Page 87 - "Xəzər"
P. 87
Birdәn sürücü qabaqda başqa bir avto- Hәmin an sürücünü boğub öldürmәk 87
busu görüb onu keçmәk qәrarına gәldi. istәdim. Möhtәrәm hakim, әgәr insanları 2015
Hәmin avtobusun sürücüsü sürәti bir az da cinayәt törәtdiklәrinә görә deyil, cinayәt
artırdı. Avtobus yarışı başladı. Sevinirdim törәtmәk niyyәtlәrinә görә mühakimә İhsan Abdul-Qaddus. Avtobus oğrusu
ki, xәstәxanaya tez çatarıq, amma digәr etsәydilәr, onda mәn sizinlә razı olardım.
tәrәfdәn, avtobus hәr dәfә atılıb-düşәndә Hәqiqәtәn, hәmin an mәn onu öldürmәk
az qalırdı әlim qapıdan qopsun. istәyirdim.

Birdәn bizim avtobusun sürücüsü yenә Sәbirim o qәdәr daraldı ki, keçib sürü-
tormozu basdı: sәn demә, üzbәüz gәlәn cünün yerindә әylәşdim. Qazı basdım,
avtobusun sürücüsü onun tanışı imiş. O sürücü isә dükanın qabağında buterbrod
avtobus da yolun düz ortasında dayandı. yemәyindә idi.
Avtobuslar küçәdә gediş-gәlişi iflic
vәziyyәtinә salmışdılar. Bizim avtobusun Avtobusdakılar mәni alqışlamağa
sürücüsü başını pәncәrәdәn çıxarıb qışqırdı: başladı: “Afәrin, usta Fәhmi!.. Allah kömәyin
“Sabahın xeyir, Mahmud!.. Yadından olsun!” Heç özüm dә bilmirәm, onlar mәnim
çıxarma, bu gün Xәmis müәllimin yanında adımı hardan öyrәnmişdilәr. Konduktor mәnә
görüşürük!.. De görüm, Hüseynin dalınca mane olmaq istәsә dә, sәrnişinlәr buna
gedәcәksәn?.. Yoxsa mәn onun dalınca imkan vermәdilәr. O isә avtobusdan cәld
gedim?.. Özün bilirsәn dә, әgәr ikimizdәn tullanaraq polisә xәbәr vermәyә getdi.
birimiz onun dalınca getmәsә, üzünü görә Sәrnişinlәr isә әl çalır, mәnә tәriflәr, dualar
bilmәyәcәyik...”. yağdırırdılar.

Belәcә bir neçә dәqiqә söhbәtlәşdilәr. Avtobus ağzına kimi dolu olduğundan
Mәn isә yerimdә dayana bilmirdim... dayanacaqlarda kiminsә minmәsinә ehtiyac
“Ratibәnin halı indi pisdir, bәlkә dә, ölüm qalmırdı. Lakin sәrnişinlәrdәn düşmәk
ayağındadır... Yәni o ölәcәk?!.. Aman Allah!.. istәyәni olanda, әlbәttә, avtobusu
Uşaqlarımın halı bundan sonra necә saxlayırdım. Avtobus oğrusuna çevrildiyim
olacaq?.. Ratibәsiz mәn necә hәmin an heç ağlıma da gәlmәzdi. Əksinә,
yaşayacağam?..” – Qara fikirlәr mәni elә bilirdim camaat özü sükan arxasına
boğmağa başlamışdı. keçmәyi üzәrimә öhdәlik kimi qoyub. Axı
sәrnişinlәri mәnzil başına çatdırmaq, dükanın
Avtobus yerindәn tәrpәndi. On beş qarşısında buterbrodunu axıra qәdәr yemәyi
dәqiqә keçmişdi, amma yolun heç yarısı özünә borc bilәn sürücünün dә üzәrindә
qәt olunmamışdı. Mәn isә iyirmi dәqiqәyә bir öhdәlik idi! Əgәr ona hәvalә olunmuş işi
oraya çatmağı düşünürdüm... Fikrim dolanıb vicdanla yerinә yetirmәk iqtidarında deyilsә,
yenә xәstә arvadımın yanına qayıdırdı. hәmin halda vәtәndaşın borcu onu әvәz
Hәmin an ancaq arvadım haqqında etmәkdir. Müharibәdә olduğu kimi: hansısa
düşünmәk istәyirdim, çünki әsәbdәn artıq әsgәr xidmәti borcunu yerinә yetirә bilmirsә,
özümü әlә ala bilmirdim, әlimdәn bir xәta başqa bir әsgәr әmr gözlәmәdәn onu әvәz
çıxacağından qorxurdum... elәyir. Burda yalnış nә var ki?! Prokuror isә
mәnim oğru olduğumu deyir. Hanı burda
On beş dәqiqә sürünә-sürünә getdikdәn mәntiq?..
sonra gәlib kiçik bir dükanın qarşısında
dayandıq. Burda avtobusdan nә düşәn var İnandırım sizi – cәnab hakim, hәmin
idi, nә dә ona minmәk istәyәn. Bizim sürücü vaxt mәn xәstә arvadımı belә unutmuşdum.
sәrnişinlәrin sakit baxışları altında onların Mәnә elә gәlirdi vәtәndaşlıq borcumu yerinә
arasından sivişib buterbrod almaq üçün yetirirәm.
özünü dükana saldı.
   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92