Page 35 - "Xəzər" 2017
P. 35
ər» fikri insana dözülməz ağrılar gəlirik. Bizi böyük nağıla buraxırlar. 35
yaşadır». Amma dahi nağılçı demiş – göydən üç 2017
alma düşdü – və nağılın sonu!
Dizlərimin üstündə siçovul kimi sa- Yusteyn Qorder. Portağal Qız
kitcə oturmuşdun. Soruşdum: «Georq, Yox, bilmirəm mənim seçimim nə
sənə sesim imkanı verən Ali güc möv- olardı, hansı olardı. Düşünürəm ki,
cud olsaydı, sən nəyi seçərdin? Axı yəqin, bu şərtlərlə oynamaqdan imtina
bu böyük və sirli nağılda kosmik pəri- edərdim. Vizitimin qısa sürəcəyini
nin iştirakını təsəvvür etmək mümkün- bildiyimdən, ola bilsin, mən bu nağılda
dür. Sən yüz min, yaxud yüz milyon il- iştirakçı olmaq dəvətindən nəzakətlə,
dən sonra – fərqi yoxdur, uzun olsun, ya da lap elə kobud tərzdə boyun qaçı-
ya qısa – özünə dünyəvi həyatı seçər- rardım. Ola bilər, hirsimdən çığırardım
dinmi?» da: məsələnin qoyuluşunun özü o qədər
təhlükəlidir ki, bu barədə heç eşitmək
Bir neçə dəfə dərindən köks ötürüb, belə istəmirəm. Bunu əvvəldən də
sonra qəti səslə dedim: «Yoxsa onun bilirdim, Georq, indi isə, səni dizimin
qaydaları xoşuna gəlmədiyi üçün sən üstünə alıb terrasda oturduğum vaxt
bu oyunda iştirakdan imtina edərdin?» bu təklifdən imtina edəcəyimə tamamilə
əmin idim.
Hələ də dizimin üstündə dinməzcə
oturub, kim bilir, nə barədə düşünürdün. Amma bir məsələ də var: nağıla
Sən canlı möcüzə, canı canımdan, qanı girməməyə üstünlük versəydim, nədən
qanımdan olan nurlu mələk idin. Hiss imtina etdiyimi də bilməzdim. Başa
etdim ki, sarışın saçlarından mandarin düşürsən? Hərdən bizim üçün qiymətli
ətri gəlir. olanı itirmək onun yerli-dibli olmama-
sından daha pisdir. Bax əgər Portağal
Yatmamışdın, amma susurdun. Qız öz sözünü tutmasaydı, vədinə sadiq
Әminəm ki, dediklərimin hamısını qalmasaydı və Sevilyadan qayıdandan
eşitmişdin. Amma ürəyindən nələr sonra biz hər gün görüşməsəydik,
keçdiyini biləmməzdim. Biz bir-birimizə onunla heç zaman rastlaşmamaq mə-
qısılıb oturmuşduq. Bununla belə, ara- nimçün daha yaxşı olardı. Necə düşü-
mızdakı məsafə birdən-birə keçilməz nürsən, əgər oyunun bircə həftə çəkə-
dərəcədə böyük oldu. cəyini bilsəydi, Zoluşka şahzadə qız
Səni özümə daha bərk sıxdım, yəqin, qiyafəsində saraya getməyə razı olar-
elə düşündün ki, səni qızdırmaq istə- dımı?
yirəm. Və bu yerdə mən sənə dönük
çıxdım, Georq, mən ağladım. Bunu qəti Hə, indi cavab vermək növbəsi
istəmirdim, özümü bütün gücümlə sıxıb səndədir, Georq. Sənə bu uzun məktubu
saxlamışdım. Amma ağladım. yazmaq qərarına mən məhz orada gəl-
Son həftələrdə bu sualı özümə tez- mişdim – biz ulduzlu göylərin altında
tez verirdim. Günlərin bir günü qəfil oturduğumuz vaxt. Gözlərim qəfil yaşla
ondan məhrum olacağımı bilə-bilə, mən dolanda. Mən heç də səni və Portağal
dünyəvi həyatı seçərdimmi? Yoxsa lap Qızı itirəcəyimi bildiyim üçün ağlamır-
əvvəldən bu riskli «Götür, sonrakına dım, yox, ona görə ağlayırdım ki, sən
ötür» oyunundan imtina etməyə üstün- çox balacaydın, çox balaca. Ağlayırdım,
lük verərdim? Axı biz dünyaya bir dəfə
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40