Page 201 - "Xəzər" 2017
P. 201
olmaz. Vanya, şeirim xoşuna gəldi? mersiya fondunun hədiyyəsini təqdim etmək 201
(Cavab gözləyirmiş kimi üzünə zillənir.) istəyirəm! 2017
Üzünü turşudursan. Açığı, özümün də xoşu-
ma gəlmir. Amma bir şeyi bilməlisən: Puşkinin Yevgeniya Petrovna. Mənim oğlum Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları
özü də belə şeirlər yazırdı, Derjavin isə, çıxa bilməz… o…
ümumiyyətlə, şəraitə görə hərəkət edən,
prinsipsizin biriydi. Sənə nə var: rahatca öz Okopov. Başa düşürəm. Yorulub. Yubi-
içində oturmusan, amma biz camaatın içində leydir. Elə isə, xahiş edirəm, ona çatdırasınız!
yaşayırıq! Burada yaşamaq dəhşətdir. Xü- Әsgər!
susilə də səhərlər. Yeri gəlmişkən, idman
paltarına görə sağ ol. İstidir! Vanya, yaxşı Əsgər, Georgi lenti ilə sarınmış qutunu
ki, içmirsən. Düz eləyirsən. Dilinə də vurma. irəli uzadır. Çermetov başıyla işarə edir,
Soruşursan ki, mən niyə içirəm? İzah edirəm: cangüdənlər qutunu götürür.
birinci stəkandan sonra beynimdə elə meta-
foralar, elə hiperbolalar yaranır, gəl görəsən! Yevgeniya Petrovna. Bu nədir?
Mən yazanda Mayakovski dincəlir. Әgər
mən birinci və ya heç olmasa, ikinci stəkan- Çermetov yenidən işarə edir, cangü-
dan sonra dayansaydım, Nobeli çoxdan dənlər ehtiyatla qutunu açır – qutudan protez
götürmüşdüm. Dayana bilmirəm. Bacarmı- qol çıxır.
ram! Amma «arıtək vızıldayan düşmən
gülləsi» – pis deyil! Doğrudur? Heç olmasa, Okopov. Bunu həkim yazıb! Sağ qol
gülümsə! (Onun üzünə baxır.) Sağ ol! Eh, protezidir. Son modeldir. Karkası yüngül-
Vanka, Vanka, yalnız bədəndən ibarət olan ləşdirilib. Sensorlu idarə. Müasir bərkitmə
dostum! (Onu öpür.) Gedək süfrə arxasına. sistemi. Holland malıdır. Vətən sizin qəhrə-
Birlikdə getsək, məni qovmazlar. Sən manlığınızı unutmur!
qəhrəmansan axı!
Yevgeniya Petrovna. Bizə sağ qol pro-
Bu vaxt zəng səsi eşidilir. Qonaqlar tezi lazım deyil.
səsə çıxır. Yevgeniya Petrovna qapını
açmağa gedir. Bundan istifadə edən Fedya Okopov. Bir dəqiqə! Məgər oğlunuz
Vanyanın kreslosunu süfrə arxasına aparır. müharibə əlili deyil?
Yevgeniya Petrovna. Bu kimdir, görə- Yevgeniya Petrovna. Әlildir. Amma qol-
sən? ları sağ-salamatdır…
İki mühafizəçinin müşayiəti ilə bir zabit Okopov. Ola bilməz! (Əlindəki kağızlara
və bir sıravi əsgər içəri girir. baxır.) Qəhrəmanın soyadı necədir?
Okopov. Mayor Okopov. Hərbi komissar- Yevgeniya Petrovna. Kostromitin İvan.
lıqdan. Bəs qəhrəmanımız hanı? Okopov. Bağışlayın! Dəftərxanada
dolaşıq salıblar! Sağlıqla qalın! Әsgər!
Boris. Nədir, onu təkmilləşdirmə kursuna
aparmaq istəyirsiniz? Şefin işarəsiylə cangüdənlər lazımsız
hədiyyəni qaytarır. Əsgər protezi qutuya
Çermetov. Mayor, onunla nə işiniz var? qoyur və dördü də çıxıb gedir. Qonaqlar bir
Okopov. Şərəfli qırxilliyi münasibətiylə müddət dinib-danışmır. Fedya gəlir – o, bir
təbrik edib, ona «Vətən oğlu» qeyri-kom- əlində qədəh tutub, o biri əliylə İvanın
hərəkətsiz oturduğu əlil arabasını itələyir.
Fedya qədəhi başına çəkir.
Fedya. Gələn kim idi?
