Page 177 - "Xəzər"
P. 177
ə ensən, elə bilərsən kimsə vadiyə ki, onun sevimli bacıoğlusu, həm də varisi 177
yüz şamlıq qəndil qoyub: evlərin pəncərəsi idim, məni isə birincisi, ona görə sevirdi 2016
işıqlanır, kilsədə və üstündən keçib qalaya ki, cürbəcür əhvalatlar danışmağıma qulaq
gedilən körpünün yanında balıq yağıyla asmağı xoşlayırdı, ikincisi, ona görə sevirdi Alvaro Kunkero. Musiqiçinin qeydləri
yanan fənərlər közərirdi. Ancaq həmin ki, şənbə günləri başı ağrıyanda peysərinə
səhər bunları görmək mümkün deyildi – hamıdan yaxşı mən kompres qoyurdum.
saat ona işləmişdi, çox qaranlıq idi, sanki Mən – Jan Plevanam, Dorndan olan no-
hələ gecə bitməmişdi. Cənab de Krozon tarius və sizin itaətkar bəndəniz.
gündüzü səbirsizliklə gözləyirdi ki, yol
yoldaşlarının üzünü görsün. Bizim musiqiçi – Dara çəkilmiş Dorndan olan notarius,
nə qədər çalışsa da, yanında oturan Allah onun günahlarını bağışlasın! – xanım
xanımın hansı ətir vurduğundan baş aça oturduğu küncdən istehza ilə dedi.
bilmədi. Sağ tərəfində oturmuş, özünü
Kulenkur de Baye kimi təqdim edən Elə həmin an sanki kimsə nəhəng
cənabdansa açıq-aşkar rütubət və kif iyi bıçaqla göyü ikiyə böldü – bir yarısı boz
gəlirdi. Qabaq oturacaqdakılardan kimsə rəngdə qaldı, o biri yarısında yanvar gü-
bir çimdik burunotu götürüb burnuna tutdu nəşi peyda olub, ətraf çöllərə şəfəq saçdı;
və yeddi dəfə dalbadal asqırdı, doğrusu, artıq, payız çovdarının yaşılımtıl sahələrinin
asqırığı daha çox fıştırığa oxşayırdı; bu- arası ilə Kelvanın çöllərində irəliləyən
runotu çəkmək regentin köməkçisinin də karetanın içi də işıqlanmışdı.
ürəyindən keçirdi, ancaq dizi yad xanımın
üzünə dəyəcəyindən qorxub, əlini cibinə – Cənab musiqiçi, – Kulenkur sümüklü
apara bilmirdi. Qabaq oturacaqdakı sər- sarı əllərini bombardinin futlyarına qoyub
nişinlərdən kimsə, deyəsən, bərk üşüyürdü, dedi, – indi hamını sizə təqdim eləmək
çünki elə hey dişləri şaqqıldayırdı. lazımdı, ancaq gözlərinizdə heyrət və
qorxu sezdiyimə görə, hər şeydən qabaq
– Di yaxşı, yaxşı, bilirik ki, sən bur- sizi əmin etməliyəm ki, bütün bu dəstə –
dasan, Qi Lənət Şeytana! – Kulenkur günahkarlar, dar ağacından asılanlar,
dedi. – Elə bil böyük pəhrizin cümə günü kabuslar, kölgələr olsaq da – hamımız ta-
kilsə xidmətçisinin əlindəki şaxşaxsan. mamilə dinc adamlarıq. Sizdən soldakı
gözəl qadın – xanım Klarina de Sen-
Pontividən çıxandan karetada deyilən Vassdı. Ona baxın. Onun yaşıl gözlərinə
ilk sözlər bunlar idi. Keçən vaxta və kare- baxın və heç vaxt bu gözləri yaddan
tanın sürətinə görə de Krozon yolayırıcına çıxarmayacaqsınız. Bəs yaşıl gözlərin nə
çatmaqda olduqlarını düşünürdü, ordan demək olduğunu bilirsinizmi? Hətta onlar
yol Lontraya gedirdi, artıq küləyin vələs toza, torpağa dönsə də, dünyada ondan
ağaclarını necə xışıldatdığı da eşidilirdi, gözəl toz-torpaq olmayacaq, onlar dum-
orada bu ağaclardan çox idi. duru çayın dibində qiymətli daş-qaş olacaq.
