Page 33 - "Xəzər" 2017
P. 33
üm də gödəkcəmi geydim və biz ter- məni satmaq, mənə dönük çıxmaq ol- 33
rasda əyləşdik. İkimiz – sən və mən. maz və bunu bacarmazsan. Sanki mə- 2017
Evin işığını söndürdüm, çölün fənər- nim səninlə yox, sənin mənimlə otur-
lərini də. duğunu hiss edir və bilirdin ki, bu gecə Yusteyn Qorder. Portağal Qız
atanın yanında növbə çəkən sənsən.
Әvvəlcə sənə ayın nazik orağını
göstərdim. O, şərq tərəfdə, çox aşa- Sənə başa saldım ki, Yer kürəsi öz
ğıdan asılmışdı. Sağa tərəf əyilmişdi, oxu ətrafında fırlanır, indi arxasını
yəni nazilmişdi. Mən bunu sənə izah günəşə tərəf çevirib, ona görə də bizdə
etdim. gecədir. Başa saldım ki, Yer kürəsinin
fırlandığını bizə günəşin çıxması və
Dizlərimin üstündə oturub, səni əha- batması – dan yeri və qürub bildirir.
tə eləyən dincliyə bələnmişdin, mənsə Ola bilər, bu izahları anlayırdın da, çün-
səndən gələn rahatlığı içimə çəkirdim. ki arada səninlə oxuyurduq: «Günəş
Sonra göy qübbəsinin yüksəkliyində yumdu gözlərini, onun yatmaq vaxtıdır,
dayanmış ulduzları, planetləri sənə mən də yumum gözlərimi, yatmaq üçün
göstərdim. Bunların hamısı barədə bol- sübhəcən…»
bol danışmaq, yamanca danışmaq is-
təyirdim. İstəyirdim, hissəciyi biz özü- Yadındadı bu mahnı?
müz olan böyük nağıldan danışım, xır- Sənə Veneranı göstərib dedim ki,
da çınqılları olduğumuz həmin o əzə- bu ulduz, eynən Yer kürəsi kimi öz
mətli mozaikadan söz açım. Bu nağılın orbiti üzrə Günəşin ətrafında fırlanan
da bizim anlamadığımız, ancaq xoşu- planetdir. İlin bu fəsli Venera gündoğan
muza gəlib-gəlmədiyindən asılı olma- tərəfdə, lap aşağıda görsənir, çünki
yaraq, tabe olmağa borclu olduğumuz Günəş Yer kürəsini işıqlandırdığı kimi,
öz qanun-qaydaları vardı. onun üzərinə də işıq salır. Sonra sənə
bir sirr açdım. Dedim, hər dəfə bu
Tezliklə səni tərk edəcəyimi bilir, planetə baxanda sənin ananı, Veruni-
ancaq bu barədə danışa bilmirdim. kanı düşünürəm, çünki «Venera» sözü
Gözlərimiz önündə açılan bu nağılın çox qədimlərdə «sevgi» anlamında
çıxış yolunda dayandığımı bilir, ancaq işlədilirdi.
heç nə izah edə bilmirdim. Әvəzində Dedim ki, bizim göy üzündə gör-
sənə ulduzlardan danışmağa başladım. düyümüz işıqlı nöqtələrin hamısı həqiqi
Әvvəlcə sadə sözlərlə danışdım ki, ulduzlardır, özləri günəş kimi işıq saçır,
başa düşəsən, amma ağzım qızışdı, çünki səmadakı, hətta ən kiçik ulduz
sənə dünyanın yaranışından danışmağa da – qaynar günəşdir. Onda sən bilirsən
başladım, elə bil böyük oğlan idin. nə dedin? – «Axı ulduzlar bizi yandırmır».
Sözümü də kəsmirdin. Deyəsən, nə Həmin yay çox isti keçmişdi, biz də
danışdığıma, necə danışdığıma qulaq gündən qorumaq üçün sənin dərinə
asmaq xoşuna gəlirdi, halbuki eşitdiyin krem çəkmişdik. Səni bərk-bərk özümə
tapmacaların cavabını bilmirdin. Bəlkə, sıxıb pıçıldadım: «Bu, ona görə belədir
mənim güman etdiyimdən daha çox ki, ulduzlar bizdən çox uzaqdadır, lap
şey başa düşürdün. Hər halda, sözümü çox uzaqda».
kəsmədin və qulaq asa-asa yuxuladın.
