Page 75 - "Xəzər" 4/2016
P. 75
rdü. Kainatın nəhayətsiz genişliyində Eyni cümləni aramla təkrarladım. O, 75
materiyanın bütün kombinasiyaları artıq sözlərimi başa düşəndən sonra göz 2016
mövcuddur. Bütün qatışıqlar, xəlitələr mə- bəbəkləri daha da genişləndi.
lumdur. Coşqun kosmik kataklizmlərdə Pavel Vejinov. Mənim ilk günüm
materiya və antimateriya dəfələrlə üz-üzə – Necə yəni, başqa planetdən? –
gəlib, toqquşub. Amma Driyadan və kiçik təəccüblə soruşdu, – buraya necə gəlib-
ulduz – Tirondan olan iki insan, ilk dəfəydi düşmüsünüz?
ki, görüşürdülər.
Rahat nəfəs aldım: görünür, bu planetin
Yox, onlar hələ görüşməmişdilər: hələ insanları, heç bir kənar vasitəçinin köməyi
ki, mən onu görürdüm, o isə – yox. İricüs- olmadan, birbaşa telepatik əlaqə yarada
səli adam idi, kişiyə oxşayırdı. Saçı uzun bilirlər.
idi – bu, insan irqinin hələ cavan olduğuna
dəlalət edirdi. Yaraşıqlı, gözəl sifətinə – Bilmirəm, məni başa düşəcəksinizmi,
baxanda, mehriban, ağıllı adam təsiri – dedim, – mən buraya kosmik gəmidə
bağışlayırdı. Әynindəki yüngül paltarda gəlməmişəm, keçib-gəldiyim hava məka-
sərbəst hərəkət edirdi. Həyəcanımı birtəhər nını məhv etməklə bu yolu qət etmişəm…
boğub, kiçik həyətin ortasına doğru Siz fəzanın sıfır həddi barədə eşitmisiniz?
addımladım. Kişi dönüb, mənə baxdı –
təəccüblü baxışlarından hiss olunurdu ki, – Hə, əlbəttə…
əməlli-başlı karıxıb. – Bəs, bundan istifadə edirsiniz?
– Hələ ki, yalnız laboratoriya şəraitində.
– Burda nə işin var, ay uşaq? – o, – Әla! – həyəcanla səsləndim. – Az iş
ucadan soruşdu. görməmisiniz!
O, təəccüblü baxışlarını üzümdən
Onun nə üçün bu qədər təəccüblən- çəkmirdi. Mənə inanmaq istəməsə də,
diyini yaxşı başa düşürdüm!.. Qarşısında xarici görkəmim dediklərimi təsdiqləyirdi.
özünə bənzəyən, eyni zamanda, fərqli bir – Orada niyə dayanmısınız? – insan
varlıq görürdü. Boyuma görə, doğrudan soruşdu, – yaxın gəlin, qorxmayın.
da, kiçik oğlana oxşayırdım. Şübhəsiz, Sadəlöhcəsinə ona yaxınlaşdım – hələ
burada təəccüblü heç nə yoxdur, amma də başım dumanlıydı, sərxoş kimiydim,
mənim girdə, çəhrayı-sarı rəngə çalan nə etdiyimin fərqində deyildim.
sifətimə, cilalanmış taxtaya oxşayan daz – Bu planetdə rastlaşdığım ilk
başıma baxanda, nə fikirləşdiyini təsəvvü- adamsınız.
rümə gətirə bilmirəm. – Doğrudan? Elə isə bir qadın kimi,
çox məmnunam…
– Mən uşaq deyiləm! – onun kimi uca – Siz qadınsınız?! – təəccüblə so-
səslə cavab verdim. – Böyük adamam… ruşdum.
başqa planetdən gəlmişəm. – Bəs nə bilmişdiniz?
– Bağışlayın, üzr istəyirəm, – tamamilə
Yaxşı bilirdim ki, nə dediyimi başa karıxmışdım, – bizim qadınlarla kişilər bir-
düşməyəcək, amma fikirlərimi oxuyub, birinə çox oxşayır… Amma, yenə də, belə
obrazlar şəklinə salacağına ümid edirdim. səhvə yol verməməliydim.
O, diqqətlə üzümə dikildi. – Biz də sizin kimiyik… Amma siz,
yəqin ki, kişisiniz?
