Page 176 - "Xəzər"
P. 176
talyonun əvəzində Şarl susamuru xəzindən Bayeyəm, bu da sizin üçün elə bir xəbər
şapka qoymuş, gödək plaşa bürünmüş deyil, axı əslinə qalanda, biz hamımız
balaca adam gördü; sol əlində qəndil, dirilərin qohumuyuq!
sağ əlində toxunma saçaqlı qamçı tut- Onun səsi kobud və boğuq idi, qara
muşdu. gözləri qafatasının dibsiz göz yuvasında
– Sabahınız xeyir, cənab musiqiçi! – itmişdi. Qafatası? “Hamısı dumanın
balaca adam çırağı de Krozonun üzünə ucbatındandı, – musiqiçi düşündü, – ada-
tərəf qaldıraraq məlahətli səslə mehri- mın gözünə nələr görünmür...”
bancasına dedi. – Mənim adım Topal Ma- Onlar karetaya yaxınlaşdılar. Topal
merdi, ağalarım sizi Kelvana dəfnə apar- Mamer çırağı yerə qoyub, ayaq yerini tut-
maq üçün Pezo meydanında karetada du.
gözləyirlər. Onlar mərhumun Bayedəki za- – Oturun, cənab musiqiçi, sizi arxa
dəgan qohumlarıdı. oturacaqda, mənimlə yanaşı şərəfli yer
Və bu balaca adam cavab gözləmədən gözləyir! – de Krozon cavan və məlahətli
ayaqlarını sürüyə-sürüyə, topal adama bir qadın səsi eşitdi.
xas olmayan cəldliklə Pezo meydanına Karetanın içi bayırdan daha qaranlıq
176 üz tutdu, – o, arxa tərəfində xəbərdarlıq idi. Musiqiçinin sağ tərəfində uzundraz
işığı yanan, dalğalarda atılıb-düşən qayıq hərbçi oturdu, yəqin, onu dəvət edən
2016 kimi irəlidə səkirdi. Regentin köməkçisinə xanım sol tərəfində əyləşmişdi. Qabaq
küçə intəhasız görünürdü, o, yalnız qarşıda oturacaqda kimlərsə oturmuşdu; dörd
atılıb-düşən işığı görürdü, evləri, döngələri nəfər olardılar.
seçmirdi. Ola bilsin, kəsə getmək üçün – Tərpən, Mamer! – kimsə əmr etdi.
onlar artıq, Müqəddəs Pastır qadın mo- – Ey, Ağ, Merlen, Qvardiyaçı, getdik! –
nastırını keçib, Serpe döngəsinə burul- qozlada oturmuş Mamer qışqırdı.
muşdular. Bizim musiqiçi Ruankinin fahi- Fit çalıb qamçını şappıldatdı. Kareta
şəxanası yerləşən bu döngəyə burulmağa tərpəndi və səfər başladı. Musiqiçi bom-
Alvaro Kunkero. Musiqiçinin qeydləri heç vaxt cəsarət eləmirdi. Ona elə gəldi bardini sinəsinə sıxıb qaranlığa baxırdı
ki, musiqi səsi eşidir, sanki kimsə lütnyada və yad qadının hansı ətir vurduğunu
ruhu oxşayan serenada çalırdı, ancaq bu tapmağa çalışırdı.
musiqi Ruankinin fahişəxanasından gəl-
mirdi, çünki ayaqları altında artıq Pezo II
meydanının iri daş plitələri idi. Pontividə Pontividən Kelvana gedən yol Blave
əvvəllər heç vaxt belə duman olmamışdı. çayından keçirdi, gərək şəhər kənarındakı
Əlində çıraq tutmuş topal dayandı və Passaj qəsəbəsindəki körpünü ötüb, dağa
dumanın içindən başqa işıq göründü; qalxaydın; təpədən qəşəng mənzərə
əynində boğazına qədər düymələnmiş açılırdı: çayın vadisiylə biçənəklər, paxla
qırmızı hərbi kamzol, başında lələkli üçkünc və yulaf tarlası uzanıb gedirdi, sahilboyu
şlyapa olan, ayaqlarındakı mahmızları sıx sidr meşəsi və alma bağlarıydı, hər
taqqıldayan sıx saqqallı ucaboy, arıq kişi evin həyətində əncir ağacları bitmişdi,
kağız fənərlə musiqiçiyə yaxınlaşdı. Pontivinin qırmızı kirəmitli evlərinin başı
– Cənab musiqiçi, axır ki gəldiniz! üstündə sarmaşıq bürümüş qalanın zəhmli
Mən mərhumun qohumu Kulenkur de qülləsi ucalırdı; geri qayıdanda dağdan
şapka qoymuş, gödək plaşa bürünmüş deyil, axı əslinə qalanda, biz hamımız
balaca adam gördü; sol əlində qəndil, dirilərin qohumuyuq!
