Page 204 - "Xəzər" 2017
P. 204
Boris. Nə? Bilirsən… bu tonda… Svetlana. Hardan bilirsən ki, nəsə xahiş
Çermetov. İkinci şərt: pulu kim verirsə, etmək istəyirəm?
tonu da o seçir. Aydındır? Çermetov. Xahiş etmək istəyən adamın
Boris. Yox… mən buna öyrəşməmi- gözləri ac itin gözlərinə oxşayır. Bundan
şəm… başqa, çoxdandır, mənə nəsə təklif etmirlər,
Çermetov. Üçüncü şərt: cəld ol, get amma hamı nəsə istəyir. Xahişini elə!
onu qaytar bura! (Yumşaq səslə.) Çox xahiş Svetlana. Psixoloqluğun da varmış!
edirəm, Lipoçka – bir dost kimi! Çermetov. İşimiz belədir. Pulla işləyirik.
Boris. Yaxşı, sən xahiş edirsənsə! Yaxşı, başla görək!
(Tərəddüd edir.) Birdən gəlmədi, onda necə? Svetlana. Çermet… Kömək elə! Bilirsən,
Çermetov. Onda biz əməkdaşlığımızın biz… mən… çətin vəziyyətə düşmüşəm…
şərtlərin müzakirə etməli olmayacağıq. Çermetov. Çətin vəziyyətə düşmüsən?
Boris (saxta şən ifadəylə). Yaxşı, görüm Aydındır. Nə olub?
neyləyirəm, boss… Svetlana. Pavel bizneslə məşğul olmaq
istəyirdi, faizlə pul götürdü…
Boris gedir. Çermetov Vanyanı başdan- Çermetov. Bizneslə məşğul olmaq?
ayağa süzür, onu portretlə müqayisə edir. Sevgiylə məşğul olmaq olar, biznes isə
204 müharibəyə, Әfqanıstana getmək kimi bir
şeydir! Nə qədər pul götürüb?
2017 Çermetov. Hə, Vaneçka, belə-belə iş- Svetlana. Çox. Təkcə faizlərinə görə
lər… Sən comərdcəsinə yox olduğun vaxtdan
bu yana biz hamımız… özün bilirsən nəyə mənzilimizi əlimizdən almaq istəyirlər.
çevrilmişik. Bəzən mənə elə gəlir ki, insanlar Çermetov. Hesaba oturdublar?
yalnız həyatın bütün zir-zibilini öz içinə dol- Svetlana. Oturdublar…
durduğu üçün qocalıb ölür. Doğrudur, sən Çermetov. Pulu kimdən götürüb ki?
Svetlana. Moçilayevdən.
də qocalmısan, amma bu, yəqin, ona görədir
Çermetov. Moçilayevdən?! Sənin
ki, Yevgeniya Petrovna sənə hər şeyi danışır. Pavlikin başdan xarabdır, nədir? Әrə
Amma nahaq yerə! Danışmasaydı, cavan getməyə adam tapdın da!
qalardın…
Svetlana. Bu barədə danışmaq daha
Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları Boris gəlir. O, Svetlananı az qala çəkə- gecdir…
çəkə gətirir. Çermetov. Amma qızın gözəldir!
Svetlana. Kömək elə! Mənzili alsalar,
Boris. Mən elədim! bilmirəm neyləyəcəyəm…
Svetlana. Burax deyirəm sənə! Çermetov. Heç nə. Fedyanın «bomj»
Çermetov. Gedə bilərsən! İşindən ra-
zıyam. yoldaşı olacaqsan!
Svetlana. Pulunu qaytaracağam. Yavaş-
yavaş. Məni liseyə çağırırlar. Maaşı yaxşıdır.
Çermetov. Məni güldürmə! Qaytarana
Boris gedir. bax…
Svetlana. Çermet, biz axı… bizim… axı
Svetlana. Eşidirəm sizi, Viktor Sem- biz sinif yoldaşıyıq… Səndə müqəddəs nəsə
yonoviç! qalıb?
Çermetov. Mən sizi eşidirəm, Svetlana Çermetov. Әlbəttə, qalıb: pul. Pulu isə
Nikolayevna! Siz məndən nəsə xahiş etmək mən, sinif yoldaşlarıma belə, elə-belə
istəyirdiniz… vermirəm.
