Page 40 - "Xəzər" 4/2016
P. 40
Abbas Mirzə barmağı ilə Başı gös- Ancaq Mahmud bəyin beləcə çılğın
tərərək: söz püskürməsi uzun çəkmədi, Abbas
– Sən sözlərini söyləmisən… – dedi, Mirzə açıq-aşkar bir rişxəndlə – acı riş-
sonra Qurd Kərimə də işarə etdi: – İkiniz xəndlə gülümsəyib, heç bir ümid yeri qoy-
də çıxa bilərsiz. mayan soyuq bir hökmlə:
Qurd Kərim təzim etdi və dal-dala ça- – Bunu eşiyə atın! – dedi.
dırdan çıxdı. Pərtlikdən sifəti qıpqırmızı qızarıb
Mahmud bəy yerindən tərpənmədi və: yanan Mahmud bəy yenidən nəsə deməyə
– Әlahəzrət, onda heç olmasa, siz məni cəhd etmək istədi, ancaq yenə də Vəliəhdin
dinləyin, rica edirəm! – dedi, ancaq bu dəm gözlərinə çökmüş o soyuq ifadəyə baxa-
onun ricasında xahişdən daha artıq qəzəbli baxa tamam əmin oldu ki, nəsə deməyin,
bir iddia, hətta qəzəbli bir hökm var idi. etiraz etməyin heç bir mənası yoxdur və
Xacə Әbdül Rəhman bu cavan oğlana müqavimət göstərib, biabırçıcasına çölə
baxa-baxa fikirləşdi ki, o, yəni Bakıdan atılmasın deyə, bütün hirsini, hikkəsini
gəlmiş bu cavan bəy yaraşığına və şəstinə güclə içində boğa-boğa özü çadırdan
baxmayaraq, həmin anlarda şikarı əlindən çıxdı.
40 alınmış və nə edəcəyini bilməyən canavara Abbas Mirzə arxaya çevrilib:
oxşayır. – Xacə, sən də gedə bilərsən. – dedi
2016 Abbas Mirzə mühafizəçilərə baxdı və və Xacə Әbdül Rəhman narahatlıqla Başa
onlar Mahmud bəyi çadırdan çıxarmaq baxa-baxa – elə bil Başın Naibüsüs-səl-
üçün onu əhatə etdilər. Mahmud bəy heç tənəyə bir xəta toxunduracağından ehtiyat
olmasa bir neçə söz deməyə macal tap- edirdi – çadırdan çıxanda Vəliəhd əlavə
maq üçün mühafizəçiləri özündən etdi: – O bəyi incitməsinlər. Onu da, atlı-
aralamağa çalışaraq: larını da, o molla deyirsən, nə deyirsən,
– Mən də türkəm, siz də türksünüz, onu da adamları ilə birlikdə sərbəst
əlahəzrət! – qışqırdı. – Siz məni dinləməli- buraxsınlar ki, çıxıb getsinlər. Ancaq öz
siz! Dinləyin məni! Biz bir-birimizə əl xarabalarına getsinlər, Arazdan o taya
uzatmalıyıq! Biz hamımız Osmanlı pad- keçmək istəsələr, qoymasınlar.
şahlığı ilə birləşib, böyük türk dövləti ya- Xacə Әbdül Rəhman şaha da, Vəliəhdə
ratmalıyıq! Dünyadakı bütün türklər də o qədər məhrəm adam idi, onlarla o
birləşməlidir, yoxsa Osmanlının da, sizin qədər tez-tez təmasda olurdu ki, bəzən
də axırınız pis olacaq! Biz hamımız məhv baş əymə mərasimi onun yadından çıxırdı
olacağıq! Bizim özümüzdən başqa, kim- və hamı – hökmdar da, Vəliəhd də,
səmiz yoxdur! Siz təkbaşına rus ordusu əsabələr də bunun fərqinə varmırdılar,
ilə bacara bilməyəcəksiz! ancaq Başla üzbəsurət görüşləri elə bir
Elçin. Baş Vəliəhd iri qara gözlərini qıyıb diqqətlə gərginlik yaratmışdı ki, Xacə bu dəfə özün-
Mahmud bəyə qulaq asırdı və mühafi- dən asılı olmayaraq, baş əyə-əyə çadırı
zəçilər bilmirdilər nə etsinlər? – Mahmud tərk etdi.
bəyi qucaqlarına alıb çadırdan çölə apar- Vəliəhd mühafizəçilərə də işarə etdi
sınlar, yoxsa ona qulaq asan Vəliəhdin və onlar da çadırdan çıxdılar.
hüzurunda saxlasınlar. Abbas Mirzə Baş ilə təkbətək qaldı.
