Page 70 - "Xəzər" 4/2016
P. 70
Aylar keçir! Vaxt yaxınlaşır! Beşik, liyik? Məgər Hauptmann yüz verməmişdi?

körpə üçün paltarlar alınmalıdır. O qədər Gənc qadın tezliklə ayağa qalxdı. Ah,

alınası şey var idi ki... Cənab Lüdviq o, yenə də balaca qız kimiydi, beli buğda

bütün günü mağazalara qaçırdı. Buğda- saplağı kimi incəydi. Bənizi avazımış olsa

nınsa qiyməti qalxmışdı. Ağır dövr gəlirdi. da, bu, ona yaraşırdı. Qayınatası gəlir və

Nə tərcümə vardı, nə də korrektə işi. bir də Lüdviqlə təkbətək danışır.

Adamlar lap materialist olmuşdular. Kitab- – Daha ağıllı ol və bir müddət uşaq

zad oxumur, pullarına yalnız yemək alır- fikrinə düşmə, yoxsa lüt-üryan qalarsan.

dılar. Bu necə yaramaz, necə bayağı zə- Bu nə söhbət idi ata edirdi? Məgər o,

manəydi! Həyat idealı itir, hətta bir cüt evli deyil? Məgər onlar bir-birini sevmirlər?
qaratoyuğu da iki krondan aşağı almaq Uşaqları olmamalıdır ki?
mümkün deyildi. Faytonçular daha assis-
– Әlbəttə, ancaq uşaqlar üçün yeməyə
tentləri zooparka havayı aparmaq istə- çörək də olmalıdır. Sevmək, oynamaq,
mirdilər, çünki onların da arvad-uşağı var yatağa girmək, əylənmək – bütün cavanlar
idi. Hətta Kremer də satdığı malın pulunu
70 istəyir. Ah, bu realistlər! bunu istəyirlər. Bəs məsuliyyət?!
Qayınata da materialist olmuşdu. Bu
Vaxt gəlib çatır. Gecədir. O, geyinir və
2016 mamaçanı gətirməkçün qaçır. Arvadı zahı nə zillətli bir zəmanəydi! Bütün ideallar
yatağında olarkən dəhlizə çıxıb kreditorları alt-üst olmuşdu!
Evinə sanki bomba qoymuşdular.
qarşılamalı olur. Sonrasa qızını qucağına
alır! Bu zaman ağlayır. Çünki məsuliyyəti Məhəbbətsə yaşayırdı, çünki güclü idi,
hiss edir. Bu, onun daşıya bilməyəcəyi gənclərinsə ürəyi yumşaqdı. Ancaq
ağır bir məsuliyyətdir və o, bunu bilir. məhkəmə rəhmdil deyildi. Borclar qapını

Ancaq əsəbləri pozulub. Tərcümə almışdı, kəsdirmişdi, iflasa doğru gedirdilər. On-

Avqust Strindberq. Məhəbbət və çörək ancaq heç cür oturub işləyə bilmirdi, çünki dansa, borca düşmək yaxşıdır. Qayınatası

elə hey mağazalara qaçmalı olurdu. böyük bir köç arabası ilə gəldi ki, qızını

Şəhərə gəlmiş qayınatasına xoş xəbəri və nəvəsini yığışdırıb aparmaq üçün

çatdırmağa tələsirdi: kürəkəninə, borclarını ödəyib çörəkpulu

– Ata olmuşam. qazanmayana qədər gözə görünməyi

Yaxşı. Bəs uşağı saxlamağa çörəyin qadağan elədi. Qızına heç nə demədi,

var? ancaq onu evə aparanda özünü, qaçırılmış

– Yox. Hal-hazırda yox. Qayınata, qızını evə qaytaran ata kimi hiss edirdi.

kömək etməlisən! O, öz zavallı qızını birilliyə gənc bir kişiyə

– Hə, indilik! Sonra isə yox. etibar etmiş, indi isə onu “rüsvayçılıqla”

İndisə gənc qadın onun bazardan geri almışdı. Qadın, təbii ki, əri ilə qalmaq

aldığı toyuqları yeməliydi, şüşəsi altı kron isəyərdi, ancaq o, uşağı ilə küçədə yaşaya

olan “johanissberger”i də içməliydi. Әsl bilməzdi!

“johanissberger” idi. Cənab Lüdviqsə qalıb evinin necə

Sonra mamaça da yüz kronunu alır. talan olunmasına baxmağa məcbur oldu.

Nəyə görə biz başqalarından az vermə- Lakin əgər o, evin pulunu ödəməmişdisə,
   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75