Çermetov. İkinci şərt: pulu kim verirsə, etmək istəyirəm?
tonu da o seçir. Aydındır? Çermetov. Xahiş etmək istəyən adamın
Boris. Yox… mən buna öyrəşməmi- gözləri ac itin gözlərinə oxşayır. Bundan
şəm… başqa, çoxdandır, mənə nəsə təklif etmirlər,
Çermetov. Üçüncü şərt: cəld ol, get amma hamı nəsə istəyir. Xahişini elə!
onu qaytar bura! (Yumşaq səslə.) Çox xahiş Svetlana. Psixoloqluğun da varmış!
edirəm, Lipoçka – bir dost kimi! Çermetov. İşimiz belədir. Pulla işləyirik.
Boris. Yaxşı, sən xahiş edirsənsə! Yaxşı, başla görək!
(Tərəddüd edir.) Birdən gəlmədi, onda necə? Svetlana. Çermet… Kömək elə! Bilirsən,
Çermetov. Onda biz əməkdaşlığımızın biz… mən… çətin vəziyyətə düşmüşəm…
şərtlərin müzakirə etməli olmayacağıq. Çermetov. Çətin vəziyyətə düşmüsən?
Boris (saxta şən ifadəylə). Yaxşı, görüm Aydındır. Nə olub?
neyləyirəm, boss… Svetlana. Pavel bizneslə məşğul olmaq
istəyirdi, faizlə pul götürdü…
Boris gedir. Çermetov Vanyanı başdan- Çermetov. Bizneslə məşğul olmaq?
ayağa süzür, onu portretlə müqayisə edir. Sevgiylə məşğul olmaq olar, biznes isə
204 müharibəyə, Әfqanıstana getmək kimi bir
şeydir! Nə qədər pul götürüb?
2017 Çermetov. Hə, Vaneçka, belə-belə iş- Svetlana. Çox. Təkcə faizlərinə görə
lər… Sən comərdcəsinə yox olduğun vaxtdan
bu yana biz hamımız… özün bilirsən nəyə mənzilimizi əlimizdən almaq istəyirlər.
çevrilmişik. Bəzən mənə elə gəlir ki, insanlar Çermetov. Hesaba oturdublar?
yalnız həyatın bütün zir-zibilini öz içinə dol- Svetlana. Oturdublar…
durduğu üçün qocalıb ölür. Doğrudur, sən Çermetov. Pulu kimdən götürüb ki?
Svetlana. Moçilayevdən.
də qocalmısan, amma bu, yəqin, ona görədir
Çermetov. Moçilayevdən?! Sənin
ki, Yevgeniya Petrovna sənə hər şeyi danışır. Pavlikin başdan xarabdır, nədir? Әrə
Amma nahaq yerə! Danışmasaydı, cavan getməyə adam tapdın da!
qalardın…
Svetlana. Bu barədə danışmaq daha
Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları Boris gəlir. O, Svetlananı az qala çəkə- gecdir…
çəkə gətirir. Çermetov. Amma qızın gözəldir!
Svetlana. Kömək elə! Mənzili alsalar,
Boris. Mən elədim! bilmirəm neyləyəcəyəm…
Svetlana. Burax deyirəm sənə! Çermetov. Heç nə. Fedyanın «bomj»
Çermetov. Gedə bilərsən! İşindən ra-
zıyam. yoldaşı olacaqsan!
Svetlana. Pulunu qaytaracağam. Yavaş-
yavaş. Məni liseyə çağırırlar. Maaşı yaxşıdır.
Çermetov. Məni güldürmə! Qaytarana
Boris gedir. bax…
Svetlana. Çermet, biz axı… bizim… axı
Svetlana. Eşidirəm sizi, Viktor Sem- biz sinif yoldaşıyıq… Səndə müqəddəs nəsə
yonoviç! qalıb?
Çermetov. Mən sizi eşidirəm, Svetlana Çermetov. Әlbəttə, qalıb: pul. Pulu isə
Nikolayevna! Siz məndən nəsə xahiş etmək mən, sinif yoldaşlarıma belə, elə-belə
istəyirdiniz… vermirəm.
