Page 212 - "Xəzər" 2017
P. 212
Anna. Eləmi? Bunu bilmirdim. Fikirlə- Çermetov (Borisə baxa-baxa dinləyir).
şirdim ki… Deməli, səhnə arxasında məni Elə də fikirləşirdim. Eybi yox. Bir dəqiqədən
elə buna görə qucaqlayırmış… Әlindən güc- sonra başlayın!
lə qurtuldum. Anna. Nə, nə başlanır?
Çermetov. Sən düz fikirləşirdin! Sən Çermetov. Bilmirsiniz? Sürpriz! Vanyanın
hamıdan gözəl idin! Jüri də bunu layiqincə qırxilliyi münasibətilə atəşfəşanlıq!
dəyərləndirdi. Amma burada qəribə mənzərə Fedya. Atəşfəşanlıq – oda sitayiş döv-
yaranır: demə, biz hamımız nəyə görəsə rünün qalığıdır.
Vanyaya borcluyuq. Təkcə Sveta susur, heç Çermetov. Qalığa daha araq süzməyin!
nə danışmır, gizlədir nəyisə… Yevgeniya Petrovna. Vitya, əzizim,
Boris. Hələ mən də danışmamışam, atəşfəşanlıq, yəqin ki, bahalı əyləncədir!
Vanyaya mənim də borcum var. O, mənə… Boris (kameranı hazırlayır). Avstraliyada
Çermetov (həqarətlə). Yaxşısı budur, çox bahalıdır!
get Fedyayla müqəddəs ataya göz qoy, – Çermetov. Könül istəyirsə, heç nə bahalı
içib, başlarını itirməsinlər! deyil! Mənimlə işləmək istəyirsənsə, bunu
Boris (karıxmış halda). Hə, əlbəttə, ge- yadında saxla, avstraliyalı! Sonra da konsert
dim baxım… (Başını aşağı salıb yan otağa olacaq!
212 keçir.) Anna. Konsert? Kim oxuyacaq?
2017 Anna. Çermet, deyəsən, bizim məğrur Çermetov. Görəcəksən, dovşanım!
avstraliyalını da əhliləşdirdin! Anna. Kim, kim? Xahiş edirəm, de!
Çermetov. Pulla kimi istəsən əhliləş-
dirmək olar! Elə deyilmi, Sveta? Yaxşı, danış Çermetov hansısa məşhur kişi və ya
görək, Vanyaya minnət borcun nədir? Yalan qadın müğənnini yamsılayır.
danışsan – öləcəksən!
Svetlana. Vanyanın qarşısında günahım Anna (heyrətlənir). Özü oxuyacaq? Ola
çoxdur. Lap çox… (içini çəkir). bilməz! Bizim həyətdə? İnanmıram! Bəlkə,
oxşarıdır?
Boris və Tyablov gəlir. Onlar sərxoş Çermetov. Oxşarı? Yox… mən hər şeyin
Fedyanın qolundan tutublar. əslini sevirəm!
Anna (nazlanır). Elə mən də!
Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları Yevgeniya Petrovna (Svetlananı qucaq- Fedya. Yalan deyir!
layır). Yaxşı, yaxşı, sakit ol… olan olub, Çermetov. Yoxlayarıq!
keçən keçib. Həyatdır, hər şey olur. (Oğluna Fedya. Nəyə sevinirsən, səfeh kraliça?
tərəf dönüb, saxta sevinclə.) Vanya, görür- Zırramanın birisi gəlib, bir-iki ağız fonoqram
sən, nə yaxşı sinif yoldaşların var! Səni oxuyacaq da… səsi olsaydı, yenə dərd
unutmayıblar, yaxşı əməllərini minnətdarlıqla yarıydı… «pişiyim mənim, mən sənin quyru-
xatırlayırlır! ğunam!»
Fedya. Sinif yoldaşları eyni sinfin adam- Anna. Xoşuna gəlmirsə, gedib baxma!
larıdır. Varlılar… Kasıbar… dilənçi kökündə Fedya. Yo-ox! Gedəcəyəm, baxıb niftət
yaşayanlar… Amma biz burada çoxdandır, edəcəyəm özüm üçün!
müxtəlif siniflərə bölünmüşük!
İlk atılan fişənglərin vıyıltısı eşidilir. Pən-
Mobil telefonun zəngi çalınır. Çermetov cərədən görünür ki, atəşfəşanlıq başlayır.
telefonu qulağına tutur.
