Page 174 - "Xəzər"
P. 174
aro Kunkero. Musiqiçinin qeydlərixidmətçisi kimi, gümüş zınqırovu silkələdi. boğazını arıtlaya-arıtlaya musiqinin taktına
Xanım Klementina şümşad biqudidə içəri uyğun addımlayırdı, onun qarşısında isə
girib, ertədən, özü də belə yağmurlu rahibliyə hazırlanan adam, baş keşişin,
havada qoçaqcasına yuxudan durmuş lazım gələndə dizini qoyması üçün sarı
cənab musiqiçini əl çalaraq alqışladı, onun məxmərdən üz çəkilmiş balaca yastıq
pantalonunun aşağısındakı altı düyməni aparırdı. Musiqiçi bombardini çala-çala
bağlamaq üçün çöməldi, o isə xanımın yastığa baxırdı və nəyə görəsə, onu xanım
biqudilərini burdu: onların həmişə kifayət Klementinanın evindəki saçaqlı salfetə
qədər bərk olmadığını düşünürdü. Belə oxşadırdı; o da sarı çalarları xoşlayırdı və
mənzərəni hər səhər görmək olardı. Cənab keşiş diz çökəndə Şarl təsəvvürünə gətirirdi
musiqiçi omlet yeyib, yarım şüşə çaxır ki, xanım Klementina onun pantalonunun
içdi, sonra həkimin məsləhət gördüyü kimi düymələrini bağlayanda, üstü salfetlə
gəyirdi və səsini yoxlamaq üçün solfecio örtülmüş məcməyiyə dizini qoysa, necə
oxudu, kamzolu əyninə geyindi, plaşa olardı. Bu cür və sonra danışacağımız
büründü və bombardinin futlyarını bir çox başqa xəyallarla bizim musiqiçi
qoltuğuna vurub, səhər ibadəti başlayana özünü əyləndirirdi, ancaq heç vaxt onların
174 qədər kilsə xorunda öz yerini tutmağa birini də həyata keçirməyə cəsarət
tələsdi. Küləyin topa-topa qovduğu duman, eləməmişdi. Onu Bretanda təmtəraqlı dəfn
2016 köhnə şəhərin dar küçələrindəki təkəm- mərasimlərinin hamısına bambardin
seyrək adamları sanki boz plaşa bü- çalmağa çağırırdılar. Və o, qısa müddətdə
rüyürdü. Musiqiçi qalanın düz yanında, babat pul yığıb, gecənin bir yarısı otağına
Şüşəsalanlar küçəsində, kilsənin bir çəkilərək qızıl sikkələri sayacağını
addımlığında yaşayırdi. Bizim musiqiçi arzulayırdı. Ya misal üçün, qarlı bir səhər
qalereyada nadir hind ağacının üstünə yuxudan oyanıb xəyalına gətirirdi ki, yay
çəkilmiş və Kollegiyanın hamiləri admiral gələcək və o, qəşəng sidr ağacları bitən
de Trebulların qırmızı-qara gerbi təsvir çayın sahilinə balıq tutmağa, gəzməyə
olunmuş böyük qravüranın altındakı gedəcək; ya kimsə Saven şəhərində
skamyada oturub misericordia1 yeyirdi. öləcək, onu dəfnə çağıracaqlar, sonra isə
Bir az arxaya yayxanıb, divara söykənərək xalası qızını yoluxmaq üçün Nanta
axşam ibadətindən əvvəl, siesta vaxtı bur- gedəcək, ya da fleyta çalan dostu onu
da mürgüləmək olardı, sonra bizim musiqiçi konsertdə iştirak eləmək üçün hansısa
saçını rahib kimi qırxdırmasa da, admiral markizin sarayına dəvət eləyəcək. Hər
de Trebulların dəniz quldurlarının qədim bu cür səfəri xəyalında yerli-yataqlı
şüarı: “Efodi oculos orae maritimae”2 canlandırırdı, ancaq bu vaxt yuxudan tam
yazılmış gerbinin altındakı skamyada otu- ayılmamış vəziyyətdə çarpayıda uzandı-
rub, yenə yemək payı alırdı. Kəmərin ğından, bəzən fikirləri dolaşırdı, xəyali
altını bərkidəndən sonra Şarl bombardini səfərdə baş verən bu dolaşıqlığı düzəltmək,
çıxarırdı ki, keşiş həzrətləri gələndə bütün sərgüzəştləri, gizli görüşləri yada
təntənəli marşı çalsın. O, ayinlərə ciddi salmaq üçün sonra ona iki-üç gün vaxt
əməl eləyən arıq qoca idi; çox vaxt lazım olurdu. Corablarının bənövşəyi

1 misericordia – kilsə xidmətçilərinə əlavə olaraq verilən yemək, din qardaşlarında belə adlanırdı. (lat.)
2 efodi oculos orae maritimae – Mən sahilboyu yaşayan sakinlərin gözlərini çıxarmışam. (lat.)
   169   170   171   172   173   174   175   176   177   178   179