Page 89 - "Xəzər" 2017
P. 89
Dərindən bir qullab vurdum, sonra kürəyimin altında zoqquldayan ağrı məni 89
məni nəhayətsiz boz sükut bürüdü. Bu elə ovsunlamışdı ki, ətrafdakılardan ki- 2017
sükutla təkbətək qaldım. Onun adı təng- məsə müraciət eləyə bilmirdim. Yəqin,
nəfəslik idi. Siqareti söndürməyi bacar- sümük ağrısı məhz bu sızıltıya deyirlər. Peter Nadaş. Mənim ölümüm
dım, qoxulu külqabını da kənara itələyə Ağrı sümüklərimdən gəlmirdi, əksinə, bə-
bildim. Vəssalam – əməlli-başlı boşluq. dənimin hansısa dərinliklərindən sümüklə-
rimə keçmişdi. Bununla belə, sirli yollarla
Hardasa boşqablar cingildəyir, qonşu keçərək bədən üzvlərini bürüyən əsəb
stollarda oturanlar səmimi söhbət eləyir, sonluqlarına toxunmamışdı.
cavan, kök ofisiant əlində bulyon kasası
ilə önümdən keçir. Elə bil bəzi yerlərdə birbaşa sümüküstü
toxumalara toxunmuşdu.
Ondan sonra stolun üstündə bir kasa
isti şorba qalır. Әslində yalnız tac damarlarının bəzi
şaxələrində tıxanmalar və spazmalar sə-
Nə baş verdiyini anlamırsan, heç vaxt bəbindən qan dövranı pozulmuşdu.
belə hisslər keçirməmisən, ancaq bunun
ölüm təri olduğunu, hər halda, dəqiq bilir- İnildəməmək, ulamamaq üçün diqqə-
sən. Alışıb-yanan bədəninə buz kimi tər timi başqa adamların ağrısız həyatında
gəlir. Bununla belə, ətrafda heç nəyin də- cəmləməyə çalışdım.
yişmədiyini görürsən və başa düşürsən
ki, sənin qavrayışınla ətrafdakıların qav- Pivəxananın qapı-pəncərələri tayba-
rayışı arasındakı fərq düşündüyündən də tay açıq idi, ağ pərdələrin mehdən necə
çoxdu. qabardığını, titrədiyini gördüm.

Elə hisslər keçirirəm ki, onlar başqa- Müştəri az idi. Onlara baxanda cis-
larına yox, yalnız özümə aiddi. mani ağrını, cismani qorxunu hiss etmə-
məyin öhdəsindən gəlməyi bacardım. Baş
Səhər onlardan bir xeyli uzaq idim, in- ofisiant titrəyən ağ pərdələrin fonunda do-
di, belə görünür, daha uzağam. nub-qalmışdı. O da özünəməxsus tərzdə
başqalarına nəzarət eləyirdi. Mənim nə
Onların buz bağlayan bədəni içəridən üçün şorbaya toxunmadığımın səbəbini
od tutub yanmır. tapmalıydı. Ancaq üzünü döndərməyə
üstünlük verdi.
Mənə tamam yad adamların bu qədər
yaxın olduqlarını heç vaxt fikirləşməzdim, Bir udum su içmək üçün də hava la-
ancaq indi gözümü ölüm qorxusundan zımdı. Bu, məndə alınmırdı. Partlayan
bərəldib başa düşürəm ki, hər an özümüzü qaz qovuqcuqları udqunmağıma mane
başqaları ilə müqayisə edib, onların kömə- olurdu. Kəsilmiş toyuğun və ütülmüş tüklə-
yilə öz halımızı müəyyənləşdirir, ovqatla- rin şorbadan gələn qoxusu ürəyimi bu-
rını isə öz üzərimizdə hiss edirik. landırırdı. Çaxırın mənə kömək etdiyini
indi artıq başa düşürəm. O, mantar və
Başımı isti şorba kasasının üstünə çəllək qoxusu verirdi, əslinə qalsa, onu
əyib, ağ süfrə ilə örtülü stolun arxasında tüpürmək, ya geri qaytarmaq lazım idi,
bir xeyli hərəkətsiz oturdum. ancaq şorbadan, sudan çox, çaxırdan
qurtum almağı bacardım. Bir azdan çaxır
Sakit idim, şüurum ayağımdan saçı- tac damarlarımı genişləndirdi, ürək əzə-
ma qədər hər şeyi sarmış ölüm qorxu- lələrim azacıq oksigen ala bildi.
sundan xəbərdar idi. Әlbəttə, kiminsə
köməyimə gələcəyinə etiraz etməzdim.
Ancaq hanı o «kimsə»? Sağ çiynimdə və
   84   85   86   87   88   89   90   91   92   93   94