– Təkrar eləyə bilərsiniz? – nəhayət,
sakit, ciddi səslə dedi.
materiyanın bütün kombinasiyaları artıq sözlərimi başa düşəndən sonra göz 2016
mövcuddur. Bütün qatışıqlar, xəlitələr mə- bəbəkləri daha da genişləndi.
lumdur. Coşqun kosmik kataklizmlərdə Pavel Vejinov. Mənim ilk günüm
materiya və antimateriya dəfələrlə üz-üzə – Necə yəni, başqa planetdən? –
gəlib, toqquşub. Amma Driyadan və kiçik təəccüblə soruşdu, – buraya necə gəlib-
ulduz – Tirondan olan iki insan, ilk dəfəydi düşmüsünüz?
ki, görüşürdülər.
Rahat nəfəs aldım: görünür, bu planetin
Yox, onlar hələ görüşməmişdilər: hələ insanları, heç bir kənar vasitəçinin köməyi
ki, mən onu görürdüm, o isə – yox. İricüs- olmadan, birbaşa telepatik əlaqə yarada
səli adam idi, kişiyə oxşayırdı. Saçı uzun bilirlər.
idi – bu, insan irqinin hələ cavan olduğuna
dəlalət edirdi. Yaraşıqlı, gözəl sifətinə – Bilmirəm, məni başa düşəcəksinizmi,
baxanda, mehriban, ağıllı adam təsiri – dedim, – mən buraya kosmik gəmidə
bağışlayırdı. Әynindəki yüngül paltarda gəlməmişəm, keçib-gəldiyim hava məka-
sərbəst hərəkət edirdi. Həyəcanımı birtəhər nını məhv etməklə bu yolu qət etmişəm…
boğub, kiçik həyətin ortasına doğru Siz fəzanın sıfır həddi barədə eşitmisiniz?
addımladım. Kişi dönüb, mənə baxdı –
təəccüblü baxışlarından hiss olunurdu ki, – Hə, əlbəttə…
əməlli-başlı karıxıb. – Bəs, bundan istifadə edirsiniz?
– Hələ ki, yalnız laboratoriya şəraitində.
– Burda nə işin var, ay uşaq? – o, – Әla! – həyəcanla səsləndim. – Az iş
ucadan soruşdu. görməmisiniz!
O, təəccüblü baxışlarını üzümdən
Onun nə üçün bu qədər təəccüblən- çəkmirdi. Mənə inanmaq istəməsə də,
diyini yaxşı başa düşürdüm!.. Qarşısında xarici görkəmim dediklərimi təsdiqləyirdi.
özünə bənzəyən, eyni zamanda, fərqli bir – Orada niyə dayanmısınız? – insan
varlıq görürdü. Boyuma görə, doğrudan soruşdu, – yaxın gəlin, qorxmayın.
da, kiçik oğlana oxşayırdım. Şübhəsiz, Sadəlöhcəsinə ona yaxınlaşdım – hələ
burada təəccüblü heç nə yoxdur, amma də başım dumanlıydı, sərxoş kimiydim,
mənim girdə, çəhrayı-sarı rəngə çalan nə etdiyimin fərqində deyildim.
sifətimə, cilalanmış taxtaya oxşayan daz – Bu planetdə rastlaşdığım ilk
başıma baxanda, nə fikirləşdiyini təsəvvü- adamsınız.
rümə gətirə bilmirəm. – Doğrudan? Elə isə bir qadın kimi,
çox məmnunam…
– Mən uşaq deyiləm! – onun kimi uca – Siz qadınsınız?! – təəccüblə so-
səslə cavab verdim. – Böyük adamam… ruşdum.
başqa planetdən gəlmişəm. – Bəs nə bilmişdiniz?
– Bağışlayın, üzr istəyirəm, – tamamilə
Yaxşı bilirdim ki, nə dediyimi başa karıxmışdım, – bizim qadınlarla kişilər bir-
düşməyəcək, amma fikirlərimi oxuyub, birinə çox oxşayır… Amma, yenə də, belə
obrazlar şəklinə salacağına ümid edirdim. səhvə yol verməməliydim.
O, diqqətlə üzümə dikildi. – Biz də sizin kimiyik… Amma siz,
yəqin ki, kişisiniz?
– Təkrar eləyə bilərsiniz? – nəhayət,
sakit, ciddi səslə dedi.
