Page 175 - "Xəzər"
P. 175
ngini xoşlayırdı, corablar təzə olanda başını bıçağın ucunda necə gəzdirdiyini 175
isə onlardan hətta Siciliyada bu cür boya təsəvvür eləyirdi. Ancaq çəkməçi bıçağın 2016
hazırlanan bənövşə ətri gəlirdi; onun ucundakı başla pilləkənləri necə
yaddaşında Siciliya bənövşə ilə o qədər düşəcəkdi? Əgər bıçağı çiynində tutsaydı, Alvaro Kunkero. Musiqiçinin qeydləri
bağlıydı ki, bu çiçəyi bəzən sesiliya, Arkos başı alçaq tavana dəyərdi, axı ev çox
küçəsində əlcək satan Violetta adlı xanımı köhnədi; yəqin, bıçağı aşağı əyəcəkdi,
isə Sesiliya adlandırırdı. Bütün sövdələş- onda da təsək başından düşəcəkdi; beləcə,
mələri, alış-verişi, ibrətamiz söhbətləri, bizim musiqiçi, onun başı bıçağın ucunda
sevgi macəralarını, uğuru, uğursuzluğu çəkməçinin evdən necə çıxacağını götür-
özündə birləşdirən bu səfərləri o, çarpa- qoy elədi. Ancaq bəlkə hər şey ötüşəcək.
yıdan sıçrayıb, kilsəyə cumacağı son Bax, Kelvandakı dəfn mərasimində çalıb,
dəqiqəyə qədər, yataqda eləyirdi. Böyük almaları saymaq üçün təpədəki alma
fransız inqilabı onu bu düşüncələrlə bağına qalxacaq, Tanrını mədh etməkdən
yaxaladı, axı həmişə zadəganlarla əlaqə ötrü Merac bayramında dağa qalxanda
saxlayırdı, bir vaxtlar kasıbların yaşadığı isə omletlə cəfəri, bir şüşə də çaxır götürüb,
köhnə məhəllədə bulaq almışdı, vedrə- çiçəkləmiş alma ağaclarının altında səhər
sindən qəpik-quruş qazanırdı; bir dəfə yeməyi yeyəcəkdi. Bu bayram barədə
Vann şəhərinin seneşalına1 ona gümüş xəyallara dalıb və çöldə yanvar olduğunu
toqqasız başmaq tikən çəkməçidən şikayət unudan regentin köməkçisi faraş səhər
eləmişdi; öz nəsil soyadının əvvəlində yeməyini birtəhər ötürdü, ona boğazını,
“de” ədatının buraxılmasını heç kimə qulaqlarını şərflə örtməyi məsləhət görən
bağışlamırdı, bir sözlə, bizim musiqiçi ən xanım Klemantinaya minnətdarlıq eləyərək,
əzmkar “əsilzadələrdən” və ən qatı monar- bombardinin futlyarını götürüb, küçəyə
xiya tərəfdarı hesab olunurdu və Roşfo- çıxdı.
ran-Terr şəhərindən olan hansısa kapitanın
dəfnində adi matəm marşı yox, başqasını Yerlə sürünən duman küçəni basmışdı.
çalmışdı, bununla da gizlicə öz şpaqalarını Bizim musiqiçinin evinin düz qarşısında
itiləyən cənab monarxiya tərəfdarlarına yerləşən Qrammatik məktəbin sütunlarının,
üstüörtülü işarə vurmuşdu. Eşitdiklərindən hətta tağ-tavanı da görünmürdü, küncdəki
şübhələnən de Krozon məyus olub fənər boz dumanda ilişib qalmış sarı
düşündü ki, bəlkə Pontividən Nanta getsin, işıldaquşa oxşayırdı. Musiqiçinin arxasınca,
orda qadın qohumugilə düşüb, özünü adətən, kirəlik kareta göndərirdilər, Lilion
truppadan geri qalan holland musiqiçi kimi adlı at onun xüsusilə xoşuna gəlirdi:
qələmə verər. Ancaq bu, yalnız o vaxt musiqiçinin dediyinə görə, bu axta at
mümkün olardı ki, toqqaya görə seneşala bombardinə qulaq asmağı sevirdi. Ancaq
şikayət elədiyi, indi Sen-Briyödə frigiya bu səhər qapının ağzında nə ekipaj, nə
papağı2 alan çəkməçi onu qabaqlayıb, poçtalyon Küve var idi ki ayaq yerini
evinə gələrək çəkməçi bıçağıyla başını tutsun, şəhərdə gəzən şayiələrdən, bir
kəsməsin. Regentin köməkçisi, artıq gün əvvəl dilicanla Oredən kimin gəldiyini
çəkməçinin Pontivinin küçələrində onun xəbər versin, – bütün bu xidmətlər üçün
o, vur-tut bir çimdik burunotu alırdı. Poç-
1 Seneşal – kralın, ya mülk sahibi feodalların adından hökm çıxaran vəzifəli şəxs
2 Frigiya papağı – Böyük fransız inqilabı dövründəki papaq, adətən, qırmızı rəngdə olurdu, azadlığın və bərabərliyin
rəmzi sayılırdı.