şirdim ki… Deməli, səhnə arxasında məni Elə də fikirləşirdim. Eybi yox. Bir dəqiqədən
elə buna görə qucaqlayırmış… Әlindən güc- sonra başlayın!
lə qurtuldum. Anna. Nə, nə başlanır?
Çermetov. Sən düz fikirləşirdin! Sən Çermetov. Bilmirsiniz? Sürpriz! Vanyanın
hamıdan gözəl idin! Jüri də bunu layiqincə qırxilliyi münasibətilə atəşfəşanlıq!
dəyərləndirdi. Amma burada qəribə mənzərə Fedya. Atəşfəşanlıq – oda sitayiş döv-
yaranır: demə, biz hamımız nəyə görəsə rünün qalığıdır.
Vanyaya borcluyuq. Təkcə Sveta susur, heç Çermetov. Qalığa daha araq süzməyin!
nə danışmır, gizlədir nəyisə… Yevgeniya Petrovna. Vitya, əzizim,
Boris. Hələ mən də danışmamışam, atəşfəşanlıq, yəqin ki, bahalı əyləncədir!
Vanyaya mənim də borcum var. O, mənə… Boris (kameranı hazırlayır). Avstraliyada
Çermetov (həqarətlə). Yaxşısı budur, çox bahalıdır!
get Fedyayla müqəddəs ataya göz qoy, – Çermetov. Könül istəyirsə, heç nə bahalı
içib, başlarını itirməsinlər! deyil! Mənimlə işləmək istəyirsənsə, bunu
Boris (karıxmış halda). Hə, əlbəttə, ge- yadında saxla, avstraliyalı! Sonra da konsert
dim baxım… (Başını aşağı salıb yan otağa olacaq!
212 keçir.) Anna. Konsert? Kim oxuyacaq?
2017 Anna. Çermet, deyəsən, bizim məğrur Çermetov. Görəcəksən, dovşanım!
avstraliyalını da əhliləşdirdin! Anna. Kim, kim? Xahiş edirəm, de!
Çermetov. Pulla kimi istəsən əhliləş-
dirmək olar! Elə deyilmi, Sveta? Yaxşı, danış Çermetov hansısa məşhur kişi və ya
görək, Vanyaya minnət borcun nədir? Yalan qadın müğənnini yamsılayır.
danışsan – öləcəksən!
Svetlana. Vanyanın qarşısında günahım Anna (heyrətlənir). Özü oxuyacaq? Ola
çoxdur. Lap çox… (içini çəkir). bilməz! Bizim həyətdə? İnanmıram! Bəlkə,
oxşarıdır?
Boris və Tyablov gəlir. Onlar sərxoş Çermetov. Oxşarı? Yox… mən hər şeyin
Fedyanın qolundan tutublar. əslini sevirəm!
Anna (nazlanır). Elə mən də!
Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları Yevgeniya Petrovna (Svetlananı qucaq- Fedya. Yalan deyir!
layır). Yaxşı, yaxşı, sakit ol… olan olub, Çermetov. Yoxlayarıq!
keçən keçib. Həyatdır, hər şey olur. (Oğluna Fedya. Nəyə sevinirsən, səfeh kraliça?
tərəf dönüb, saxta sevinclə.) Vanya, görür- Zırramanın birisi gəlib, bir-iki ağız fonoqram
sən, nə yaxşı sinif yoldaşların var! Səni oxuyacaq da… səsi olsaydı, yenə dərd
unutmayıblar, yaxşı əməllərini minnətdarlıqla yarıydı… «pişiyim mənim, mən sənin quyru-
xatırlayırlır! ğunam!»
Fedya. Sinif yoldaşları eyni sinfin adam- Anna. Xoşuna gəlmirsə, gedib baxma!
larıdır. Varlılar… Kasıbar… dilənçi kökündə Fedya. Yo-ox! Gedəcəyəm, baxıb niftət
yaşayanlar… Amma biz burada çoxdandır, edəcəyəm özüm üçün!
müxtəlif siniflərə bölünmüşük!
İlk atılan fişənglərin vıyıltısı eşidilir. Pən-
Mobil telefonun zəngi çalınır. Çermetov cərədən görünür ki, atəşfəşanlıq başlayır.
telefonu qulağına tutur.
