Page 85 - "Xəzər"
P. 85
Kiçik qız: – Atam hamıya bildirmək istəyir bilmir. Yevdokim Osipoviç kreslodan qalxır, 85
ki, tamaşa olmayacaq. Hamımız öyüyürük. Olqa Petrovnanı başdan-ayağa süzür və 2016
yavaş-yavaş çıxıb gedir. Olqa Petrovna
Pərdə hərəkətsiz, ağzıaçıq dayanıb, uzaqlaşan Yev- Daniil Xarms. Hekayələr
dokim Osipoviçin ardınca baxır. Pərdə yavaş-
Tıqq! yavaş enir.
Yay ayı, yazı stolu. Sağ tərəfdə qapı var. İndi dükanlarda nələr satılır
Stolun üstünə at şəkli çəkilmiş bir tablo qoyulub.
Atın dişlərində bir qaraçı çapalayır. Olqa Pet- Koratıgin Tikakeyevgilə gəldi, ancaq onu
rovna odun yarır. O, hər dəfə baltanı endirəndə evdə tapa bilmədi.
pensnesi burnunun üstündə atılıb-düşür. Yev-
dokim Osipoviç kresloda oturub siqaret çəkir. Tikakeyev bu vaxt şəkər, ət və xiyar almaq
üçün dükana getmişdi.
Olqa Petrovna baltanı oduna vurur, ancaq
onu heç cür parçalaya bilmir. Koratıgin Tikakeyevin qapısının önündə
tərəddüdlə bir xeyli gözlədi, sonra kağız yazıb
Yevdokim Osipoviç: – Tıqq! qoymaq istədi, ancaq belə baxanda gördü ki,
Olqa Petrovna pensnesini düzəldib, daha əlində müşəmbə zənbil tutmuş Tikakeyev gəlir.
bir zərbə endirir.
Yevdokim Osipoviç: – Tıqq! Koratıgin Tikakeyevi görüncə, ona səsləndi:
Olqa Petrovna (pensnesini düzəldir): – – Bir saatdır sizi gözləyirəm!
Yevdokim Osipoviç! Xahiş edirəm, “tıqq” – Yalandır, – Tikakeyev dedi, – mən vur-
eləməyin. tut iyirmi beş dəqiqədir ki, evdən çıxmışam.
Yevdokim Osipoviç: – Yaxşı, yaxşı. – Nə vaxt çıxdığınızı bilmirəm, – Koratıgin
Olqa Petrovna baltanı oduna vurur. dedi, – amma mən bir saatdır ki, burdayam.
Yevdokim Osipoviç: – Tıqq! – Yalan danışmayın! – Tikakeyev dedi, –
Olqa Petrovna (pensnesini düzəldir): – ayıbdır.
Yevdokim Osipoviç! Axı söz verdiniz ki, “tıqq” – Əzizim! – Koratıgin dedi, – sözünüzə
eləməyəcəksiniz. fikir verin.
Yevdokim Osipoviç: – Yaxşı, yaxşı, Olqa – Hesab edirəm ki… – Tikakeyev sözə
Petrovna! Daha eləmərəm. başladı. Ancaq Koratıgin onun sözünü ağzında
Olqa Petrovna baltanı oduna vurur. qoydu.
Yevdokim Osipoviç: – Tıqq! – Siz hesab edirsinizsə ki… – Koratıgin
Olqa Petrovna (pensnesini düzəldir): – nəsə demək istədi. Ancaq Tikakeyev sözünü
Ədəbsizliyə bax! Yaşlı, ahıl adamdır, amma tamamlamağa aman vermədi.
adi xahişi başa düşmür! – Bir bunun sir-sifətinə bax!
Yevdokim Osipoviç: – Olqa Petrovna! Ra- Bu sözləri eşidincə Koratıgin cin atına
hatca işinizi görün, daha sizə mane mindi, barmağıyla burnunun bir qanadını
olmayacağam. tıxayıb, o birisiylə Tikakeyevin üzünə fınxırdı.
Olqa Petrovna: – Xahiş edirəm, çox xahiş Onda Tikakeyev səbətdən ən iri xiyarı
edirəm: qoyun, heç olmasa, bu odun parçasını götürüb, Koratıginin başına çırpdı.
yarıb qurtarım. Koratıgin ikiəlli başını tutdu, sonra yıxılıb
Yevdokim Osipoviç: – Ələbttə, əlbəttə! öldü.
Buyurun, yarın! Bax, indi dükanlarda belə yekə xiyarlar
Olqa Petrovna baltanı oduna vurur satılır!
Yevdokim Osipoviç: – Tıqq!
