Page 220 - "Xəzər" 2017
P. 220
şa düşdüm. Biz bir-birimiz üçün yaranmış- gətirsinlər? Onu məcbur edəcəyəm ki,

dıq! Məni niyə gözləmədin? Niyə? Mən səni qarşında diz çöküb, ayaqqabılarını yalasın.

əlimdə gəzdirərdim. Səninlə Paşka kimi Svetlana. Bundansa Qukovskini məcbur

davranmazdım! edərdin…
Svetlana. O, mənimlə necə davranır ki? Çermetov. Onu mən öldürməmişəm!
Çermetov. Necə? Heç bilirsən, Pavlik
Mən öldürməmişəm! Sadəcə mənim adıma
niyə bu qədər borc pul alıb? çıxırlar!
Svetlana. Qazanmaq istəyirdi. Biznesə
Svetlana. Mən sənə inanıram, Çermet!
girişmişdi. Sənə dedim axı – ehtiyac içində Sən yaxşı adamsan.
yaşadığımıza görə utanırdı.
Çermetov. Nə deyirsən, Paşkanı gətir-
Çermetov. Doğrudan? Kimdən utanırdı? sinlər? (Telefonunu çıxarır.)
Svetlana. Məndən, qızımızdan…
Çermetov. Mənim binəva sinif yoldaşım! Svetlana. Yaxşısı budur, Olqanı buraya
Pavlikin heç bir biznesi yoxdur və olmayıb. gətir!
Amma ikinci ailəsi var. Moskvada. Cavan
sevgilisi və bax, bu boyda uşağı. Pulu onlar Çermetov. Niyə?
Svetlana. Sonra bilərsən. Sən bu gün
çox maraqlı şeylərdən xəbər tutacaqsan!

üçün borc alıb! Nədir, ağrıtdı? Mobil telefon zəng çalır.
220 Svetlana (zərbədən yayınırmış kimi

2017 qollarını yuxarı qaldırır). Yox. O qədər də Çermetov (telefonla.) Necə? Qoy hələ
yox…

Çermetov. Özü də borcu sənin adına oxusun. Puluna minnət, nə qədər istəsə,

götürüb, elədir? ver!

Svetlana. Bunu hardan bilirsən? Svetlana. Müflis olmazsan?

Çermetov. Bilirəm də… Bəs sən nə Çermetov. Mən? Yox. Pulum çoxdur.

fikirləşirdin, əlaçı qız? Yeri gəlmişkən, artıq sənin borcunu ödəmi-

Svetlana (karıxmış halda). Çoxları belə şəm. Artıq narahat olmaya bilərsən.

eləyir. Öz arvadlarının adına götürürlər… Svetlana. Sağ ol, Çermet, sən əsl dost-

Çermetov. Elədir. Çoxları belə eləyir. san! Telefonunu olar? (Nömrə yığır, cavab

Məsələn, mənim əmlakımın bir hissəsi gəlmir, həyəcanlanmağa başlayır.) Qəribədir,

arvadımın adınadır. Ona görə də hər şey çox qəribədir! Ona tapşırmışdım axı, heç

Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları qaydasındadır. Borc yox, əmlak. Yəqin ki, yana çıxmasın… Görəsən, nə olub? Bəs

fərqi başa düşürsən… mənə demişdin ki, adam göndərəcəksən!

Svetlana. Aydındır… Çermetov. Qorxma, hər şey qaydasın-

Çermetov. Mənzil də sənin adınadır, dadır – onu bura gətirirlər.

elədir? Svetlana. İşə bax!

Svetlana. Elədir. Valideynlərimin mən- Çermetov. Hə, Sveta, hə! Bax biz belə

zilidir də… yaşaya bilərdik: söz ağzından çıxmamış,

Çermetov. İndi bildinmi, o, səni və sənin istəklərin yerinə yetərdi. Təsəvvür

qızını, sadəcə olaraq, quldurların ümidinə edirsən? Hələ bu harasıdır? Pul hakimiyyətlə

buraxıb? birləşəndə, dünyanın altını üstünə çevirmək

Svetlana. Әclaf… olar!

Çermetov. Onun yerini bilirəm. Svetlana. Çevirmisiniz də. Bizimlə birgə.

Svetlana. Hardan bilirsən? İndi hamımız başı üstə gəzirik. Yaxşı, borcun

Çermetov. Bilirəm. İstəyirsən, onu bura mənim adıma götürüldüyünü hardan bilirsən?
   215   216   217   218   219   220   221   222   223   224   225