Page 94 - "Xəzər" 2017

Nə qədər çox səy göstərirdimcə, zülmət ancaq həkimlərdən fərqli olaraq, huşunu

bir o qədər qatılaşırdı və yalnız düncəl- itirdiyini deməzdim. Yox, huşum üstümdə

mək üçün dayananda, az-çox seyrəlirdi. idi, özü də həmişəkindən yaxşı.

Tozlu, isti, qırmızı qürubun doğma şəhə- Və əslində haqqında danışmalı oldu-

rin üzərində necə söndüyünü gördüm. ğum çox maraqlı, fantastik nə isə məhz

Özünümüdafiə sisteminə malik olan şüu- bu yerdə baş verməyə başlayır.

rum olan-qalan gücümü qənaətlə sərf elə- Nə isə başlayır, onu sözlə ifadə etmə-

yirdi. Çətin vəziyyətlərdə bədən şüuru va- yə çətinlik çəkirəm, çünki ölümqabağı

himəyə salmamalıdı və bir az əvvəl hə- vaxt məfhumu, əslində şərtidi. Görünməz

yatımın təhlükə altında olduğundan məni əl böyük elektrik açarını işə salır. Ancaq

xəbərdar edən ölüm qorxusu düzgün hə- görmə qabiliyyəti, qavrayış, idrak bundan

rəkət edərək geri çəkildi. sonra heç də yoxa çıxmır, itirilmir. Sadə-

Divardan tuta-tuta yerimək ağıllı iş idi. cə onlar paralel hərəkət edərək, yeni təəs-

Yoxsa bu qatı zülmətdə azardım. Yolun süratları artıq şüurun vərdiş etdiyi şərti

sonuna çatmaq, əlbəttə, elə də asan de- vaxt ardıcıllığı ilə bir-birinin yanına düzə

yildi. Hövsələsizlik etmədən ayağımı bilmirlər.

94 sürüyürdüm və hara, nə üçün getdiyimi Kainatda zamansızlıq hökm sürür. Bu

hətta düzəməlli xatırlamırdım da. Bunun- təəssüratları kosmik adlandırardım.
2017 la belə, hələ ağrı haqqında heç nə demə-
Şüur onu elə asanlıqla qəbul edir ki,

mişəm, ancaq nə deyə bilərdim ki? Hər tanımaq bir yana, sanki onu haçansa ar-

şey damarların daralma dərəcəsindən, tıq yaşayıb. Bu yeni bilgi sayəsində nə

onların qankeçirmə qabiliyyətindən asılı- vaxtsa şüurda iz qoyan kiçik, nizamlı za-

dır. man kəsikləri – xronostrukturlar görünmə-

Damarları müxtəlif üsullarla, müxtəlif yə başlayır. Onlar ayrılıb zamansızlıq boş-

dərmanların köməyilə genişləndirmək olar. luğunda asılı qalır. Keçmiş təəssüratlar

Onlardan biri damcısalan vasitəsilə yeri- planetlərin kölgəsi kimi səninlə yanaşı

dilən streptokinazadı. Həm də həkimlər – uçur.

bu gözəl adamlar yaxşı bilirlər ki, bədən Səni bürüyən qaranlıq hələ zülmət de-

müəyyən hallarda onun xilası üçün edi- yil. Qaranlıq qəribə, abstrakt tərzdə say-

Peter Nadaş. Mənim ölümüm lən cəhdəallergiya şoku ilə reaksiya göstə- rışır. Әşyalar, siluetlər daha mövcud de-

rir. Mənimlə də məhz bu baş verir. Qan yil, yeganə qavranan obyekt kimi öz

təzyiqi sürətlə düşür. düşüncən qalır.

Nəticədə tac damarlarda qan dövranı İşığın olması daha çox məhrəm duy-

dayanır. ğudu, insan öz düşüncələriylə onun için-

Oksigendən məhrum olan ürək əzə- də sərbəst uçur. Hər halda, o, mənim

lələri yaxşı yığılmır, deməli, qanı vurmur. üçün gözlənilməz deyildi.

Ürəyin normal fəaliyyəti pozulur, səyrici Bunu məkan adlandırmağa cürət et-

aritmiya başlayır. Buna qədər ürək ritmini məzdim. Tərk etdiyim ömrümü onun za-

diktə eləyən, hər kəsdə özünəməxsus man ahəngi ilə birlikdə, hüdudsuz za-

olan sinus düyünü tədricən yavaşıyır və mansızlıq boşluğunda gördüm. Gör ha,

ürək, ən yaxşı halda, öz fəaliyyətini müvəq- öz evim kimi haraya qayıtdım. Artıq heç

qəti dayandırır. İnsan adi qavrayışını itirir, nə hiss eləməsəm də, həyatda yaşadı-