Anna. Hansısa səfeh! Vanyaya protez
gətirmişdi.
(Cavab gözləyirmiş kimi üzünə zillənir.) istəyirəm! 2017
Üzünü turşudursan. Açığı, özümün də xoşu-
ma gəlmir. Amma bir şeyi bilməlisən: Puşkinin Yevgeniya Petrovna. Mənim oğlum Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları
özü də belə şeirlər yazırdı, Derjavin isə, çıxa bilməz… o…
ümumiyyətlə, şəraitə görə hərəkət edən,
prinsipsizin biriydi. Sənə nə var: rahatca öz Okopov. Başa düşürəm. Yorulub. Yubi-
içində oturmusan, amma biz camaatın içində leydir. Elə isə, xahiş edirəm, ona çatdırasınız!
yaşayırıq! Burada yaşamaq dəhşətdir. Xü- Әsgər!
susilə də səhərlər. Yeri gəlmişkən, idman
paltarına görə sağ ol. İstidir! Vanya, yaxşı Əsgər, Georgi lenti ilə sarınmış qutunu
ki, içmirsən. Düz eləyirsən. Dilinə də vurma. irəli uzadır. Çermetov başıyla işarə edir,
Soruşursan ki, mən niyə içirəm? İzah edirəm: cangüdənlər qutunu götürür.
birinci stəkandan sonra beynimdə elə meta-
foralar, elə hiperbolalar yaranır, gəl görəsən! Yevgeniya Petrovna. Bu nədir?
Mən yazanda Mayakovski dincəlir. Әgər
mən birinci və ya heç olmasa, ikinci stəkan- Çermetov yenidən işarə edir, cangü-
dan sonra dayansaydım, Nobeli çoxdan dənlər ehtiyatla qutunu açır – qutudan protez
götürmüşdüm. Dayana bilmirəm. Bacarmı- qol çıxır.
ram! Amma «arıtək vızıldayan düşmən
gülləsi» – pis deyil! Doğrudur? Heç olmasa, Okopov. Bunu həkim yazıb! Sağ qol
gülümsə! (Onun üzünə baxır.) Sağ ol! Eh, protezidir. Son modeldir. Karkası yüngül-
Vanka, Vanka, yalnız bədəndən ibarət olan ləşdirilib. Sensorlu idarə. Müasir bərkitmə
dostum! (Onu öpür.) Gedək süfrə arxasına. sistemi. Holland malıdır. Vətən sizin qəhrə-
Birlikdə getsək, məni qovmazlar. Sən manlığınızı unutmur!
qəhrəmansan axı!
Yevgeniya Petrovna. Bizə sağ qol pro-
Bu vaxt zəng səsi eşidilir. Qonaqlar tezi lazım deyil.
səsə çıxır. Yevgeniya Petrovna qapını
açmağa gedir. Bundan istifadə edən Fedya Okopov. Bir dəqiqə! Məgər oğlunuz
Vanyanın kreslosunu süfrə arxasına aparır. müharibə əlili deyil?
Yevgeniya Petrovna. Bu kimdir, görə- Yevgeniya Petrovna. Әlildir. Amma qol-
sən? ları sağ-salamatdır…
İki mühafizəçinin müşayiəti ilə bir zabit Okopov. Ola bilməz! (Əlindəki kağızlara
və bir sıravi əsgər içəri girir. baxır.) Qəhrəmanın soyadı necədir?
Okopov. Mayor Okopov. Hərbi komissar- Yevgeniya Petrovna. Kostromitin İvan.
lıqdan. Bəs qəhrəmanımız hanı? Okopov. Bağışlayın! Dəftərxanada
dolaşıq salıblar! Sağlıqla qalın! Әsgər!
Boris. Nədir, onu təkmilləşdirmə kursuna
aparmaq istəyirsiniz? Şefin işarəsiylə cangüdənlər lazımsız
hədiyyəni qaytarır. Əsgər protezi qutuya
Çermetov. Mayor, onunla nə işiniz var? qoyur və dördü də çıxıb gedir. Qonaqlar bir
Okopov. Şərəfli qırxilliyi münasibətiylə müddət dinib-danışmır. Fedya gəlir – o, bir
təbrik edib, ona «Vətən oğlu» qeyri-kom- əlində qədəh tutub, o biri əliylə İvanın
hərəkətsiz oturduğu əlil arabasını itələyir.
Fedya qədəhi başına çəkir.
Fedya. Gələn kim idi?
Anna. Hansısa səfeh! Vanyaya protez
gətirmişdi.