Olqa Petrovna baltanı əlindən salır, ağzını
açıb nəsə demək istəyir, ancaq heç nə deyə
ki, tamaşa olmayacaq. Hamımız öyüyürük. Olqa Petrovnanı başdan-ayağa süzür və 2016
yavaş-yavaş çıxıb gedir. Olqa Petrovna
Pərdə hərəkətsiz, ağzıaçıq dayanıb, uzaqlaşan Yev- Daniil Xarms. Hekayələr
dokim Osipoviçin ardınca baxır. Pərdə yavaş-
Tıqq! yavaş enir.
Yay ayı, yazı stolu. Sağ tərəfdə qapı var. İndi dükanlarda nələr satılır
Stolun üstünə at şəkli çəkilmiş bir tablo qoyulub.
Atın dişlərində bir qaraçı çapalayır. Olqa Pet- Koratıgin Tikakeyevgilə gəldi, ancaq onu
rovna odun yarır. O, hər dəfə baltanı endirəndə evdə tapa bilmədi.
pensnesi burnunun üstündə atılıb-düşür. Yev-
dokim Osipoviç kresloda oturub siqaret çəkir. Tikakeyev bu vaxt şəkər, ət və xiyar almaq
üçün dükana getmişdi.
Olqa Petrovna baltanı oduna vurur, ancaq
onu heç cür parçalaya bilmir. Koratıgin Tikakeyevin qapısının önündə
tərəddüdlə bir xeyli gözlədi, sonra kağız yazıb
Yevdokim Osipoviç: – Tıqq! qoymaq istədi, ancaq belə baxanda gördü ki,
Olqa Petrovna pensnesini düzəldib, daha əlində müşəmbə zənbil tutmuş Tikakeyev gəlir.
bir zərbə endirir.
Yevdokim Osipoviç: – Tıqq! Koratıgin Tikakeyevi görüncə, ona səsləndi:
Olqa Petrovna (pensnesini düzəldir): – – Bir saatdır sizi gözləyirəm!
Yevdokim Osipoviç! Xahiş edirəm, “tıqq” – Yalandır, – Tikakeyev dedi, – mən vur-
eləməyin. tut iyirmi beş dəqiqədir ki, evdən çıxmışam.
Yevdokim Osipoviç: – Yaxşı, yaxşı. – Nə vaxt çıxdığınızı bilmirəm, – Koratıgin
Olqa Petrovna baltanı oduna vurur. dedi, – amma mən bir saatdır ki, burdayam.
Yevdokim Osipoviç: – Tıqq! – Yalan danışmayın! – Tikakeyev dedi, –
Olqa Petrovna (pensnesini düzəldir): – ayıbdır.
Yevdokim Osipoviç! Axı söz verdiniz ki, “tıqq” – Əzizim! – Koratıgin dedi, – sözünüzə
eləməyəcəksiniz. fikir verin.
Yevdokim Osipoviç: – Yaxşı, yaxşı, Olqa – Hesab edirəm ki… – Tikakeyev sözə
Petrovna! Daha eləmərəm. başladı. Ancaq Koratıgin onun sözünü ağzında
Olqa Petrovna baltanı oduna vurur. qoydu.
Yevdokim Osipoviç: – Tıqq! – Siz hesab edirsinizsə ki… – Koratıgin
Olqa Petrovna (pensnesini düzəldir): – nəsə demək istədi. Ancaq Tikakeyev sözünü
Ədəbsizliyə bax! Yaşlı, ahıl adamdır, amma tamamlamağa aman vermədi.
adi xahişi başa düşmür! – Bir bunun sir-sifətinə bax!
Yevdokim Osipoviç: – Olqa Petrovna! Ra- Bu sözləri eşidincə Koratıgin cin atına
hatca işinizi görün, daha sizə mane mindi, barmağıyla burnunun bir qanadını
olmayacağam. tıxayıb, o birisiylə Tikakeyevin üzünə fınxırdı.
Olqa Petrovna: – Xahiş edirəm, çox xahiş Onda Tikakeyev səbətdən ən iri xiyarı
edirəm: qoyun, heç olmasa, bu odun parçasını götürüb, Koratıginin başına çırpdı.
yarıb qurtarım. Koratıgin ikiəlli başını tutdu, sonra yıxılıb
Yevdokim Osipoviç: – Ələbttə, əlbəttə! öldü.
Buyurun, yarın! Bax, indi dükanlarda belə yekə xiyarlar
Olqa Petrovna baltanı oduna vurur satılır!
Yevdokim Osipoviç: – Tıqq!
Olqa Petrovna baltanı əlindən salır, ağzını
açıb nəsə demək istəyir, ancaq heç nə deyə
