Page 66 - "Xəzər" 4/2016
P. 66
olan” on siyirtməli yazı stolu da, böyük Heeeyyy, özünü elə güclü hiss edir ki!
güzgülü trümo, kreslolar, bufet və yemək Gələcəyin bir dağ kimi üstünə gəldiyini
stolu da buradaydı. Otağa baxanda “sanki, görür. Ancaq o, bu dağa üfürəcək və dağ
həqiqətən, burada xeyli adam yaşayır” ovulub bir ovuc torpaq kimi onun ayaqları
təsəvvürü yaranırdı və onlar qamış stulların altına töküləcək, zərif qadınını qucağına
narahatlıq yaratdığı bu yemək otağıyla nə alıb tüstü bacalarının və damların üzə-
edəcəklərini bilmirdilər. rindən uçub-keçəcək.
Beləliklə, şənbə günü axşam toy oldu! Sonra otağa səpələnmiş əyin-başını
Səhər isə bazar günüydü! İlahi, həyat necə yığır. Qalstukunu şəkil çərçivəsinin üstün-
də gözəldir! Evli olmaq nə gözəl imiş! dən tapır. Qalstuk sanki ağ kəpənək kimi
Sən demə, bəşəriyyətin ən gözəl kəşfi ora yapışıb.
nikah imiş! Nə istəyirsən, elə. Sonrasa Mətbəxə keçir. Təzə mis qazanlar və
valideynlər, bacı-qardaşlar gəlir, üstəlik, yenicə qalaylanmış tavalar necə də
adamı təbrik də edirlər! parıldayır! Xidmətçi qızı oyadır və özlü-
Səhər saat doqquz olsa da, yataq ota- yündə alt paltarında qarşısında peyda
ğı hələ də qaranlıqdır. O, pəncərə pərdə- olan qızın çılpaqlığının onu vəcdə gətir-
66 lərini açıb gün işığını içəri buraxmaq mədiyinə heyrətlənir. Onun daha hansı
istəmir, əksinə, lampanı yandırır və onun cinsdə olmasının heç bir fərqi yoxdur.
2016 sehrli işığı mavi yorğanların və azca Çünki onun üçün yalnız bir qadın mövcud-
əzilmiş ağ döşəkağılarının üstünə düşür. dur! Özünü uşaqları qarşısında durmuş
Zərif qadın yataqda elə bəxtəvər əzginliklə ata kimi ismətli hiss edir və qıza aşağıdakı
yatıb ki, sanki ömründə yatıb yuxusunu restorana gedib səhər yeməyi sifariş etmək
Avqust Strindberq. Məhəbbət və çörək aldığı ilk gecədi. Bazar günü olduğundan, üçün göstəriş verir. Özü də yemək
küçədən maşınlar keçmir, kilsə zəngləri yubanmamalıdır: Burqund şərabı və
elə zəngulə vurur ki, sanki bütün dünyaya “pivəsi”!
səslənərək qadın və kişinin yarandığına
görə minnətdarlıq və həmd etmək istəyirlər. – Restoran sahibi özü yaxşı bilir. Mənim
O, qadının qulağına üzünü ona sarı çevirsin salamımı da ona çatdırın.
deyə pıçıldayır, çünki bayıra çıxıb səhər
yeməyi sifariş verməyə hazırlaşır. Qadın Bu işlər tamamlandıqdan sonra yataq
başını balışların içində gizlədir. O, otağına tərəf gedib qapını tıqqıldadır:
pijamasını geyinib əyninə bir şey keçir-
məkçün şirmanın arxasına keçir. – Gələ bilərəm?
İçəridən incə bir səs gəlir:
Sonra isə o biri otağa gedir. Günəşin – Yox, əzizim, bir dəqiqə gözlə!
Süfrəni özü açır. Səhər yeməyi gəldik-
də, onu təzə qab-qacağa qoyur. Sonrasa
pəncərədən süzülən şüası döşəmədə salfetləri səliqəylə yerləşdirir, şərab
geniş, işıqlı bir cığır açıb. O, bu an bayırda qədəhlərini silib parıldadır. Gəlin çələngini
yaz, yay, payız, yoxsa qış olduğunu bilmir. qadının boşqabının qarşısındakı stəkana
Bircə onu bilir ki, bazar günüdür! Subay qoyur. Nəhayət, qadın toxunma ətəkdə
vaxtlarının dəhşətli bir qaranlıq kimi ötüşüb- yataq otağından çıxanda, günəş onun
keçdiyini hiss edir, evində öz ata ocağının gözünü qamaşdırır. Başı azacıq fırlanır,
ilıq nəfəsini, elə o anda da gələcək uşaq- lap azacıq, belə ki, oğlan onu səhər ye-
larının ətrini duyur. məyi düzülmüş stolun yanında duran kres-
güzgülü trümo, kreslolar, bufet və yemək Gələcəyin bir dağ kimi üstünə gəldiyini
stolu da buradaydı. Otağa baxanda “sanki, görür. Ancaq o, bu dağa üfürəcək və dağ
həqiqətən, burada xeyli adam yaşayır” ovulub bir ovuc torpaq kimi onun ayaqları
təsəvvürü yaranırdı və onlar qamış stulların altına töküləcək, zərif qadınını qucağına
narahatlıq yaratdığı bu yemək otağıyla nə alıb tüstü bacalarının və damların üzə-
edəcəklərini bilmirdilər. rindən uçub-keçəcək.
