Page 84 - "Xəzər"
P. 84
bilərsən. Onu da bilərsən ki, başqalarının Linç məhkəməsi
2016 arzusunu yerinə yetirmək çox asan, öz arzuna
çatmaq isə olduqca çətindir. Petrov at belinə qalxıb, kütlə qarşısında
Daniil Xarms. Hekayələr nitq söyləyir. Nitqinin mövzüsü belədir: ictimai
Petersen: – Çox ibarəli danışırsan. Lap bağın yerində Amerika göydələni tikilsə, nə
hindilərin başçısı kimi. olacaq? Kütlə onu dinləyir, onun sözləriylə
razılaşır. Petrov öz dəftərçəsində bəzi qeydlər
Makarov: – Bu kitab barədə yalnız vəcdlə aparır. Ortaboylu bir adam irəli çıxıb, Petrovdan
danışmalısan. Onun haqqında düşünəndə dəftərçəyə nə yazdığını soruşur. Petrov deyir
belə papağımı çıxarıram. ki, bu yalnız ona aid qeydlərdir. Ortaboylu
adam əl çəkmir. Söz sözü çəkir və dalaşmalı
Petersen: – Bəs kitaba toxunmamış əlini olurlar. Kütlə ortaboylu adamın tərəfini saxlayır,
yuyursan? Petrov həyatını xilas etmək üçün atını
dəhmərləyib, döngədə gözdən itir. Qəzəbindən
Makarov: – Hə, əlimizi də yumalıyıq. kükrəyən kütlə, başqa qurban olmadığından,
Petersen: – Sən, hər ehtimala qarşı, ortaboylu adamı tutub, başını üzür. Bədəndən
ayağını da yu! ayrılan baş küçənin ortasıyla diyirlənərək, su
Makarov: – Kobud danışmayın, gülməli lyukuna ilişib dayanır. Bundan sonra kütlə
deyil. dağılışıb gedir.
Petersen: – Kitab necə adlanır?
Makarov: – Adı sirdir… Görüş
Petersen: – Hi-hi-hi!
Makarov: – Kitabın adı MALGİL-dir. Bir adam işə gedirdi. Yolda başqa bir
Petersen birdən yox olur. adama rast gəldi. O, dükandan polyak çörəyi
Makarov: – İlahi! Bu nədir belə? Petersen! alıb, öz evinə qayıdırdı.
Petersenin səsi: – Nə baş verdi? Makarov!
Mən hardayam? Vəssalam.
Makarov: – Səni görmürəm. Hardasan?
Petersenin səsi: – Bəs sən hardasan? Uğursuz tamaşa
Mən də səni görmürəm!.. Bu şarlar hardan
çıxdı? Petrakov-Qorbunov səhnəyə çıxıb, nəsə
Makarov: – İndi neyləyək? Petersen, məni demək istəyir. Ancaq onu hıçqırtı tutur.
eşidirsən? Öyüməyə başlayır. Gedir. Pritıkin səhnəyə
Petersenin səsi: – Eşidirəm! Amma nə çıxır.
baş verdi axı? Bu nə şarlardır belə?
Makarov: – Sən hərəkət eləyə bilirsən? Pritıkin: – Hörmətli Petrakov-Qorbunov
Petersenin səsi: – Makarov! Sən bu şarları demək isəyirdi ki…
görürsən?
Makarov: – Hansı şarları? Öyüyür, qaça-qaça səhnəni tərk edir.
Petersenin səsi: – Buraxın!.. Buraxın Makarov gəlir.
məni!.. Makarov!..
Sükut. Makarov dəhşətə gəlib. O, kitabı Makarov: – Yeqor…
götürüb açır. Makarov öyüməyə başlayır. Qaçıb gedir.
Makarov (oxuyur): “…İnsan tədricən öz Serpuxov gəlir
formasını itirir və şara çevrilir. Şara çevrildikdən Serpuxov: – Əsassız danışmamaq üçün…
sonra isə heç bir arzusu, istəyi qalmır”. Öyüyür, qaçıb gedir. Kurova gəlir
Pərdə Kurova: – Çox istərdim ki…
Öyüməyə başlayır, qaça-qaça səhnədən
çıxır. Kiçik bir qız gəlir.
