Page 210 - "Xəzər" 2017
P. 210
luqdan ayılandan sonra onu atdı. Lakin iko- Anna. Qalina Gestapovnaya. Direktora.
nanın möcüzəsinə bunun dəxli yoxdur! Direktor ondan oddan qorxan kimi qorxurdu.
Boris. Mən möcüzəyə inanmıram… Yevgeniya Petrovna. A-a… yaxşı qadın
Mixail ata. Sadəcə, sən əsl möcüzə ilə idi. Görəsən, hələ sağdır?
rastlaşmamısan. Mixail ata. Dünyasını dəyişib. Ölü
Boris. Rastlaşmışam! Məsələn, vətənə duasını bizim kilsədə oxuduq. Ölüm
gələndə nə görsəm yaxşıdır: hamamda yatağında şagirdə oxşayırdı. (Ayağa qalxır.)
çimən qızlara birlikdə xəlvəti göz qoyduğu- Gedim Fedya ilə danışım, görüm, Serpuxova
muz Tyablik – sinif yoldaşım keşiş olub! getməyə razı sala bilərəm?
Bəyəm bu, möcüzə deyil? Çermetov. Ona de ki, yolpulu mənlikdir!
Mixail ata. Möcüzə odur ki, doqquzuncu
sinifdə oxuyanda Vaneçka İncili mənə Tyablov qonşu otağa keçir.
oxumağa verdi. Vanyanın vasitəsilə Tanrı
mənə çağırış etdi… Boris. Gestapovna gözümün altının
Boris. Bəs Vanya İncili hardan almışdı? qaraldığını görüncə, bir qara-qışqırıq saldı,
O vaxtlar İncili tapmaq müşkül məsələydi. gəl görəsən! Başladı aydınlaşdırmağa –
O kitabı partiya vilayət komitəsində atama kim, harda, necə? Mənsə susdum, Çermeti
210 vermişdilər – ideoloji cəbhənin döyüşçüsü satmadım!
kimi; opiumu ilkin mənbədən öyrənsin deyə.
2017 Yevgeniya Petrovna. Kitab mənim ba- Anna. Bəsdir görək, qəhrəman-pioner!
Satsaydın, Çermet səni öldürərdi! Elədir,
bamdan qalmışdı. İnqilabdan əvvəl babam Vitya?
kilsədə nəzarətçi idi. Ancaq bunu heç kəsə
Çermetov. Әlbəttə! Satqınlığı heç kimə
demirdim, İncili isə gizlətmişdim. Amma
Vanya mənə dedi ki, bu kitabi insanlardan bağışlamıram!
gizlətmək düzgün deyil! Çox ədalətli oğlan Svetlana. Onda Gestapovna bütün sinfi
idi…
sorğu-suala çəkməyə başladı. Heç kim heç
Svetlana. Çermet, yadındadır, altıncı nə demədi. Çermet, hamı sənə baxırdı.
sinifdə oxuyanda, vurub Borkanın gözünün Sənsə susub dua eləyirdin ki, atanı məktəbə
altını qaraltmışdın? çağırmasınlar.
Çermetov. Әlbəttə, yadımda deyil. Mən Çermetov. Hə, atamın əli ağır idi!
çox adamın gözünün altını qaraltmışam… Svetlana. Gestapovna isə özünə yer
Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları Boris (sevinclə). Mənim yadımdadır! tapmırdı – Boryanın atasından qorxurdu…
Yevgeniya Petrovna. Borya, atan
Amma onda yeddinci sinifdəydik. Riyaziy-
yatdan yoxlama yazırdıq… Vitya… Viktor necədir? Sağ-salamatdır?
Boris. Yaxşıdır! Bir yerdə qərar tutmur!
məndən məsələnin cavabını soruşdu, mən
Qoca indi də aborigenlərin haqları uğrunda
də yanlış cavab verdim…
Çermetov. Hə-ə, xatırlayıram! Qəsdən mübarizə aparır…
Yevgeniya Petrovna. Rusiya üçün
yalan demişdin, əclaf!
Boris. Yenə başladı! Qəsdən demə- darıxmır?
mişdim! Boris. Darıxır. Hər gün sovet mahnıla-
Çermetov. Elə isə, niyə mən iki aldım, rına qulaq asır. Hətta bəzən ağlayır da…
sən üç? Anna. Bir dəqiqə! Sveta, bəs sonra nə
Svetlana. Çünki bir şey olan kimi, oldu?
