Page 122 - "Xəzər"
P. 122
Erik-Emmanuel Şmitt Tərcümə: Etimad Başkeçid
Oskar və Çəhrayı
xanım
(roman)
Daniel Daryöya ithaf olunur
122 Əziz Tanrı!
2016 Adım Oskardır. On yaşım var, pişiyimizi,
itimizi və bütün evimizi yandırmışam (deyəsən,
Erik-Emmanuel Şmitt. Oskar və Çəhrayı xanım yanğında qızıl balıqlar da qızardı), sənə birinci üstəlik, əlinin altında həmişə Bekon, Eynşteyn
dəfədir yazıram, ona görə ki, dərslərdən başım və ya Popkorn kimi dostların olur. Bir sözlə,
açılmırdı. yaxşı xəstəsənsə, xəstəxana – əsl kef çəkməli
Əvvəlcədən deyim ki, yazılı çalışmalardan yerdir.
zəhləm gedir. Açığı, məcbur olmasam yaz-
maram. Ona görə ki, bər-bəzəkli sözlər mənlik Ancaq mən artıq yaxşı xəstə deyiləm.
deyil. Yazı-pozu – maraqlı yalan-palandı, bir Mənə sümük iliyi köçürüləndən sonra hiss
sözlə, böyüklərin işidir. edirəm ki, daha onların xoşuna gəlmirəm. Bu
Sübut eləyə bilərəm. Məsələn, mənim gün səhər doktor Düsseldorf məni yoxladı,
məktubumun əvvəlini götürək: “Adım Oskardır. deyəsən, o da məndən narazıdır. Mənə elə
On yaşım var, pişiyimizi, itimizi və bütün baxırdı, elə bil nəsə pis iş tutmuşam. Amma
evimizi yandırmışam (deyəsən, yanğında qızıl əməliyyat olunanda özümü yaxşı aparmağa
balıqlar da qızardı), sənə birinci dəfədir yazıram, çalışırdım – doktorlar məni yuxuya verəndə
ona görə ki, dərslərdən başım açılmırdı”. Eyni cınqırımı da çıxarmadım, heç inildəmədim də,
uğurla belə də yaza bilərdim: “Məni Yumurtabaş baxmayraq ki, bərk ağrıyırdım. Verdikləri
deyə çağırırlar, mənə yeddi yaşdan çox ver- dərmanların hamısını sakitcə içdim. Sözün
məzsən, xəstəxanada yaşayıram, çünki düzü, hərdən doktor Düsseldorfun üzünə
xərçəng xəstəsiyəm, indiyəcən heç vaxt sənə qayıtmaq istəyirəm, istəyirəm deyəm ki, “günah
üz tutmamışam, ona görə ki, ümumiyyətlə, səndədir, məni yaxşı əməliyyat etməmisən”.
sənin varlığına inanmıram”. Ancaq hər dəfə elə yazıq-yazıq baxır ki, ona
Ancaq belə yazsaydım, işlər korlanacaqdı, heç nə deyə bilmirəm. Doktor Düsseldorf
mənə heç bir marağın qalmayacaqdı. Ancaq kədərli baxışlarını gizlədə bilmir, ancaq təmkinli
bu, mənə lazım deyil, əksinə, istəyirəm ki, olmağa çalışır. Onda özümü daha çox gü-
işlərimlə maraqlanasan.
Mənə sənin köməyin lazımdır, vaxt tapıb
maraqlansan, şad olaram.
Qoy hər şeyi sənə izah eləyim. Xəstəxana
– əla yerdir, burada nə qədər desən kefikök
böyüklər var, onlar çox hündürdən danışır,
oyuncaqların əlindən tərpənmək olmur, çəhrayı
xalalar uşaqlarla oynamaqdan ötrü sinov gedir,
Oskar və Çəhrayı
xanım
(roman)
Daniel Daryöya ithaf olunur
122 Əziz Tanrı!
2016 Adım Oskardır. On yaşım var, pişiyimizi,
itimizi və bütün evimizi yandırmışam (deyəsən,
Erik-Emmanuel Şmitt. Oskar və Çəhrayı xanım yanğında qızıl balıqlar da qızardı), sənə birinci üstəlik, əlinin altında həmişə Bekon, Eynşteyn
dəfədir yazıram, ona görə ki, dərslərdən başım və ya Popkorn kimi dostların olur. Bir sözlə,
açılmırdı. yaxşı xəstəsənsə, xəstəxana – əsl kef çəkməli
Əvvəlcədən deyim ki, yazılı çalışmalardan yerdir.
zəhləm gedir. Açığı, məcbur olmasam yaz-
maram. Ona görə ki, bər-bəzəkli sözlər mənlik Ancaq mən artıq yaxşı xəstə deyiləm.
deyil. Yazı-pozu – maraqlı yalan-palandı, bir Mənə sümük iliyi köçürüləndən sonra hiss
sözlə, böyüklərin işidir. edirəm ki, daha onların xoşuna gəlmirəm. Bu
Sübut eləyə bilərəm. Məsələn, mənim gün səhər doktor Düsseldorf məni yoxladı,
məktubumun əvvəlini götürək: “Adım Oskardır. deyəsən, o da məndən narazıdır. Mənə elə
On yaşım var, pişiyimizi, itimizi və bütün baxırdı, elə bil nəsə pis iş tutmuşam. Amma
evimizi yandırmışam (deyəsən, yanğında qızıl əməliyyat olunanda özümü yaxşı aparmağa
balıqlar da qızardı), sənə birinci dəfədir yazıram, çalışırdım – doktorlar məni yuxuya verəndə
ona görə ki, dərslərdən başım açılmırdı”. Eyni cınqırımı da çıxarmadım, heç inildəmədim də,
uğurla belə də yaza bilərdim: “Məni Yumurtabaş baxmayraq ki, bərk ağrıyırdım. Verdikləri
deyə çağırırlar, mənə yeddi yaşdan çox ver- dərmanların hamısını sakitcə içdim. Sözün
məzsən, xəstəxanada yaşayıram, çünki düzü, hərdən doktor Düsseldorfun üzünə
xərçəng xəstəsiyəm, indiyəcən heç vaxt sənə qayıtmaq istəyirəm, istəyirəm deyəm ki, “günah
üz tutmamışam, ona görə ki, ümumiyyətlə, səndədir, məni yaxşı əməliyyat etməmisən”.
sənin varlığına inanmıram”. Ancaq hər dəfə elə yazıq-yazıq baxır ki, ona
Ancaq belə yazsaydım, işlər korlanacaqdı, heç nə deyə bilmirəm. Doktor Düsseldorf
mənə heç bir marağın qalmayacaqdı. Ancaq kədərli baxışlarını gizlədə bilmir, ancaq təmkinli
bu, mənə lazım deyil, əksinə, istəyirəm ki, olmağa çalışır. Onda özümü daha çox gü-
işlərimlə maraqlanasan.
Mənə sənin köməyin lazımdır, vaxt tapıb
maraqlansan, şad olaram.
Qoy hər şeyi sənə izah eləyim. Xəstəxana
– əla yerdir, burada nə qədər desən kefikök
böyüklər var, onlar çox hündürdən danışır,
oyuncaqların əlindən tərpənmək olmur, çəhrayı
xalalar uşaqlarla oynamaqdan ötrü sinov gedir,