Sanki duymuşdun: belə bir gecədə
rasda əyləşdik. İkimiz – sən və mən. maz və bunu bacarmazsan. Sanki mə- 2017
Evin işığını söndürdüm, çölün fənər- nim səninlə yox, sənin mənimlə otur-
lərini də. duğunu hiss edir və bilirdin ki, bu gecə Yusteyn Qorder. Portağal Qız
atanın yanında növbə çəkən sənsən.
Әvvəlcə sənə ayın nazik orağını
göstərdim. O, şərq tərəfdə, çox aşa- Sənə başa saldım ki, Yer kürəsi öz
ğıdan asılmışdı. Sağa tərəf əyilmişdi, oxu ətrafında fırlanır, indi arxasını
yəni nazilmişdi. Mən bunu sənə izah günəşə tərəf çevirib, ona görə də bizdə
etdim. gecədir. Başa saldım ki, Yer kürəsinin
fırlandığını bizə günəşin çıxması və
Dizlərimin üstündə oturub, səni əha- batması – dan yeri və qürub bildirir.
tə eləyən dincliyə bələnmişdin, mənsə Ola bilər, bu izahları anlayırdın da, çün-
səndən gələn rahatlığı içimə çəkirdim. ki arada səninlə oxuyurduq: «Günəş
Sonra göy qübbəsinin yüksəkliyində yumdu gözlərini, onun yatmaq vaxtıdır,
dayanmış ulduzları, planetləri sənə mən də yumum gözlərimi, yatmaq üçün
göstərdim. Bunların hamısı barədə bol- sübhəcən…»
bol danışmaq, yamanca danışmaq is-
təyirdim. İstəyirdim, hissəciyi biz özü- Yadındadı bu mahnı?
müz olan böyük nağıldan danışım, xır- Sənə Veneranı göstərib dedim ki,
da çınqılları olduğumuz həmin o əzə- bu ulduz, eynən Yer kürəsi kimi öz
mətli mozaikadan söz açım. Bu nağılın orbiti üzrə Günəşin ətrafında fırlanan
da bizim anlamadığımız, ancaq xoşu- planetdir. İlin bu fəsli Venera gündoğan
muza gəlib-gəlmədiyindən asılı olma- tərəfdə, lap aşağıda görsənir, çünki
yaraq, tabe olmağa borclu olduğumuz Günəş Yer kürəsini işıqlandırdığı kimi,
öz qanun-qaydaları vardı. onun üzərinə də işıq salır. Sonra sənə
bir sirr açdım. Dedim, hər dəfə bu
Tezliklə səni tərk edəcəyimi bilir, planetə baxanda sənin ananı, Veruni-
ancaq bu barədə danışa bilmirdim. kanı düşünürəm, çünki «Venera» sözü
Gözlərimiz önündə açılan bu nağılın çox qədimlərdə «sevgi» anlamında
çıxış yolunda dayandığımı bilir, ancaq işlədilirdi.
heç nə izah edə bilmirdim. Әvəzində Dedim ki, bizim göy üzündə gör-
sənə ulduzlardan danışmağa başladım. düyümüz işıqlı nöqtələrin hamısı həqiqi
Әvvəlcə sadə sözlərlə danışdım ki, ulduzlardır, özləri günəş kimi işıq saçır,
başa düşəsən, amma ağzım qızışdı, çünki səmadakı, hətta ən kiçik ulduz
sənə dünyanın yaranışından danışmağa da – qaynar günəşdir. Onda sən bilirsən
başladım, elə bil böyük oğlan idin. nə dedin? – «Axı ulduzlar bizi yandırmır».
Sözümü də kəsmirdin. Deyəsən, nə Həmin yay çox isti keçmişdi, biz də
danışdığıma, necə danışdığıma qulaq gündən qorumaq üçün sənin dərinə
asmaq xoşuna gəlirdi, halbuki eşitdiyin krem çəkmişdik. Səni bərk-bərk özümə
tapmacaların cavabını bilmirdin. Bəlkə, sıxıb pıçıldadım: «Bu, ona görə belədir
mənim güman etdiyimdən daha çox ki, ulduzlar bizdən çox uzaqdadır, lap
şey başa düşürdün. Hər halda, sözümü çox uzaqda».
kəsmədin və qulaq asa-asa yuxuladın.
Sanki duymuşdun: belə bir gecədə
