Page 91 - "Xəzər"

TÜSTÜ onun xәbәri yoxdu.
Eyninә dә almayır
Çılpaqdı, boşdu dünya,
mәnsә başqayam indi, mәnim dәrdimi daha.
Göydәki Ay işığı üzümüzә nur salır,
Keçib getdi hәyat da, Bir dә bir tüstü gәlir
heç izi dә qalmadı.
ovcumuza qonmağa.
Bir vaxt çiçәklәmişdi
mәnim dә ümidlәrim, 2000

Bәhrәsini görmәdim, *** 91
neynim, qismәt olmadı. 2015
Şeirlәrim alınmır. Cәhәnnәmә ki,
Uğur sığallayanda neynәk. Unudaram, gedәrәm, Yuri Kuznetsov. Şeirlәri
bir zamanlar bәxtimi
Çıxararam yadımdan, mürәkkәbi,
Ruhumu tufanlara, bәlalara bağladı... masamı, bürünnәm pencәyimә.
Tәkcә könül işığı, Allah vergisi deyil,
Zaman-zaman gözümdә Şlyapamın altında istefa verib ömrә,
sığınnam gecәlәrә
nә irmaqlar çağladı...
Kinayәylә baxaram әtli dodaqlarıma,
Moskvanın o cәfәng öz dodaq büzmәyimә.
bayram sәs-küyü içrә
Ana, anacan, oğlun uğursuzun biridi,
Çox mübhәm eşidirәm qәrarsız, avaradı.
taleyimin hökmünü.
Axı nә qәdәr olar veyillәnmәk,
O göyündә Ay üzәn siqaret... siqaret, veyillәnmәk?
kәndimizdimi görәn?
Şeirlәrim alınmır. Başa düşün, axı..,
O bizim tarladımı, tüstü basıb göyünü? of, hәyat özü alınmır!

Keçmişli-gәlәcәkli bütün itkilәrimin Deyirәm bәlkә...
Qoynunda tәnhayam mәn, Bәlkә arvad almaq vaxtıdı,

fәrqi dә yoxdur bir an. ya da bir cüt çәkәlәk.
Bu tünlükdә kimsә yox Yandım, yanıram yenә
bәyaz işıqlarında doğma yuxusuzluğun
anlaya varlığımı, Külә dönmüş ağzımla bağırıram özümә:
Kimsәnin xәbәri yox,
“Nifrәt edirәm sәnә!”
mәnim tәnhalığımdan. Bel almışam әlimә, qazıyıram

Külәk hara aparır axı bu veyil canı? ruhumda vicdanım olan yeri
Bir bax göz işlәdikcә Zәhlәm gedir şeirdәn.
İndi, ey Prometey, od lazım deyil mәnә!
yol uzanar, uzanar...
Lap gözucu olsa da 1965

nәzәr salıb baxıram
Bilirәm, unutduğum

başqa bir hәyat da var.

Boş-boş sәs-küyümüzdәn