Page 43 - "Xəzər"
P. 43
ilmiş mamırlı torpağın üstündə ucdantutma saçlarına, sivriləşən üz cizgilərinə baxanda 43
cinsi əlaqə – tanrıya qurban mərasimi utanır, çarəsizliyə qərq olurdu. O, fiziki 2016
keçirilməyə başlandı. Və onun da ruhu təzələnməyə, yenilənməyə meyil edir, hotelin
pozğunluq və ölümün şiddətini daddı. bərbərxanasına daha tez-tez girirdi. Kreslonun Tomas Mann. Venesiyada ölüm
söykənəcəyinə yayılaraq, çoxdanışan bərbərin
Bu yuxudan Aşenbax məğlub, heydən usta əlləri altında özünün güzgüdəki əksinə
düşmüş, iradəsini itirib şeytana uymuş əzab dolu nəzərlərlə baxırdı.
vəziyyətdə durdu. Artıq insanların diqqətli
baxışlarından qorxmurdu; şübhələri daha onu – Ağarıb, – ağzının bir tərəfiylə dedi.
qayğılandırmırdı. Onsuz da burdan qaçır, – Hə, bir az, – həmsöhbəti razılaşdı, –
dağılışırdılar. Çimərlikdəki kabinələrin çoxu demək gərəkdir ki, bir balaca diqqətsizlikdən,
boş idi, restoranda boş masalar getdikcə zahiri görkəminizə ciddi adamlarda anlaşılan,
artırdı, şəhərdə əcnəbiyə nadir hallarda rast amma bəyənilməyən biganəlikdəndir bu:
gələrdin. Həqiqət, görünür ki, işıq üzünə başqaları üçün bilmirəm, amma əhəmiyyətli
çıxmışdı, marağı olan insanların sözü bir yerə bir adam üçün təbii və qeyri-təbii şeylərdə
qoymasına baxmayaraq, panikanın qarşısını heç bir natamamlıq kompleksı olmamalıdır.
almaq daha mümkün deyildi. Lakin mirvari Əgər məntiqə söykənib, fikir yürütsək ki,
boyunbağılı xanım öz ailəsiylə hələ burda idi. xasiyyətdəki bu ciddilik dişlərə də aid edilsə,
Görəsən, şayiələr burdakıların qulaqlarına nə olardı – bu, çoxlarına gülməli gələr. Əslində
çatmamışdımı, yoxsa həddindən artıq vüqarlı, biz insanlar ruhumuzun, qəlbimizin hiss etdiyi
real təhlükə qarşısında qorxubilməz idilərmi? yaşdan böyük olmuruq və ağaran saçlarımız
Tadzio da burdaydı hələ. bəzən daha çox yalan deyir, nəinki zahiri
görünüşümüzə verdiyimiz kiçicik düzəlişlər.
Ehtirasından alışan Aşenbaxa hərdən elə Amma buna etinasızlıq göstərmək nədənsə,
gəlirdi ki, qaçqınlıq və ölüm onun ətrafında normal bir şey sayılır. Siz, cənab, heç şübhəsiz
maneçilik törədən nə varsa, hamısını sümürüb ki, saçınızı öz rənginə salmaq haqqına tam
aparacaq, o, gözəl Tadzio ilə bu adada tək maliksiniz. İcazə verərsiniz saçlarınızın öz
qalacaq. Səhərlər dəniz qırağında özünün rəngini qaytarım?
diqqətli, məsuliyyətsiz və qüssəli baxışları – Necə yəni? – Aşenbax soruşdu.
xəyallarının ünvanına zillənəndə, axşamın Onda bu bəlağətli adam müştərisinin
ala-toranında murdar ölümün pusqu quraraq, saçlarını iki cür – açıq və tünd suda yudu və
gəzib-dolaşdığı küçələrdə onu abırsızcasına saçları lap cavanlıqdakı kimi, zil qara oldu.
izləyəndə, ən ağlasığmaz və dəhşətli olanlar Sonra onları xüsusi maşa ilə yüngülcə
da ona – ağlabatan, mənəviyyat qanunları dalğalandırdı, arxaya çəkilib, gördüyü işin
isə – əhəmiyyətsiz gəlirdi. nəticəsinə yaxşı-yaxşı baxdı.
– İndi qalır dərinizi azacıq təravətlən-
Bütün sevənlər kimi, o da xoşa gəlmək dirmək, – dedi.
istəyir, bunun qeyri-mümkünlüyündən qorxaraq, Və portretini heç cür bitirə bilməyən bir
iztirab çəkirdi. O, öz kostyumu üçün şux rəssam kimi, tükənməz bir ehtirasla müştəri
rənglər, adamı cavan göstərən detallar seçir, üzərində bir-birinin ardınca əməliyyatlar
qiymətli daşlardan bəzəklər taxmağa, aparmağa girişdi. Kresloda yeri rahat olan
ətirlənməyə başlayırdı, öz bəzək-düzəyinə Aşenbax nəinki müqavimət göstərmək halında
gündə neçə dəfə bir aləm vaxt sərf edir, adam deyildi, bəlkə hələ bütün baş verənlərdən
içinə yaraşıqlı, həyəcanlı və ehtiraslı çıxırdı. ümidlənmiş, həvəslənmişdi, güzgüdə görürdü
Bu vəziyyətdə, misilsiz gəncliklə üz-üzə olan,
qocalmış bədəninə nifrət edirdi; çallaşan
cinsi əlaqə – tanrıya qurban mərasimi utanır, çarəsizliyə qərq olurdu. O, fiziki 2016
keçirilməyə başlandı. Və onun da ruhu təzələnməyə, yenilənməyə meyil edir, hotelin
pozğunluq və ölümün şiddətini daddı. bərbərxanasına daha tez-tez girirdi. Kreslonun Tomas Mann. Venesiyada ölüm
söykənəcəyinə yayılaraq, çoxdanışan bərbərin
Bu yuxudan Aşenbax məğlub, heydən usta əlləri altında özünün güzgüdəki əksinə
düşmüş, iradəsini itirib şeytana uymuş əzab dolu nəzərlərlə baxırdı.