Böyük Rusiya padşahlığının böyük
tərərək: söz püskürməsi uzun çəkmədi, Abbas
– Sən sözlərini söyləmisən… – dedi, Mirzə açıq-aşkar bir rişxəndlə – acı riş-
sonra Qurd Kərimə də işarə etdi: – İkiniz xəndlə gülümsəyib, heç bir ümid yeri qoy-
də çıxa bilərsiz. mayan soyuq bir hökmlə:
Qurd Kərim təzim etdi və dal-dala ça- – Bunu eşiyə atın! – dedi.
dırdan çıxdı. Pərtlikdən sifəti qıpqırmızı qızarıb
Mahmud bəy yerindən tərpənmədi və: yanan Mahmud bəy yenidən nəsə deməyə
– Әlahəzrət, onda heç olmasa, siz məni cəhd etmək istədi, ancaq yenə də Vəliəhdin
dinləyin, rica edirəm! – dedi, ancaq bu dəm gözlərinə çökmüş o soyuq ifadəyə baxa-
onun ricasında xahişdən daha artıq qəzəbli baxa tamam əmin oldu ki, nəsə deməyin,
bir iddia, hətta qəzəbli bir hökm var idi. etiraz etməyin heç bir mənası yoxdur və
Xacə Әbdül Rəhman bu cavan oğlana müqavimət göstərib, biabırçıcasına çölə
baxa-baxa fikirləşdi ki, o, yəni Bakıdan atılmasın deyə, bütün hirsini, hikkəsini
gəlmiş bu cavan bəy yaraşığına və şəstinə güclə içində boğa-boğa özü çadırdan
baxmayaraq, həmin anlarda şikarı əlindən çıxdı.
40 alınmış və nə edəcəyini bilməyən canavara Abbas Mirzə arxaya çevrilib:
oxşayır. – Xacə, sən də gedə bilərsən. – dedi
2016 Abbas Mirzə mühafizəçilərə baxdı və və Xacə Әbdül Rəhman narahatlıqla Başa
onlar Mahmud bəyi çadırdan çıxarmaq baxa-baxa – elə bil Başın Naibüsüs-səl-
üçün onu əhatə etdilər. Mahmud bəy heç tənəyə bir xəta toxunduracağından ehtiyat
olmasa bir neçə söz deməyə macal tap- edirdi – çadırdan çıxanda Vəliəhd əlavə
maq üçün mühafizəçiləri özündən etdi: – O bəyi incitməsinlər. Onu da, atlı-
aralamağa çalışaraq: larını da, o molla deyirsən, nə deyirsən,
– Mən də türkəm, siz də türksünüz, onu da adamları ilə birlikdə sərbəst
əlahəzrət! – qışqırdı. – Siz məni dinləməli- buraxsınlar ki, çıxıb getsinlər. Ancaq öz
siz! Dinləyin məni! Biz bir-birimizə əl xarabalarına getsinlər, Arazdan o taya
uzatmalıyıq! Biz hamımız Osmanlı pad- keçmək istəsələr, qoymasınlar.
şahlığı ilə birləşib, böyük türk dövləti ya- Xacə Әbdül Rəhman şaha da, Vəliəhdə
ratmalıyıq! Dünyadakı bütün türklər də o qədər məhrəm adam idi, onlarla o
birləşməlidir, yoxsa Osmanlının da, sizin qədər tez-tez təmasda olurdu ki, bəzən
də axırınız pis olacaq! Biz hamımız məhv baş əymə mərasimi onun yadından çıxırdı
olacağıq! Bizim özümüzdən başqa, kim- və hamı – hökmdar da, Vəliəhd də,
səmiz yoxdur! Siz təkbaşına rus ordusu əsabələr də bunun fərqinə varmırdılar,
ilə bacara bilməyəcəksiz! ancaq Başla üzbəsurət görüşləri elə bir
Elçin. Baş Vəliəhd iri qara gözlərini qıyıb diqqətlə gərginlik yaratmışdı ki, Xacə bu dəfə özün-
Mahmud bəyə qulaq asırdı və mühafi- dən asılı olmayaraq, baş əyə-əyə çadırı
zəçilər bilmirdilər nə etsinlər? – Mahmud tərk etdi.
bəyi qucaqlarına alıb çadırdan çölə apar- Vəliəhd mühafizəçilərə də işarə etdi
sınlar, yoxsa ona qulaq asan Vəliəhdin və onlar da çadırdan çıxdılar.
hüzurunda saxlasınlar. Abbas Mirzə Baş ilə təkbətək qaldı.
Böyük Rusiya padşahlığının böyük