Page 36 - "Xəzər" 4/2016
P. 36
O, görünən o məkanda bir-birini əvəz baxdı, yəni mən sözümü deyəndən sonra
edən xatirə və epizodlardakı görüntülərin, bu nə təkiddi belə?
hadisələrin, o məkandakı missiyaların mənasını Həmişə belə anlarda – Xacə Әbdül
dərk etməyə çalışırdı və bu, ONU hər dəfə də Rəhman isə çalışırdı ki, belə anlar olmasın,
heyrətamiz bir mənasızlığa gətirib çıxarırdı… ancaq hərdənbir olanda, olurdu – Xacəyə
elə gəlirdi ki, ona Vəliəhd yox, Vəliəhdin
gözləri ilə əmisi Ağa Məhəmməd Şah
17 baxır və bu baxışdakı soyuqluq isti havalar-
da da ilan baxışlarının soyuqluğu kimi
Xacə Әbdül Rəhman, Vəliəhdin qula- Xacəni daxilən titrədirdi.
Vəliəhd daha da iti addımlarla irəlilədi.
ğına üç kəlmə pıçıldamışdı:
Elə bil Haramı düzündə daha qara
“– Sərdarın başını gətiriblər” və bu üç
kəlmə Abbas Mirzəni silkələyib dünyanın qarğa qalmırdı, hamısı hər gün sübh
gözəl bir yuxusundan – Sarı Çoban Qızı tezdən bir yerə yığışıb, qarıldaya-qarıldaya
düşərgənin yeməkxana çadırlarını dövrəyə
yuxusundan oyatmışdı.
alırdılar və onların soyuq qış günləri o
36 Kiçik xəzinədarlıq çadırı ilə Vəliəhdin çadırlardan eşiyə atılan azuqə qalıqlarını,
böyük çadırı arasında 250-300 qəzlik bir yemək artıqlarını təpişdirməyi, yəqin ki, o
2016 məsafə var idi və Abbas Mirzə şəxsi tərəflərin heç bir qara qarğa nəslinə nəsib
mühafizəçilərinin əhatəsində topuqdan olmamışdı. Hələ tamam açılmamış o
yuxarı qalxan qarı xırçıldada-xırçıldada soyuq qış səhəri Böyük Rus Sərdarının
iri addımlarla xəzinədarlıq çadırına tərəf başının kəsilib gətirilməsini, elə bil o qara
gedəndə artıq bilirdi ki, Hüseynqulu xan qarğa qarıltısı düşərgəyə yaymışdı, hər
general Sisianovun başını kəsdirib halda, artıq bütün düşərgə bu xəbəri bilirdi
Tehrana, Fətəli şahın hüzuruna göndərir və sərbazlar yuxudan qalxıb, tələm-tələsik
və tapşırıb ki, yolüstü Başı Naibüsüs- geyinərək, çadırdan eşiyə çıxırdılar.
səltəniyə də göstərsinlər. Abbas Mirzə irəlidə, onun ardınca da
Vəliəhddən geri qalmasın deyə, az tövşüyə-tövşüyə qaçan Xacə Әbdül Rəh-
Elçin. Baş qala qaça-qaça addımlayan Xacə Әbdül man xəzinədarlıq çadırına yaxınlaşanda
Rəhman tövşüyə-tövşüyə: keşikçi sərbazlar öküz kimi fınxıran Lal
Qafaroğlu ilə əlbəyaxada idi və beş nəfər
– Әlahəzrət, – dedi. – Bunlarla bir keşikçi sərbaz öküz kimi fınxıran bu
ağsaqqal gəlib. O da təvəqqe edir ki, ora yekəpər adamın – Lal Qafaroğlunun öhdə-
gəlib sizinlə görüşsün. sindən heç cürə gələ bilmirdi. Vəliəhdi
görən sərbazlara elə bil güc gəldi və nə-
Abbas Mirzə: hayət ki, böyürən Lal Qafaroğlunu süpür-
– Kimdi? – soruşdu. ləyib sürüyə-sürüyə çadırdan uzaq-
– Molla Müzəffər Ağa deyirlər. laşdırdılar.