vəziyyətdə durdu. Artıq insanların diqqətli
baxışlarından qorxmurdu; şübhələri daha onu – Ağarıb, – ağzının bir tərəfiylə dedi.
qayğılandırmırdı. Onsuz da burdan qaçır, – Hə, bir az, – həmsöhbəti razılaşdı, –
dağılışırdılar. Çimərlikdəki kabinələrin çoxu demək gərəkdir ki, bir balaca diqqətsizlikdən,
boş idi, restoranda boş masalar getdikcə zahiri görkəminizə ciddi adamlarda anlaşılan,
artırdı, şəhərdə əcnəbiyə nadir hallarda rast amma bəyənilməyən biganəlikdəndir bu:
gələrdin. Həqiqət, görünür ki, işıq üzünə başqaları üçün bilmirəm, amma əhəmiyyətli
çıxmışdı, marağı olan insanların sözü bir yerə bir adam üçün təbii və qeyri-təbii şeylərdə
qoymasına baxmayaraq, panikanın qarşısını heç bir natamamlıq kompleksı olmamalıdır.
almaq daha mümkün deyildi. Lakin mirvari Əgər məntiqə söykənib, fikir yürütsək ki,
boyunbağılı xanım öz ailəsiylə hələ burda idi. xasiyyətdəki bu ciddilik dişlərə də aid edilsə,
Görəsən, şayiələr burdakıların qulaqlarına nə olardı – bu, çoxlarına gülməli gələr. Əslində
çatmamışdımı, yoxsa həddindən artıq vüqarlı, biz insanlar ruhumuzun, qəlbimizin hiss etdiyi
real təhlükə qarşısında qorxubilməz idilərmi? yaşdan böyük olmuruq və ağaran saçlarımız
Tadzio da burdaydı hələ. bəzən daha çox yalan deyir, nəinki zahiri
görünüşümüzə verdiyimiz kiçicik düzəlişlər.
Ehtirasından alışan Aşenbaxa hərdən elə Amma buna etinasızlıq göstərmək nədənsə,
gəlirdi ki, qaçqınlıq və ölüm onun ətrafında normal bir şey sayılır. Siz, cənab, heç şübhəsiz
maneçilik törədən nə varsa, hamısını sümürüb ki, saçınızı öz rənginə salmaq haqqına tam
aparacaq, o, gözəl Tadzio ilə bu adada tək maliksiniz. İcazə verərsiniz saçlarınızın öz
qalacaq. Səhərlər dəniz qırağında özünün rəngini qaytarım?
diqqətli, məsuliyyətsiz və qüssəli baxışları – Necə yəni? – Aşenbax soruşdu.
xəyallarının ünvanına zillənəndə, axşamın Onda bu bəlağətli adam müştərisinin
ala-toranında murdar ölümün pusqu quraraq, saçlarını iki cür – açıq və tünd suda yudu və
gəzib-dolaşdığı küçələrdə onu abırsızcasına saçları lap cavanlıqdakı kimi, zil qara oldu.
izləyəndə, ən ağlasığmaz və dəhşətli olanlar Sonra onları xüsusi maşa ilə yüngülcə
da ona – ağlabatan, mənəviyyat qanunları dalğalandırdı, arxaya çəkilib, gördüyü işin
isə – əhəmiyyətsiz gəlirdi. nəticəsinə yaxşı-yaxşı baxdı.
– İndi qalır dərinizi azacıq təravətlən-
Bütün sevənlər kimi, o da xoşa gəlmək dirmək, – dedi.
istəyir, bunun qeyri-mümkünlüyündən qorxaraq, Və portretini heç cür bitirə bilməyən bir
iztirab çəkirdi. O, öz kostyumu üçün şux rəssam kimi, tükənməz bir ehtirasla müştəri
rənglər, adamı cavan göstərən detallar seçir, üzərində bir-birinin ardınca əməliyyatlar
qiymətli daşlardan bəzəklər taxmağa, aparmağa girişdi. Kresloda yeri rahat olan
ətirlənməyə başlayırdı, öz bəzək-düzəyinə Aşenbax nəinki müqavimət göstərmək halında
gündə neçə dəfə bir aləm vaxt sərf edir, adam deyildi, bəlkə hələ bütün baş verənlərdən
içinə yaraşıqlı, həyəcanlı və ehtiraslı çıxırdı. ümidlənmiş, həvəslənmişdi, güzgüdə görürdü
Bu vəziyyətdə, misilsiz gəncliklə üz-üzə olan,
qocalmış bədəninə nifrət edirdi; çallaşan