sağ əlində toxunma saçaqlı qamçı tut- Onun səsi kobud və boğuq idi, qara
muşdu. gözləri qafatasının dibsiz göz yuvasında
– Sabahınız xeyir, cənab musiqiçi! – itmişdi. Qafatası? “Hamısı dumanın
balaca adam çırağı de Krozonun üzünə ucbatındandı, – musiqiçi düşündü, – ada-
tərəf qaldıraraq məlahətli səslə mehri- mın gözünə nələr görünmür...”
bancasına dedi. – Mənim adım Topal Ma- Onlar karetaya yaxınlaşdılar. Topal
merdi, ağalarım sizi Kelvana dəfnə apar- Mamer çırağı yerə qoyub, ayaq yerini tut-
maq üçün Pezo meydanında karetada du.
gözləyirlər. Onlar mərhumun Bayedəki za- – Oturun, cənab musiqiçi, sizi arxa
dəgan qohumlarıdı. oturacaqda, mənimlə yanaşı şərəfli yer
Və bu balaca adam cavab gözləmədən gözləyir! – de Krozon cavan və məlahətli
ayaqlarını sürüyə-sürüyə, topal adama bir qadın səsi eşitdi.
xas olmayan cəldliklə Pezo meydanına Karetanın içi bayırdan daha qaranlıq
176 üz tutdu, – o, arxa tərəfində xəbərdarlıq idi. Musiqiçinin sağ tərəfində uzundraz
işığı yanan, dalğalarda atılıb-düşən qayıq hərbçi oturdu, yəqin, onu dəvət edən
2016 kimi irəlidə səkirdi. Regentin köməkçisinə xanım sol tərəfində əyləşmişdi. Qabaq
küçə intəhasız görünürdü, o, yalnız qarşıda oturacaqda kimlərsə oturmuşdu; dörd
atılıb-düşən işığı görürdü, evləri, döngələri nəfər olardılar.
seçmirdi. Ola bilsin, kəsə getmək üçün – Tərpən, Mamer! – kimsə əmr etdi.
onlar artıq, Müqəddəs Pastır qadın mo- – Ey, Ağ, Merlen, Qvardiyaçı, getdik! –
nastırını keçib, Serpe döngəsinə burul- qozlada oturmuş Mamer qışqırdı.
muşdular. Bizim musiqiçi Ruankinin fahi- Fit çalıb qamçını şappıldatdı. Kareta
şəxanası yerləşən bu döngəyə burulmağa tərpəndi və səfər başladı. Musiqiçi bom-
Alvaro Kunkero. Musiqiçinin qeydləri heç vaxt cəsarət eləmirdi. Ona elə gəldi bardini sinəsinə sıxıb qaranlığa baxırdı
ki, musiqi səsi eşidir, sanki kimsə lütnyada və yad qadının hansı ətir vurduğunu
ruhu oxşayan serenada çalırdı, ancaq bu tapmağa çalışırdı.
musiqi Ruankinin fahişəxanasından gəl-
mirdi, çünki ayaqları altında artıq Pezo II
meydanının iri daş plitələri idi. Pontividə Pontividən Kelvana gedən yol Blave
əvvəllər heç vaxt belə duman olmamışdı. çayından keçirdi, gərək şəhər kənarındakı
Əlində çıraq tutmuş topal dayandı və Passaj qəsəbəsindəki körpünü ötüb, dağa
dumanın içindən başqa işıq göründü; qalxaydın; təpədən qəşəng mənzərə
əynində boğazına qədər düymələnmiş açılırdı: çayın vadisiylə biçənəklər, paxla
qırmızı hərbi kamzol, başında lələkli üçkünc və yulaf tarlası uzanıb gedirdi, sahilboyu
şlyapa olan, ayaqlarındakı mahmızları sıx sidr meşəsi və alma bağlarıydı, hər
taqqıldayan sıx saqqallı ucaboy, arıq kişi evin həyətində əncir ağacları bitmişdi,
kağız fənərlə musiqiçiyə yaxınlaşdı. Pontivinin qırmızı kirəmitli evlərinin başı
– Cənab musiqiçi, axır ki gəldiniz! üstündə sarmaşıq bürümüş qalanın zəhmli
Mən mərhumun qohumu Kulenkur de qülləsi ucalırdı; geri qayıdanda dağdan