– Molladı, getsin mollalığını etsin! De-
dim ki, ancaq o bəy olsun, Hüseynqulunun Məlum oldu ki, Bakıdan Başı müşayiət
bacısı oğlu! Mollanın orda nə işi var? edənlərdən biri – bu lal adam heç vəchlə
– Arazın bu tayında hörmətli adamdı. əmrə tabe olmayaraq, çadıra soxulmaq,
– Neyləyim? – Və Abbas Mirzə gözlərini orada da Başın mühafizəsində durmaq
qıyıb ani və soyuq bir diqqətlə Xacəyə istəyirmiş.
edən xatirə və epizodlardakı görüntülərin, bu nə təkiddi belə?
hadisələrin, o məkandakı missiyaların mənasını Həmişə belə anlarda – Xacə Әbdül
dərk etməyə çalışırdı və bu, ONU hər dəfə də Rəhman isə çalışırdı ki, belə anlar olmasın,
heyrətamiz bir mənasızlığa gətirib çıxarırdı… ancaq hərdənbir olanda, olurdu – Xacəyə
elə gəlirdi ki, ona Vəliəhd yox, Vəliəhdin
gözləri ilə əmisi Ağa Məhəmməd Şah
17 baxır və bu baxışdakı soyuqluq isti havalar-
da da ilan baxışlarının soyuqluğu kimi
Xacə Әbdül Rəhman, Vəliəhdin qula- Xacəni daxilən titrədirdi.
Vəliəhd daha da iti addımlarla irəlilədi.
ğına üç kəlmə pıçıldamışdı:
Elə bil Haramı düzündə daha qara
“– Sərdarın başını gətiriblər” və bu üç
kəlmə Abbas Mirzəni silkələyib dünyanın qarğa qalmırdı, hamısı hər gün sübh
gözəl bir yuxusundan – Sarı Çoban Qızı tezdən bir yerə yığışıb, qarıldaya-qarıldaya
düşərgənin yeməkxana çadırlarını dövrəyə
yuxusundan oyatmışdı.
alırdılar və onların soyuq qış günləri o
36 Kiçik xəzinədarlıq çadırı ilə Vəliəhdin çadırlardan eşiyə atılan azuqə qalıqlarını,
böyük çadırı arasında 250-300 qəzlik bir yemək artıqlarını təpişdirməyi, yəqin ki, o
2016 məsafə var idi və Abbas Mirzə şəxsi tərəflərin heç bir qara qarğa nəslinə nəsib
mühafizəçilərinin əhatəsində topuqdan olmamışdı. Hələ tamam açılmamış o
yuxarı qalxan qarı xırçıldada-xırçıldada soyuq qış səhəri Böyük Rus Sərdarının
iri addımlarla xəzinədarlıq çadırına tərəf başının kəsilib gətirilməsini, elə bil o qara
gedəndə artıq bilirdi ki, Hüseynqulu xan qarğa qarıltısı düşərgəyə yaymışdı, hər
general Sisianovun başını kəsdirib halda, artıq bütün düşərgə bu xəbəri bilirdi
Tehrana, Fətəli şahın hüzuruna göndərir və sərbazlar yuxudan qalxıb, tələm-tələsik
və tapşırıb ki, yolüstü Başı Naibüsüs- geyinərək, çadırdan eşiyə çıxırdılar.
səltəniyə də göstərsinlər. Abbas Mirzə irəlidə, onun ardınca da
Vəliəhddən geri qalmasın deyə, az tövşüyə-tövşüyə qaçan Xacə Әbdül Rəh-
Elçin. Baş qala qaça-qaça addımlayan Xacə Әbdül man xəzinədarlıq çadırına yaxınlaşanda
Rəhman tövşüyə-tövşüyə: keşikçi sərbazlar öküz kimi fınxıran Lal
Qafaroğlu ilə əlbəyaxada idi və beş nəfər
– Әlahəzrət, – dedi. – Bunlarla bir keşikçi sərbaz öküz kimi fınxıran bu
ağsaqqal gəlib. O da təvəqqe edir ki, ora yekəpər adamın – Lal Qafaroğlunun öhdə-
gəlib sizinlə görüşsün. sindən heç cürə gələ bilmirdi. Vəliəhdi
görən sərbazlara elə bil güc gəldi və nə-
Abbas Mirzə: hayət ki, böyürən Lal Qafaroğlunu süpür-
– Kimdi? – soruşdu. ləyib sürüyə-sürüyə çadırdan uzaq-
– Molla Müzəffər Ağa deyirlər. laşdırdılar.
– Molladı, getsin mollalığını etsin! De-
dim ki, ancaq o bəy olsun, Hüseynqulunun Məlum oldu ki, Bakıdan Başı müşayiət
bacısı oğlu! Mollanın orda nə işi var? edənlərdən biri – bu lal adam heç vəchlə
– Arazın bu tayında hörmətli adamdı. əmrə tabe olmayaraq, çadıra soxulmaq,
– Neyləyim? – Və Abbas Mirzə gözlərini orada da Başın mühafizəsində durmaq
qıyıb ani və soyuq bir diqqətlə Xacəyə istəyirmiş.