Borkanın atası Gestapovnaya zəng edirdi! Svetlana. Sonra Gestapovna dedi ki,
Yevgeniya Petrovna. Kimə zəng edirdi? əgər günahkarı ələ verməsək, may bay-
nanın möcüzəsinə bunun dəxli yoxdur! Direktor ondan oddan qorxan kimi qorxurdu.
Boris. Mən möcüzəyə inanmıram… Yevgeniya Petrovna. A-a… yaxşı qadın
Mixail ata. Sadəcə, sən əsl möcüzə ilə idi. Görəsən, hələ sağdır?
rastlaşmamısan. Mixail ata. Dünyasını dəyişib. Ölü
Boris. Rastlaşmışam! Məsələn, vətənə duasını bizim kilsədə oxuduq. Ölüm
gələndə nə görsəm yaxşıdır: hamamda yatağında şagirdə oxşayırdı. (Ayağa qalxır.)
çimən qızlara birlikdə xəlvəti göz qoyduğu- Gedim Fedya ilə danışım, görüm, Serpuxova
muz Tyablik – sinif yoldaşım keşiş olub! getməyə razı sala bilərəm?
Bəyəm bu, möcüzə deyil? Çermetov. Ona de ki, yolpulu mənlikdir!
Mixail ata. Möcüzə odur ki, doqquzuncu
sinifdə oxuyanda Vaneçka İncili mənə Tyablov qonşu otağa keçir.
oxumağa verdi. Vanyanın vasitəsilə Tanrı
mənə çağırış etdi… Boris. Gestapovna gözümün altının
Boris. Bəs Vanya İncili hardan almışdı? qaraldığını görüncə, bir qara-qışqırıq saldı,
O vaxtlar İncili tapmaq müşkül məsələydi. gəl görəsən! Başladı aydınlaşdırmağa –
O kitabı partiya vilayət komitəsində atama kim, harda, necə? Mənsə susdum, Çermeti
210 vermişdilər – ideoloji cəbhənin döyüşçüsü satmadım!
kimi; opiumu ilkin mənbədən öyrənsin deyə.
2017 Yevgeniya Petrovna. Kitab mənim ba- Anna. Bəsdir görək, qəhrəman-pioner!
Satsaydın, Çermet səni öldürərdi! Elədir,
bamdan qalmışdı. İnqilabdan əvvəl babam Vitya?
kilsədə nəzarətçi idi. Ancaq bunu heç kəsə
Çermetov. Әlbəttə! Satqınlığı heç kimə
demirdim, İncili isə gizlətmişdim. Amma
Vanya mənə dedi ki, bu kitabi insanlardan bağışlamıram!
gizlətmək düzgün deyil! Çox ədalətli oğlan Svetlana. Onda Gestapovna bütün sinfi
idi…
sorğu-suala çəkməyə başladı. Heç kim heç
Svetlana. Çermet, yadındadır, altıncı nə demədi. Çermet, hamı sənə baxırdı.
sinifdə oxuyanda, vurub Borkanın gözünün Sənsə susub dua eləyirdin ki, atanı məktəbə
altını qaraltmışdın? çağırmasınlar.
Çermetov. Әlbəttə, yadımda deyil. Mən Çermetov. Hə, atamın əli ağır idi!
çox adamın gözünün altını qaraltmışam… Svetlana. Gestapovna isə özünə yer
Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları Boris (sevinclə). Mənim yadımdadır! tapmırdı – Boryanın atasından qorxurdu…
Yevgeniya Petrovna. Borya, atan
Amma onda yeddinci sinifdəydik. Riyaziy-
yatdan yoxlama yazırdıq… Vitya… Viktor necədir? Sağ-salamatdır?
Boris. Yaxşıdır! Bir yerdə qərar tutmur!
məndən məsələnin cavabını soruşdu, mən
Qoca indi də aborigenlərin haqları uğrunda
də yanlış cavab verdim…
Çermetov. Hə-ə, xatırlayıram! Qəsdən mübarizə aparır…
Yevgeniya Petrovna. Rusiya üçün
yalan demişdin, əclaf!
Boris. Yenə başladı! Qəsdən demə- darıxmır?
mişdim! Boris. Darıxır. Hər gün sovet mahnıla-
Çermetov. Elə isə, niyə mən iki aldım, rına qulaq asır. Hətta bəzən ağlayır da…
sən üç? Anna. Bir dəqiqə! Sveta, bəs sonra nə
Svetlana. Çünki bir şey olan kimi, oldu?
Borkanın atası Gestapovnaya zəng edirdi! Svetlana. Sonra Gestapovna dedi ki,
Yevgeniya Petrovna. Kimə zəng edirdi? əgər günahkarı ələ verməsək, may bay-