Beləliklə, şənbə günü axşam toy oldu! Sonra otağa səpələnmiş əyin-başını
Səhər isə bazar günüydü! İlahi, həyat necə yığır. Qalstukunu şəkil çərçivəsinin üstün-
də gözəldir! Evli olmaq nə gözəl imiş! dən tapır. Qalstuk sanki ağ kəpənək kimi
Sən demə, bəşəriyyətin ən gözəl kəşfi ora yapışıb.
nikah imiş! Nə istəyirsən, elə. Sonrasa Mətbəxə keçir. Təzə mis qazanlar və
valideynlər, bacı-qardaşlar gəlir, üstəlik, yenicə qalaylanmış tavalar necə də
adamı təbrik də edirlər! parıldayır! Xidmətçi qızı oyadır və özlü-
Səhər saat doqquz olsa da, yataq ota- yündə alt paltarında qarşısında peyda
ğı hələ də qaranlıqdır. O, pəncərə pərdə- olan qızın çılpaqlığının onu vəcdə gətir-
66 lərini açıb gün işığını içəri buraxmaq mədiyinə heyrətlənir. Onun daha hansı
istəmir, əksinə, lampanı yandırır və onun cinsdə olmasının heç bir fərqi yoxdur.
2016 sehrli işığı mavi yorğanların və azca Çünki onun üçün yalnız bir qadın mövcud-
əzilmiş ağ döşəkağılarının üstünə düşür. dur! Özünü uşaqları qarşısında durmuş
Zərif qadın yataqda elə bəxtəvər əzginliklə ata kimi ismətli hiss edir və qıza aşağıdakı
yatıb ki, sanki ömründə yatıb yuxusunu restorana gedib səhər yeməyi sifariş etmək
Avqust Strindberq. Məhəbbət və çörək aldığı ilk gecədi. Bazar günü olduğundan, üçün göstəriş verir. Özü də yemək
küçədən maşınlar keçmir, kilsə zəngləri yubanmamalıdır: Burqund şərabı və
elə zəngulə vurur ki, sanki bütün dünyaya “pivəsi”!
səslənərək qadın və kişinin yarandığına
görə minnətdarlıq və həmd etmək istəyirlər. – Restoran sahibi özü yaxşı bilir. Mənim
O, qadının qulağına üzünü ona sarı çevirsin salamımı da ona çatdırın.
deyə pıçıldayır, çünki bayıra çıxıb səhər
yeməyi sifariş verməyə hazırlaşır. Qadın Bu işlər tamamlandıqdan sonra yataq
başını balışların içində gizlədir. O, otağına tərəf gedib qapını tıqqıldadır:
pijamasını geyinib əyninə bir şey keçir-
məkçün şirmanın arxasına keçir. – Gələ bilərəm?
İçəridən incə bir səs gəlir:
Sonra isə o biri otağa gedir. Günəşin – Yox, əzizim, bir dəqiqə gözlə!
Süfrəni özü açır. Səhər yeməyi gəldik-
də, onu təzə qab-qacağa qoyur. Sonrasa
pəncərədən süzülən şüası döşəmədə salfetləri səliqəylə yerləşdirir, şərab
geniş, işıqlı bir cığır açıb. O, bu an bayırda qədəhlərini silib parıldadır. Gəlin çələngini
yaz, yay, payız, yoxsa qış olduğunu bilmir. qadının boşqabının qarşısındakı stəkana
Bircə onu bilir ki, bazar günüdür! Subay qoyur. Nəhayət, qadın toxunma ətəkdə
vaxtlarının dəhşətli bir qaranlıq kimi ötüşüb- yataq otağından çıxanda, günəş onun
keçdiyini hiss edir, evində öz ata ocağının gözünü qamaşdırır. Başı azacıq fırlanır,
ilıq nəfəsini, elə o anda da gələcək uşaq- lap azacıq, belə ki, oğlan onu səhər ye-
larının ətrini duyur. məyi düzülmüş stolun yanında duran kres-