2016 arzusunu yerinə yetirmək çox asan, öz arzuna
çatmaq isə olduqca çətindir. Petrov at belinə qalxıb, kütlə qarşısında
Daniil Xarms. Hekayələr nitq söyləyir. Nitqinin mövzüsü belədir: ictimai
Petersen: – Çox ibarəli danışırsan. Lap bağın yerində Amerika göydələni tikilsə, nə
hindilərin başçısı kimi. olacaq? Kütlə onu dinləyir, onun sözləriylə
razılaşır. Petrov öz dəftərçəsində bəzi qeydlər
Makarov: – Bu kitab barədə yalnız vəcdlə aparır. Ortaboylu bir adam irəli çıxıb, Petrovdan
danışmalısan. Onun haqqında düşünəndə dəftərçəyə nə yazdığını soruşur. Petrov deyir
belə papağımı çıxarıram. ki, bu yalnız ona aid qeydlərdir. Ortaboylu
adam əl çəkmir. Söz sözü çəkir və dalaşmalı
Petersen: – Bəs kitaba toxunmamış əlini olurlar. Kütlə ortaboylu adamın tərəfini saxlayır,
yuyursan? Petrov həyatını xilas etmək üçün atını
dəhmərləyib, döngədə gözdən itir. Qəzəbindən
Makarov: – Hə, əlimizi də yumalıyıq. kükrəyən kütlə, başqa qurban olmadığından,
Petersen: – Sən, hər ehtimala qarşı, ortaboylu adamı tutub, başını üzür. Bədəndən
ayağını da yu! ayrılan baş küçənin ortasıyla diyirlənərək, su
Makarov: – Kobud danışmayın, gülməli lyukuna ilişib dayanır. Bundan sonra kütlə
deyil. dağılışıb gedir.
Petersen: – Kitab necə adlanır?
Makarov: – Adı sirdir… Görüş
Petersen: – Hi-hi-hi!
Makarov: – Kitabın adı MALGİL-dir. Bir adam işə gedirdi. Yolda başqa bir
Petersen birdən yox olur. adama rast gəldi. O, dükandan polyak çörəyi
Makarov: – İlahi! Bu nədir belə? Petersen! alıb, öz evinə qayıdırdı.
Petersenin səsi: – Nə baş verdi? Makarov!
Mən hardayam? Vəssalam.
Makarov: – Səni görmürəm. Hardasan?
Petersenin səsi: – Bəs sən hardasan? Uğursuz tamaşa
Mən də səni görmürəm!.. Bu şarlar hardan
çıxdı? Petrakov-Qorbunov səhnəyə çıxıb, nəsə
Makarov: – İndi neyləyək? Petersen, məni demək istəyir. Ancaq onu hıçqırtı tutur.
eşidirsən? Öyüməyə başlayır. Gedir. Pritıkin səhnəyə
Petersenin səsi: – Eşidirəm! Amma nə çıxır.
baş verdi axı? Bu nə şarlardır belə?
Makarov: – Sən hərəkət eləyə bilirsən? Pritıkin: – Hörmətli Petrakov-Qorbunov
Petersenin səsi: – Makarov! Sən bu şarları demək isəyirdi ki…
görürsən?
Makarov: – Hansı şarları? Öyüyür, qaça-qaça səhnəni tərk edir.
Petersenin səsi: – Buraxın!.. Buraxın Makarov gəlir.
məni!.. Makarov!..
Sükut. Makarov dəhşətə gəlib. O, kitabı Makarov: – Yeqor…
götürüb açır. Makarov öyüməyə başlayır. Qaçıb gedir.
Makarov (oxuyur): “…İnsan tədricən öz Serpuxov gəlir
formasını itirir və şara çevrilir. Şara çevrildikdən Serpuxov: – Əsassız danışmamaq üçün…
sonra isə heç bir arzusu, istəyi qalmır”. Öyüyür, qaçıb gedir. Kurova gəlir
Pərdə Kurova: – Çox istərdim ki…
Öyüməyə başlayır, qaça-qaça səhnədən
çıxır. Kiçik bir qız gəlir.
