Page 102 - "Xəzər"
P. 102
xəbərsiz yatırdılar, amma Tyotaro gözlərini – Hə, – İti cavab verdi.
2016 açıb soruşdu: Bir az fikrə gedəndən sonra qapıçı dedi:
– Sən bir işə bax, indi uşaqlar da
Sonuncu cümlə – Bacı, məgər artıq səhər açılıb? hakimiyyətdən qorxub eləmirlər. Hakim sizi
İti onu susdurmağa çalışdı: qəbul etməyəcək, gedin evə. – Və pəncərəni
– Hələ tezdi, yat. Bacıların atamızın işi bağladı. Matsu qorxdu.
üçün gedirlər. – Bacı, o elə hirslidir ki. Gəl gedək evə.
– Mən də sizinlə gedəcəyəm, – Tyotaro – Eybi yox, qoy hirslənsin, biz heç yana
dedi. gedən deyilik. Mən nə edirəmsə, sən də onu
– Onda geyin. Düzdür, sən hələ bala- elə. – İti darvazanın qarşısında yerə oturdu,
casan, amma balaca olsan da kişisən, bizə Matsu və Tyotaro da onun yanında özlərinə
dayaq olarsan. yer elədilər.
Anası uşaqların səsini eşidib yerində çevril- Uşaqlar xeyli gözlədilər. Nəhayət, rəzə
di, ancaq oyanmadı. cırıldadı və qapıçı darvazanı açdı.
Xoruzun ikinci banı eşidiləndə üç uşaq İti həyətə girdi, Matsu və Tyotaro da onun
xəlvəti yola düzəldilər. Səhər tezdən hava dalınca düşdülər. İti özünü elə sakit aparırdı
şaxtalı idi. Onların qarşısına əlində fənər və ki, qapıçı nə edəcəyini heç də dərhal anlamadı.
qarovulçu şax-şaxı tutan qoca gözətçi çıxdı. O, İti divanxananın binasına yaxınlaşan vaxt
İti ondan şəhər divanxanasına necə gedə özünə gəldi:
biləcəklərini soruşdu. Mehriban qoca bu ay – Hey, hey!
işlərin icrasına baxan Qərb hakiminin İti dayandı.
iqamətgahının harada olduğunu onlara izah – Hara? Sizə deyildi axı, evinizə gedin.
etdi. – Biz əfv ərizəsi verməliyik.
O vaxtlar Osakanın Şərq hissəsi İnaqaki – Sən bir bunun tərsliyinə bax. Dedim,
Avadzino kami Tanenobu, Qərb hissəsi Sasa "olmaz", geri qayıdın.
Matasiro Narimune tərəfindən idarə olunurdu. Uşaqlar darvazaya tərəf geri dönməyə
On birinci ayda məhz Sasanın növbəsi idi. hazırlaşan vaxt divanxananın kandarında bir
Qocanın izahlarını dinləyən Tyotaro dedi: dəstə keşikçi göründü.
– Mən bilirəm ora hardadır – və bacıları – Burda nə baş verir? – onlar uşaqları
onun dalınca düşdülər. Uşaqlar Qərb dövrəyə alıb soruşdular. İti sanki elə bunu
divanxanasına çatanda məlum oldu ki, darvaza gözləyirdi; o, diz çöküb qoltuğundan əfv ərizəsini
bağlıdır. Qapıçının pəncərəsini axtarıb tapan çıxardı və onu yanında dayanan keşikçiyə
İti onu hayladı. Pəncərə açıldı və təxminən uzatdı. Matsu və Tyotaro da diz çöküb təzim
qırx yaşı olan qapıçı soruşdu: etdilər. Keşikçi təəccüb içində onlara baxırdı.
– Bu nə səs-küydü? – Bu əfv ərizəsidir, – İti dedi. Qapıçı isə
İti nəzakətlə ona təzim etdi: əlavə elədi:
– Biz cənab hakimə əfv ərizəsi gətirmişik. – Kidzu çayının mənsəbi yanında üç günlük
Qapıçı, deyəsən, onu düz-əməlli anlamadı; rüsvayçılıq dirəyinə bağlanan Katsuraya
İti bir daha ona nəyə görə gəldiklərini izah Tarobenin uşaqları atalarının əfv olunmasını
etdi. Nəhayət, qapıçı məsələni anlayıb dedi: istəyirlər.
– Cənab hakim uşaqları qəbul etmir, qoy Keşikçi tabeçiliyindəkilərə baxdı:
valideynləriniz gəlsin. – Neynək, baxmaq lazım gələcək. – Ona
– Bizim atamızı sabah edam edəcəklər, heç kim etiraz etmədi. O, İtinin əfv ərizəsini
biz onun işinə görə gəlmişik. alıb qapıdan içəri girdi.
– Sabah edam edəcəklər? Deməli, sən
Katsuraya Tarobenin qızısan?
   97   98   99   100   101   102   103   104   105   106   107