Page 215 - "Xəzər" 2017
P. 215
Çermetov. Qızının taleyini düşün! məsələsinə aydınlıq gətirə bilərsənmi? 215
Svetlana. Elə onu düşünürəm! (Paltarını Soruşur ki, Xilaskar bu əhvalatı xatırlatmaqla 2017
qamarlayıb qaça-qaça mənzildən çıxır). nəyə işarə vururdu? Cavab verirəm ki, bu,
Çermetov. Hara? Hara qetsən, mənim alleqoriyadır! Amma Tanrı axtarışında olan Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları
yanıma qayıdacaqsan! qız sakitləşmək bilmir, nəyin alleqoriyasıdır,
soruşur. Mən nə bilim? Mən imtahanları
Açıq qapıdan şlyager səsi eşidilir. Çer- eksternlə verib, keşiş olmuşam. Hey
metov əsəbi halda otaqda var-gəl edir, sonra istəyirəm, bu alleqoriyanın təfsirinə baxım,
qəzəblə İvana tərəf çevrilir. Səs-küydən vaxt tapa bilmirəm: hər gün mərasim, ayin…
yenə də İvanın üzündə ağlamsınan ifadə üstəlik, kilsəni təmir edirəm. Təmir üçün
yaranıb. Çermetdən də pul aldım. Puldan bir az da
özümə saxladım. Neyləyim, Vanya? Arvad
Çermetov. Razı qaldın? Sən həmişə deyinir ki, uşaqların abırlı məktəb paltarı yox-
birinci olmusan. Amma onunla birinci olan dur. Uşaqların olsaydı, məni başa düşərdin!
mənəm. Mən! Niyə axı bir ay əvvəldən Amma, Vanya, mələk kimi saf, təmiz adamlar
yaralanmadın? Niyə məzuniyyətə gəldin? da var. Bugünlərdə kilsədə bükülü bir kağız
Susursan, qəhrəman badımcan? Özün tapdım. Görünür, ziyarətçilərdən kimsə
bilərsən, sus! Onu tapıb, bura gətirəcəyəm! günahlarının siyahısını tutubmuş. Deməli,
Başa düşdün? Özün görəcəksən! Hər şeyi «bir» rəqəminin altında yazır: «Pişiklərə
öz gözlərinlə görəcəksən! (Birdən, nəyisə hirsləndim!» «İki» rəqəminin altında isə –
xatırlayıbmış kimi, telefonunu çıxarıb, nömrə heç nə. Boş buraxıb! Başa düşürsən? O,
yığır.) Әnvər, adam götür, təcili Poqojevanın pişiklərə hirslənib – vəssalam! Vəssalam,
mənzilinə get… Hə, ora… Mənzildə bir qız Vanya! Sənə nə var, sənin işin yaxşıdır: nəfs
var. Olqa. Onu bura gətir, maşından çıxmağa yoxdursa, günah da yoxdur…
qoyma. İşlə! (Kostromitinə) Belə-belə işlər,
Vanya! (Otaqdan çıxır.) Ağlamaqdan gözləri qızarmış Svetlana
qayıdır. Artıq paltarını geyinib.
Vanya hərəkətsiz oturub. Onun ağlam-
sınan sifətində musiqinin ritminə uyğun Svetlana. Bəs Çermet hanı?
olaraq, yanıb-sönən işıqların sayrışması Mixail ata. Bilmirəm. Yəqin, konsertə
görünür. Mixail ata içəri girib, arxasınca qulaq asır. Bu gün sənə nə olub, anam?
qapını örtür – musiqinin səsi azalır. O, Әyləş! Sakitləş! Səni narahat edən nədir?
Vanyaya yaxınlaşır, onun üzərində xaç çe- Svetlana. Mixail ata… Mi-işa, bilmirəm,
virib, yanında əyləşir. başıma haranın daşını töküm…
Mixail ata. Nə olub ki? Çermet səndən
Mixil ata. Bu rəzilliyə baxa bilmirəm… nə istəyir?
Düzdür, xoşuma gəlir! Amma xoşuma Svetlana. Bunu, hətta sənə də deyə bil-
gəlməməlidir! Günahdır! Bilirsən, Vanya, mərəm.
mən günaha batmışam. Ağır günah olmasa Mixail ata. Demirsən, demə! Bəs sən
da, günahdır! Kilsəyə gələn cavan qızlara Çermetdən nə istəyirsən, deyə bilərsən?
altdan-altdan göz yetirirəm. Tanrı axtarışında Svetlana. Pavel borca girib. Çoxlu pul
olan qızlardan biri isə hey yanıma gəlib- borc alıb. Sələmə götürüb. Biznesə başlamaq
gedir, yaxamdan əl çəkmir. Deyir, Mixail istəyirdi…
ata, beş müdrik ərgən qızın bir adaxlı ilə
nikah ziyafətində eyş-işrətə qurşanması
   210   211   212   213   214   215   216   217   218   219   220