Sizin qarşınızda oturan isə həqiqətən dar
– Cənab musiqiçi, – qabaq oturacaq- ağacından asılmış Dorndan olan nota-
dakılardan kimsə dedi, – bir az da ge- riusdu, kəndirin izi boynunda qalıb. Onun
dəndən sonra çaydan qalxan dumandan yanındakı Lorendən olan cəllad, buru-
çıxacağıq, bu duman həmişə mənə zərər notuların və kəndir ilgəklərin əla bilicisi,
verir, Pontividə dayım yaşasa da, dumanın cənab de Nansidi. Dinməz oturan gözü
dərdindən oraya köçmədim, sizə deyim sarğılı o cənabsa doktor Sabatdı, o, bir
yüz şamlıq qəndil qoyub: evlərin pəncərəsi idim, məni isə birincisi, ona görə sevirdi 2016
işıqlanır, kilsədə və üstündən keçib qalaya ki, cürbəcür əhvalatlar danışmağıma qulaq
gedilən körpünün yanında balıq yağıyla asmağı xoşlayırdı, ikincisi, ona görə sevirdi Alvaro Kunkero. Musiqiçinin qeydləri
yanan fənərlər közərirdi. Ancaq həmin ki, şənbə günləri başı ağrıyanda peysərinə
səhər bunları görmək mümkün deyildi – hamıdan yaxşı mən kompres qoyurdum.
saat ona işləmişdi, çox qaranlıq idi, sanki Mən – Jan Plevanam, Dorndan olan no-
hələ gecə bitməmişdi. Cənab de Krozon tarius və sizin itaətkar bəndəniz.
gündüzü səbirsizliklə gözləyirdi ki, yol
yoldaşlarının üzünü görsün. Bizim musiqiçi – Dara çəkilmiş Dorndan olan notarius,
nə qədər çalışsa da, yanında oturan Allah onun günahlarını bağışlasın! – xanım
xanımın hansı ətir vurduğundan baş aça oturduğu küncdən istehza ilə dedi.
bilmədi. Sağ tərəfində oturmuş, özünü
Kulenkur de Baye kimi təqdim edən Elə həmin an sanki kimsə nəhəng
cənabdansa açıq-aşkar rütubət və kif iyi bıçaqla göyü ikiyə böldü – bir yarısı boz
gəlirdi. Qabaq oturacaqdakılardan kimsə rəngdə qaldı, o biri yarısında yanvar gü-
bir çimdik burunotu götürüb burnuna tutdu nəşi peyda olub, ətraf çöllərə şəfəq saçdı;
və yeddi dəfə dalbadal asqırdı, doğrusu, artıq, payız çovdarının yaşılımtıl sahələrinin
asqırığı daha çox fıştırığa oxşayırdı; bu- arası ilə Kelvanın çöllərində irəliləyən
runotu çəkmək regentin köməkçisinin də karetanın içi də işıqlanmışdı.
ürəyindən keçirdi, ancaq dizi yad xanımın
üzünə dəyəcəyindən qorxub, əlini cibinə – Cənab musiqiçi, – Kulenkur sümüklü
apara bilmirdi. Qabaq oturacaqdakı sər- sarı əllərini bombardinin futlyarına qoyub
nişinlərdən kimsə, deyəsən, bərk üşüyürdü, dedi, – indi hamını sizə təqdim eləmək
çünki elə hey dişləri şaqqıldayırdı. lazımdı, ancaq gözlərinizdə heyrət və
qorxu sezdiyimə görə, hər şeydən qabaq
– Di yaxşı, yaxşı, bilirik ki, sən bur- sizi əmin etməliyəm ki, bütün bu dəstə –
dasan, Qi Lənət Şeytana! – Kulenkur günahkarlar, dar ağacından asılanlar,
dedi. – Elə bil böyük pəhrizin cümə günü kabuslar, kölgələr olsaq da – hamımız ta-
kilsə xidmətçisinin əlindəki şaxşaxsan. mamilə dinc adamlarıq. Sizdən soldakı
gözəl qadın – xanım Klarina de Sen-
Pontividən çıxandan karetada deyilən Vassdı. Ona baxın. Onun yaşıl gözlərinə
ilk sözlər bunlar idi. Keçən vaxta və kare- baxın və heç vaxt bu gözləri yaddan
tanın sürətinə görə de Krozon yolayırıcına çıxarmayacaqsınız. Bəs yaşıl gözlərin nə
çatmaqda olduqlarını düşünürdü, ordan demək olduğunu bilirsinizmi? Hətta onlar
yol Lontraya gedirdi, artıq küləyin vələs toza, torpağa dönsə də, dünyada ondan
ağaclarını necə xışıldatdığı da eşidilirdi, gözəl toz-torpaq olmayacaq, onlar dum-
orada bu ağaclardan çox idi. duru çayın dibində qiymətli daş-qaş olacaq.
Sizin qarşınızda oturan isə həqiqətən dar
– Cənab musiqiçi, – qabaq oturacaq- ağacından asılmış Dorndan olan nota-
dakılardan kimsə dedi, – bir az da ge- riusdu, kəndirin izi boynunda qalıb. Onun
dəndən sonra çaydan qalxan dumandan yanındakı Lorendən olan cəllad, buru-
çıxacağıq, bu duman həmişə mənə zərər notuların və kəndir ilgəklərin əla bilicisi,
verir, Pontividə dayım yaşasa da, dumanın cənab de Nansidi. Dinməz oturan gözü
dərdindən oraya köçmədim, sizə deyim sarğılı o cənabsa doktor Sabatdı, o, bir