isə onlardan hətta Siciliyada bu cür boya təsəvvür eləyirdi. Ancaq çəkməçi bıçağın 2016
hazırlanan bənövşə ətri gəlirdi; onun ucundakı başla pilləkənləri necə
yaddaşında Siciliya bənövşə ilə o qədər düşəcəkdi? Əgər bıçağı çiynində tutsaydı, Alvaro Kunkero. Musiqiçinin qeydləri
bağlıydı ki, bu çiçəyi bəzən sesiliya, Arkos başı alçaq tavana dəyərdi, axı ev çox
küçəsində əlcək satan Violetta adlı xanımı köhnədi; yəqin, bıçağı aşağı əyəcəkdi,
isə Sesiliya adlandırırdı. Bütün sövdələş- onda da təsək başından düşəcəkdi; beləcə,
mələri, alış-verişi, ibrətamiz söhbətləri, bizim musiqiçi, onun başı bıçağın ucunda
sevgi macəralarını, uğuru, uğursuzluğu çəkməçinin evdən necə çıxacağını götür-
özündə birləşdirən bu səfərləri o, çarpa- qoy elədi. Ancaq bəlkə hər şey ötüşəcək.
yıdan sıçrayıb, kilsəyə cumacağı son Bax, Kelvandakı dəfn mərasimində çalıb,
dəqiqəyə qədər, yataqda eləyirdi. Böyük almaları saymaq üçün təpədəki alma
fransız inqilabı onu bu düşüncələrlə bağına qalxacaq, Tanrını mədh etməkdən
yaxaladı, axı həmişə zadəganlarla əlaqə ötrü Merac bayramında dağa qalxanda
saxlayırdı, bir vaxtlar kasıbların yaşadığı isə omletlə cəfəri, bir şüşə də çaxır götürüb,
köhnə məhəllədə bulaq almışdı, vedrə- çiçəkləmiş alma ağaclarının altında səhər
sindən qəpik-quruş qazanırdı; bir dəfə yeməyi yeyəcəkdi. Bu bayram barədə
Vann şəhərinin seneşalına1 ona gümüş xəyallara dalıb və çöldə yanvar olduğunu
toqqasız başmaq tikən çəkməçidən şikayət unudan regentin köməkçisi faraş səhər
eləmişdi; öz nəsil soyadının əvvəlində yeməyini birtəhər ötürdü, ona boğazını,
“de” ədatının buraxılmasını heç kimə qulaqlarını şərflə örtməyi məsləhət görən
bağışlamırdı, bir sözlə, bizim musiqiçi ən xanım Klemantinaya minnətdarlıq eləyərək,
əzmkar “əsilzadələrdən” və ən qatı monar- bombardinin futlyarını götürüb, küçəyə
xiya tərəfdarı hesab olunurdu və Roşfo- çıxdı.
ran-Terr şəhərindən olan hansısa kapitanın
dəfnində adi matəm marşı yox, başqasını Yerlə sürünən duman küçəni basmışdı.
çalmışdı, bununla da gizlicə öz şpaqalarını Bizim musiqiçinin evinin düz qarşısında
itiləyən cənab monarxiya tərəfdarlarına yerləşən Qrammatik məktəbin sütunlarının,
üstüörtülü işarə vurmuşdu. Eşitdiklərindən hətta tağ-tavanı da görünmürdü, küncdəki
şübhələnən de Krozon məyus olub fənər boz dumanda ilişib qalmış sarı
düşündü ki, bəlkə Pontividən Nanta getsin, işıldaquşa oxşayırdı. Musiqiçinin arxasınca,
orda qadın qohumugilə düşüb, özünü adətən, kirəlik kareta göndərirdilər, Lilion
truppadan geri qalan holland musiqiçi kimi adlı at onun xüsusilə xoşuna gəlirdi:
qələmə verər. Ancaq bu, yalnız o vaxt musiqiçinin dediyinə görə, bu axta at
mümkün olardı ki, toqqaya görə seneşala bombardinə qulaq asmağı sevirdi. Ancaq
şikayət elədiyi, indi Sen-Briyödə frigiya bu səhər qapının ağzında nə ekipaj, nə
papağı2 alan çəkməçi onu qabaqlayıb, poçtalyon Küve var idi ki ayaq yerini
evinə gələrək çəkməçi bıçağıyla başını tutsun, şəhərdə gəzən şayiələrdən, bir
kəsməsin. Regentin köməkçisi, artıq gün əvvəl dilicanla Oredən kimin gəldiyini
çəkməçinin Pontivinin küçələrində onun xəbər versin, – bütün bu xidmətlər üçün
o, vur-tut bir çimdik burunotu alırdı. Poç-
1 Seneşal – kralın, ya mülk sahibi feodalların adından hökm çıxaran vəzifəli şəxs
2 Frigiya papağı – Böyük fransız inqilabı dövründəki papaq, adətən, qırmızı rəngdə olurdu, azadlığın və bərabərliyin
rəmzi sayılırdı.
