Page 102 - "Xəzər"

heç zaman bu cür əmin-amanlıq içində qaldığı əzablara qatlaşır? Teddi haqlıdır:

yaşamamışdılar! Belə baxanda, axı onların bütün bunlardan ikiəlli yapışıb durmağın

hər şeyi olduğu kimi saxlamaq istəyində nə mənası var? Hər necə olsa, əgər adam

qəribə nə vardı ki? Axı hər necə olsa, heç nəyini güzəştə getmək istəmirsə,

burada rahatlıq var, təhlükəsizlik var – onda qoy sağ qalacağına ümid eləməsin.

bəyəm sivilizasiya əsrlər boyu buna can Dünya qarşılıqlı güzəştlər üzərində daya-

atmırdımı? Elə Ted Geller də öz kora- nıb. Hansısa kostyuma görə özünü didib-

zehinliyi ilə başqa heç nə istəmir, heç tökməkdən nə fayda? Eli ona axırıncı

nəyin davasını eləmir. Öz ata-anası da şansı verəcək.

yaşadıqları Bronksda ayrı şey istəmirdi; Təpəyə qalxıb dayandı. Ətrafda bir

nənə-babasının da Polşada arzuladıqları ins-cins gözə dəymirdi. Ayaqlarını otluğa

elə bu idi, bundan artığı deyildi; nənə- ehmalca basa-basa çəmənlikdən adladı;

babasının valideynləri də Rusiyada, yaxud hərdən nəm torpağa batan çəkmələrinin

deyək ki, Avstriyada (hara, yaxud haradan fırçıltısına qulaq verib, hər tərəfi diqqətlə

qaçdıqları yerlərdə) özgə şeyin həsrətini nəzərdən keçirdi. Yan-yörədə heç nə yox

çəkmirdi. Elə Miriam özü də ayrı nəsə idi. Heç nə! Köhnə uçuq ev, bir də kostyum.

102 istəmir. Və budur, indi burada rahatlıq da Artırmaya çıxanda özünü sütunun

var, təhlükəsizlik də – bütün bunlar onla- arxasına verdi: kiminsə ona göz qoyduğunu
2016 rınkıdır. Ailələr, nəhayət ki, bu mühitdə hiss etmişdi. Amma ona baxan yalnız

rahat yaşaya bilərlər, hətta yəhudi ailələri ulduzlar idi. Ayaqlarının altında, çox-çox

də. Bəs əgər bu qədər illərdən, əsrlərdən uzaqlarda isə Vudentonun işıqları sayrı-

sonra heç bir qabalıq, gönüqalınlıq olma- şırdı. Qutunu giriş qapısının pilləkəninə

dan icma bu rahatlığı qoruyub saxlaya qoyub, əlini qapağın altına soxdu – bilmək

bilməsə? Bəs əgər yəhudilərin bütün bəd- istəyirdi ki, görsün məktub yerindədirmi.

bəxtliklərinə səbəb, onların hədsiz dərə- Kağızı barmaqlarıyla hiss edəndə onu bir

cədə çox güzəştə getməyidirsə? Heç cür az da dərinə, yaşıl kostyumun içinə dürtdü.

təsir altına düşmək olmaz – bu, həyatın Sonra yenə sütunun arxasında gizləndi –

qanunudur... bu dəfə o səbəbdən ki, çəmənlikdə kiminsə

Dəmiryol stansiyasının yanından ötüb, peyda olduğunu görmüşdü. Beləcə, Eli

maşını yarıqaranlıq “Qalf” yanacaqdol- həmin adamı ikinci dəfə görmüş oldu.

durma məntəqəsinin yaxınlığında əylə- Adam güclə nəzərə çarpacaq yerişlə

yərkən, Elinin fikirləri bu məcrada dolaşırdı. ağaclara tərəf yaxınlaşıb Vudentona

filip Rot. Mövhumatçı O, maşından düşüb qutunu götürdü. baxırdı; sağ əliylə sinəsinə vurur, hər

Təpədəki pəncərələrin birində titrək vuranda da sinəsindən inilti qopurdu.

işıq sayrışırdı. Fikirləşdi ki, maraqlıdır, Amma necə inilti! Belə iniltidən adamın

görəsən, Zuref öz kabinetində nə işlə tükləri biz-biz olur, ürəyi döyünməkdən,

məşğuldur? Hər halda, orda uşaqları nəbzi vurmaqdan qalır, gözündən yaş

öldürmür, çətin ki, belə olsun. Bəs onda süzülür. Bunların hamısı Elidə bir yerdə,

neyləyir? Onlara heç kimin anlamadığı özü də qəfildən baş verdi. Amma təkcə

dili öyrədir? Mənasını heç kəsin xatır- bu olsaydı, nə vardı ki! Onu qəribə bir

lamadığı adətləri vird edir? Yoxsa neçə- duyğu sarmışdı; elə dərin bir hiss ki, ifadə

neçə əzabkeş nəslin təkrar-təkrar məruz eləməyə söz yox idi. Onunla anlaşılmaz,