Lübimovun dostluq cavanlığında İngiltərənin xarici işlər naziri
münasibətləri intensiv xarakter daşıyırdı. İdenə oxşamaq istəyirdi, elə anası da
Lakin əsas mənbə kimi, Taqanka Teatrının İdenin vurğunu idi. Uşaqlıqda Robert Stiven-
“qızıl dövrü” və müəllifin həmin kollektivdə sonun “Dəfinələr adası” əsərini oxumaqdan
işlədiyi vaxtlarda əldə etdiyi təəssüratlar doymazdı. Sonralar, rejissorluğa başlayanda
götürülmüşdür. Zəfər məhz bu illərdə baş- keçmiş aktyor-dramaturqlar Pristli və Pinterin
lamışdı, müəmmaları isə heç kəs sezmirdi, pyeslərini müxtəlif teatrlarda tamaşaya
çünki onlara əhəmiyyət verən yox idi. qoydu. Nisbətən az tanınmış başqa bir
Viktor Samoylovun iş günü çox erkən – ingilis – Çarlz Ridin aforizmi onun həyat
səhər saat beşdə başlayırdı. Nahara kimi devizinə çevrilmişdi: “Əməl əkərsən, vərdiş
hansısa ingilis dramaturqu haqqında kitab biçərsən. Vərdiş əkərsən, xasiyyət biçərsən.
üzərində işləyirdi. Kitaba hələ ad qoyma- Xasiyyət əkərsən, tale biçərsən”. Doğrudur,
mışdı – sifarişlə yazdığı kitablardan idi. Samoylovun simasında bunların hamısı
Axşamlar hansısa ixtisarlar və zəruri gerçəkləşməmişdi, ancaq səhər tezdən
əlavələr barədə qeydlər aparırdı, ancaq oyanmaq onun ikinci naturasına çevrilmişdi.
səhər yazı masasının arxasına əyləşəndə,
nədənsə, iş getmirdi. Orasını da deyim İşin qızğın çağında telefon zəng çaldı.
ki, bu işi ona elə-belə həvalə etməmişdilər. – Viktor Aleksandroviç, salam, – me-
riyadan Natalya Fyodorovnanın səsi idi, –
(Taqanka Teatrı haqqında qeydlər)
Bəlkə də, belə yaxşıdır, qoy nəyin düz, nəyin
yalan olduğunu oxucu özü müəyyənləşdirsin.
Y. Lübimov,
“Köhnə boşboğazın söylədikləri”
“O məsud günlərdə yaşayanları, yenə minnət-
darlıqla xatırlayıram.”
İ.Höte,
“Faust”
Bu qeydlər üçüncü şəxsin – yazıçı İş burasındadır ki, Samoylov ingilis 209
Viktor Samoylovun adından qə- ədəbiyyatının bilicisi və vurğunu idi. O, 2016
ləmə alınmışdır. Bunun iki sə- ingilis dilini öyrənəndə yaşının elə vaxtı idi
bəbi var – hadisələrə kənardan baxmaq ki, bunu yalnız fədakarlıq kimi qiymət- Valeri İvanov-Taqanski. Zəfər və ilğım
və görkəmli sənətkarların arasında öz ləndirmək olardı. Həm də, bu yaşda dil
“Mən”ini qabartmamaq istəyi. Kitabda öyrənmək kimə lazımdır axı? Bu, fransız
müxtəlif illərdə, xüsusilə də teatrın Bolqa- dilinin öz mövqelərini itirdiyi, ingilis dilinin
rıstana təkrar qastrol səfəri zamanı apa- isə dəbə mindiyi vaxtlar idi. Yəqin, öz gənc-
rılmış qeydlərdən istifadə olunmuşdur – lik arzusunu bu şəkildə gerçəkləşdirirdi –
o vaxtlar müəlliflə Y.Lübimovun dostluq cavanlığında İngiltərənin xarici işlər naziri
münasibətləri intensiv xarakter daşıyırdı. İdenə oxşamaq istəyirdi, elə anası da
Lakin əsas mənbə kimi, Taqanka Teatrının İdenin vurğunu idi. Uşaqlıqda Robert Stiven-
“qızıl dövrü” və müəllifin həmin kollektivdə sonun “Dəfinələr adası” əsərini oxumaqdan
işlədiyi vaxtlarda əldə etdiyi təəssüratlar doymazdı. Sonralar, rejissorluğa başlayanda
götürülmüşdür. Zəfər məhz bu illərdə baş- keçmiş aktyor-dramaturqlar Pristli və Pinterin
lamışdı, müəmmaları isə heç kəs sezmirdi, pyeslərini müxtəlif teatrlarda tamaşaya
çünki onlara əhəmiyyət verən yox idi. qoydu. Nisbətən az tanınmış başqa bir
Viktor Samoylovun iş günü çox erkən – ingilis – Çarlz Ridin aforizmi onun həyat
səhər saat beşdə başlayırdı. Nahara kimi devizinə çevrilmişdi: “Əməl əkərsən, vərdiş
hansısa ingilis dramaturqu haqqında kitab biçərsən. Vərdiş əkərsən, xasiyyət biçərsən.
üzərində işləyirdi. Kitaba hələ ad qoyma- Xasiyyət əkərsən, tale biçərsən”. Doğrudur,
mışdı – sifarişlə yazdığı kitablardan idi. Samoylovun simasında bunların hamısı
Axşamlar hansısa ixtisarlar və zəruri gerçəkləşməmişdi, ancaq səhər tezdən
əlavələr barədə qeydlər aparırdı, ancaq oyanmaq onun ikinci naturasına çevrilmişdi.
səhər yazı masasının arxasına əyləşəndə,
nədənsə, iş getmirdi. Orasını da deyim İşin qızğın çağında telefon zəng çaldı.
ki, bu işi ona elə-belə həvalə etməmişdilər. – Viktor Aleksandroviç, salam, – me-
riyadan Natalya Fyodorovnanın səsi idi, –
